اخلاص در جهاد (قرآن): تفاوت بین نسخهها
(صفحهای تازه حاوی « اخلاص سری است الهی که تنها در قلب بندگان محبوب الهی قرار میگیرد. <...» ایجاد کرد) |
جز («اخلاص در جهاد (قرآن)» را محافظت کرد ([ویرایش=فقط مدیران] (بیپایان) [انتقال=فقط مدیران] (بیپایان))) |
(بدون تفاوت)
|
نسخهٔ کنونی تا ۱۵ مهٔ ۲۰۱۶، ساعت ۰۶:۲۳
اخلاص سری است الهی که تنها در قلب بندگان محبوب الهی قرار میگیرد. [۱] در آیات قرآن کریم به لزوم اخلاص در جهاد سفارش شده است.
محتویات
اخلاص در جهاد
اخلاص مجاهدان صدر اسلام در غزوه حمراءالاسد در سوره آل عمران اشاره شده است: الذین استجابوا لله والرسول من بعد مآ اصابهم القرح للذین احسنوا منهم واتقوا اجر عظیم• فانقلبوا بنعمة من الله وفضل لم یمسسهم سوء واتبعوا رضون الله... [۲] [۳] [۴] «کسانی که (در نبرد احد ) پس از آنکه زخم برداشته بودند دعوت خدا و پیامبر (او) را اجابت کردند برای کسانی از آنان که نیکی و پرهیزگاری کردند پاداشی بزرگ است.... ؛ پس با نعمت و بخششی از جانب خدا (از میدان نبرد) بازگشتند در حالی که هیچ آسیبی به آنان نرسیده بود و همچنان خشنودی خدا را پیروی کردند و خداوند دارای بخششی عظیم است» (این آیات، درباره غزوه «حمراءالاسد» نازل شده است.)
دوستی نکردن با دشمنان کافر
دوستی نکردن با دشمنان کافر ، نشانه اخلاصمؤمنان در جهاد با آنان است: یـایها الذین ءامنوا لاتتخذوا عدوی وعدوکم اولیاء تلقون الیهم بالمودة... ان کنتم خرجتم جهـدا فی سبیلی وابتغاء مرضاتی تسرون الیهم بالمودة... [۵] «ای کسانی که ایمان آوردهاید دشمن من و دشمن خودتان را به دوستی برمگیرید (به طوری) که با آنها اظهار دوستی کنید و حال آنکه قطعا به آن حقیقت که برای شما آمده کافرند (و) پیامبر ( خدا ) و شما را (از مکه ) بیرون میکنند که (چرا) به خدا پروردگارتان ایمان آوردهاید اگر برای جهاد در راه من و طلب خشنودی من بیرون آمدهاید (شما) پنهانی با آنان رابطه دوستی برقرار میکنید در حالی که من به آنچه پنهان داشتید و آنچه آشکار نمودید داناترم و هر کس از شما چنین کند قطعا از راه درست منحرف گردیده است»
شان نزول
حاطب بن ابى بلتعة نامهاى سرى به مشركين مكه فرستاد، و در آن از اينكه رسول خدا (ص) تصميم دارد مكه را فتح كند به ايشان گزارش داد، و منظورش اين بود كه منتى بر آنان گذاشته و بدين وسيله ارحام و اولادى كه در مكه داشت از خطر مشركين حفظ كرده باشد. خداى تعالى اين جريان را به پيامبر گرامىاش خبر داد، و اين آيات را فرستاد.
مهاجرت و جهاد خالصانه
" ان کنتم خرجتم جهادا فی سبیلی و ابتغاء مرضاتی"- این جمله متعلق است به جمله" لا تتخذوا" یعنی اگر مهاجرتتان جهاد در راه من، و به منظور خشنودی من است، دیگر دشمنان مرا دوست مگیرید. و در این جمله جزای شرط حذف شده، برای اینکه همان" لا تتخذوا" میفهماند جزائی که حذف شده یک" لا تتخذوا" ی دیگر است. و کلمه" جهادا" مصدر است، و در اینجا مفعول له واقع شده. و کلمه" ابتغاء" به معنای طلب است. و کلمه " مرضاة" مانند کلمه" رضا" مصدر و به معنای خشنودی است. و معنای جمله این است که: اگر در راه رضای من و جهاد در راه من بیرون شدید، دیگر دشمن مرا و دشمن خودتان را دوست مگیرید. شرطی که در آیه شریفه کرده از باب اشتراط حکم به امری محقق الوقوع است، که هم نهی را تاکید میکند، و هم ملازمه میان شرط و مشروط را اعلام میدارد، مثل این میماند که پدری به فرزند خود بگوید" اگر پسر من هستی فلان کار را مکن" که این تعبیر هم نهی را تاکید میکند، و هم میفهماند میان شرط و مشروط ملازمه است، و کسی که فرزند من است ممکن نیست فلان کار را بکند. [۶]
منبع
قرآن، مرکز فرهنگ و معارف قرآن، برگرفته از مقاله «اخلاص در جهاد».
پانویس
- ↑ مجمع البیان، ج۱-۲، ص۴۰۹.
- ↑ مجمع البیان، ذیل آیه.
- ↑ آل عمران/سوره۳، آیه۱۷۲.
- ↑ آل عمران/سوره۳، آیه۱۷۴.
- ↑ ممتحنه/سوره۶۰، آیه۱.
- ↑ طباطبائی، سید محمد حسین، ترجمه تفسیر المیزان، ج۱۹، ص۳۸۸.