نمایش مبدأ برای طبقه بندی گروه ها بر اساس نوع همکاری

از آنجا که همکاری یکی از مشخصه های بارز گروه و به ویژه گروه های کوچک است و کمتر گروهی است که نوعی و یا  انواعی از همکاری را به درجات و انحایی در خود نداشته باشد، لذا براساس اصلی ترین نوع [[یاریگری]] (همکاری) موجود در گروه، گروه ها را می توان در مرحله نخست به گروه های «[[خودیار]]»، «[[همیار]]» و «[[دگریار]]» تقسیم کرد. همچنین براساس نوع ترکیب و درجه سازماندهی آن ها، انواع دیگری از این نوع گروه ها را از یکدیگر باز شناخت.

گرچه این گونه شناسی از گروه ها براساس مطالعه جامعه سنتی [[ایران]] و به ویژه روستاهای آن شکل گرفته است، اما از آنجا که به قول «[[زیمل]]» قواعد بازی صرف نظر از جنس مهره ها و صحنه و زمان بازی کم و بیش بر ساخت های اولیه و تغییرناپذیری که از ماهیت جامعه بشری تراوش می کند حاکم است؛ در نتیجه قابل تسری به جوامع شهری  و حتی جوامع صنعتی نیز می باشد.<ref>
رجوع کنید به: فصل هشتم (ساخت های جهانی همکاری) در همین کتاب. </ref>

هرچند شرایط تاریخی جامعه در کاهش یا افزایش انواع و یا چگونگی گونه آمیزی آنها و همچنین در تجزیه یا ترکیب انواع و کارکردهای آن مدخلیت دارد. در سطور آینده به معرفی این گروه ها و سازمان های یاریگر و تفاوت آنها در جوامع سنتی و صنعتی خواهیم پرداخت.
==پانویس==

[[رده:کتاب انسان شناسی یاریگری]]