آبرو: تفاوت بین نسخهها
(صفحهای تازه حاوی « '''آبرو''' بر حیثیّتی از انسان اطلاق میشود که مورد ستایش یا سرزنش واقع می...» ایجاد کرد) |
جز («آبرو» را محافظت کرد ([ویرایش=فقط مدیران] (بیپایان) [انتقال=فقط مدیران] (بیپایان))) |
(بدون تفاوت)
|
نسخهٔ کنونی تا ۶ دسامبر ۲۰۱۵، ساعت ۱۱:۰۷
آبرو بر حیثیّتی از انسان اطلاق میشود که مورد ستایش یا سرزنش واقع میگردد، خواه در خود او باشد یا در خانواده و کسانی که به گونهای با او پیوند دارند. از آبرو به ناموس نیز تعبیر میشود و این عنوان در بابهای گوناگون فقهی مانند طهارت ، صلات ، حج ، جهاد و تجارت مورد توجّه و موضوع احکامی قرار گرفته است.
محتویات
ارزش آبرو در اسلام
شریعت اسلام برای آبروی انسان همانند جان او ارزش ویژهای قائل شده است؛ تا آنجا کهدفاع از آن را واجب کرده و ریختن خون تجاوز کننده به آن را در بعضی موارد با شرایطی،جایز دانسته و نیز ترک مهمترین واجبات را در راستای حفظ آن، روا شمرده است.
موارد عدم وجوب در صورت خطر افتادن آبرو
رفتن به حج [۱] ،ادامه نماز [۲] فراهم آوردن آب برای وضو و غسل [۳] و یا امر به معروف و نهی از منکر ، اگر موجب به خطر افتادن آبروی انسان شود [۴] از وجوب میافتند.
موارد جواز غیبت
از موارد جواز غیبت موردی است که حفظ آبرو ی غیبت شونده منوط به آن است. [۵]
دفاع از آبرو
دفاع از آبروی خود و هر فرد محترم دیگری در صورت ظنّ به سلامت جان، و نیز دفاع از ناموس در برابرتجاوزگر یا کسی که به انگیزه اطّلاع بر ناموس مسلمانی به درون خانه او سر میکشد، واجب است؛ هر چند به کشتن تجاوزگر و نگاه کننده بیانجامد. [۶] [۷]
منبع
فرهنگ فقه مطابق مذهب اهل بیت علیهم السلام، ج۱، ص۹۸.