آثار اخلاص (قرآن): تفاوت بین نسخهها
(صفحهای تازه حاوی « '''اخلاص''' سری است الهی که تنها در قلب بندگان محبوب الهی قرار میگیرد. <ref...» ایجاد کرد) |
|||
سطر ۲: | سطر ۲: | ||
'''اخلاص''' سری است الهی که تنها در [[قلب]] [[بندگان]] محبوب الهی قرار میگیرد. | '''اخلاص''' سری است الهی که تنها در [[قلب]] [[بندگان]] محبوب الهی قرار میگیرد. | ||
<ref> | <ref> | ||
− | + | مجمع البیان، ج۱-۲، ص۴۰۹. | |
</ref> | </ref> | ||
و آثار خاصی برای آن دکر شده است. | و آثار خاصی برای آن دکر شده است. | ||
سطر ۱۱: | سطر ۱۱: | ||
ولاتطرد الذین یدعون ربهم بالغدوة والعشی یریدون وجهه... | ولاتطرد الذین یدعون ربهم بالغدوة والعشی یریدون وجهه... | ||
<ref> | <ref> | ||
− | [ | + | [http://lib.eshia.ir/17001/1/133/52 انعام/سوره۶، آیه۵۲.] |
</ref> | </ref> | ||
«کسانی را که پروردگار خود را بامدادان و شامگاهان میخوانند در حالی که خشنودی او را میخواهند مران از [[حساب ]] آنان چیزی بر عهده تو نیست و از حساب تو(نیز) چیزی بر عهده آنان نیست تا ایشان را برانی و از ستمکاران باشی» | «کسانی را که پروردگار خود را بامدادان و شامگاهان میخوانند در حالی که خشنودی او را میخواهند مران از [[حساب ]] آنان چیزی بر عهده تو نیست و از حساب تو(نیز) چیزی بر عهده آنان نیست تا ایشان را برانی و از ستمکاران باشی» | ||
واصبر نفسک مع الذین یدعون ربهم بالغدوة والعشی یریدون وجهه ولاتعد عیناک عنهم... | واصبر نفسک مع الذین یدعون ربهم بالغدوة والعشی یریدون وجهه ولاتعد عیناک عنهم... | ||
<ref> | <ref> | ||
− | [ | + | [http://lib.eshia.ir/17001/1/297/28 کهف/سوره۱۸، آیه۲۸.] |
</ref> | </ref> | ||
«و با کسانی که پروردگارشان را [[صبح]] و [[شام]] میخوانند(و) خشنودی او را میخواهند شکیبایی پیشه کن و دو دیده ات را از آنان برمگیر که زیور زندگی [[دنیا]] را بخواهی و از آن کس که قلبش را از یاد خود غافل ساختهایم و از [[هوس ]] خود پیروی کرده و (اساس) کارش بر [[زیاده روی]] است اطاعت مکن» | «و با کسانی که پروردگارشان را [[صبح]] و [[شام]] میخوانند(و) خشنودی او را میخواهند شکیبایی پیشه کن و دو دیده ات را از آنان برمگیر که زیور زندگی [[دنیا]] را بخواهی و از آن کس که قلبش را از یاد خود غافل ساختهایم و از [[هوس ]] خود پیروی کرده و (اساس) کارش بر [[زیاده روی]] است اطاعت مکن» | ||
سطر ۲۲: | سطر ۲۲: | ||
بلی من اسلم وجهه لله وهو محسن فله اجره عند ربه ولا خوف علیهم ولا هم یحزنون. | بلی من اسلم وجهه لله وهو محسن فله اجره عند ربه ولا خوف علیهم ولا هم یحزنون. | ||
<ref> | <ref> | ||
− | [ | + | [http://lib.eshia.ir/17001/1/17/112 بقره/سوره۲، آیه۱۱۲.] |
</ref> | </ref> | ||
«آری هر کس که خود را با تمام وجود به خدا تسلیم کند و [[نیکوکار]] باشد پس مزد وی پیش پروردگار اوست و بیمی بر آنان نیست و غمگین نخواهند شد» | «آری هر کس که خود را با تمام وجود به خدا تسلیم کند و [[نیکوکار]] باشد پس مزد وی پیش پروردگار اوست و بیمی بر آنان نیست و غمگین نخواهند شد» | ||
افمن اتبع رضون الله کمن بآء بسخط من الله... • هم درجـت عند الله... | افمن اتبع رضون الله کمن بآء بسخط من الله... • هم درجـت عند الله... | ||
<ref> | <ref> | ||
− | [ | + | [http://lib.eshia.ir/17001/1/71/162 آل عمران/سوره۳، آیه۱۶۲.] |
</ref> | </ref> | ||
<ref> | <ref> | ||
− | [ | + | [http://lib.eshia.ir/17001/1/71/163 آل عمران/سوره۳، آیه۱۶۳.] |
</ref> | </ref> | ||
«آیا کسی که خشنودی خدا را پیروی میکند چون کسی است که به خشمی از خدا دچار گردیده و جایگاهش [[جهنم]] است و چه بد بازگشتگاهی است• ایشان را نزد خداوند درجاتی است و خدا به آنچه میکنند بیناست» | «آیا کسی که خشنودی خدا را پیروی میکند چون کسی است که به خشمی از خدا دچار گردیده و جایگاهش [[جهنم]] است و چه بد بازگشتگاهی است• ایشان را نزد خداوند درجاتی است و خدا به آنچه میکنند بیناست» | ||
ومن احسن دینا ممن اسلم وجهه لله وهو محسن... | ومن احسن دینا ممن اسلم وجهه لله وهو محسن... | ||
<ref> | <ref> | ||
− | [ | + | [http://lib.eshia.ir/17001/1/98/125 نساء/سوره۴، آیه۱۲۵.] |
</ref> | </ref> | ||
− | «و {[دین]] چه کسی بهتر است از آن کس که خود را تسلیم خدا کرده و [[نیکوکار]] است و از [[آیین]] [[ابراهیم ]] {[حق]] گرا پیروی نموده است و خدا | + | «و {[[دین]] چه کسی بهتر است از آن کس که خود را تسلیم خدا کرده و [[نیکوکار]] است و از [[آیین]] [[ابراهیم ]] {[حق]] گرا پیروی نموده است و خدا [[ابراهیم]] را دوست گرفت» |
۳) ارزش [[اعمال]]، در پرتو [[صداقت]] و [[خلوص]] و عدم آمیختگی آن به [[ریا ]] است : | ۳) ارزش [[اعمال]]، در پرتو [[صداقت]] و [[خلوص]] و عدم آمیختگی آن به [[ریا ]] است : | ||
بلی من اسلم وجهه لله وهو محسن فله اجره عند ربه ولا خوف علیهم ولا هم یحزنون. | بلی من اسلم وجهه لله وهو محسن فله اجره عند ربه ولا خوف علیهم ولا هم یحزنون. | ||
<ref> | <ref> | ||
− | [ | + | [http://lib.eshia.ir/17001/1/17/112 بقره/سوره۲، آیه۱۱۲.] |
</ref> | </ref> | ||
«آری هر کس که خود را با تمام وجود به خدا تسلیم کند و [[نیکوکار]] باشد پس مزد وی پیش پروردگار اوست و بیمی بر آنان نیست و غمگین نخواهند شد» | «آری هر کس که خود را با تمام وجود به خدا تسلیم کند و [[نیکوکار]] باشد پس مزد وی پیش پروردگار اوست و بیمی بر آنان نیست و غمگین نخواهند شد» | ||
وقل رب ادخلنی مدخل صدق واخرجنی مخرج صدق... | وقل رب ادخلنی مدخل صدق واخرجنی مخرج صدق... | ||
<ref> | <ref> | ||
− | + | المیزان، ذیل آیه۸۰، سوره اسراء. | |
</ref> | </ref> | ||
− | |||
<ref> | <ref> | ||
− | [ | + | [http://lib.eshia.ir/17001/1/290/80 اسراء/سوره۱۷، آیه۸۰.] |
</ref> | </ref> | ||
«هر کس از [[پیامبر]] فرمان ب رد در حقیقت خدا را فرمان برده و هر کس رویگردان شود ما تو را بر ایشان نگهبان نفرستادهایم» | «هر کس از [[پیامبر]] فرمان ب رد در حقیقت خدا را فرمان برده و هر کس رویگردان شود ما تو را بر ایشان نگهبان نفرستادهایم» | ||
سطر ۵۶: | سطر ۵۵: | ||
ومن یسلم وجهه الی الله وهو محسن فقد استمسک بالعروة الوثقی والی الله عـقبة الامور. | ومن یسلم وجهه الی الله وهو محسن فقد استمسک بالعروة الوثقی والی الله عـقبة الامور. | ||
<ref> | <ref> | ||
− | [ | + | [http://lib.eshia.ir/17001/1/413/22 لقمان/سوره۳۱، آیه۲۲.] |
</ref> | </ref> | ||
«و هر کس خود را در حالی که [[نیکوکار]] باشد تسلیم خدا کند قطعا در [[ریسمان]] استوارتری چنگ درزده و [[فرجام]] کارها به سوی خداست» | «و هر کس خود را در حالی که [[نیکوکار]] باشد تسلیم خدا کند قطعا در [[ریسمان]] استوارتری چنگ درزده و [[فرجام]] کارها به سوی خداست» | ||
سطر ۶۲: | سطر ۶۱: | ||
قل انمآ انا بشر مثلکم یوحی الی انمآ الـهکم الـه وحد فمن کان یرجوا لقآء ربه فلیعمل عملا صــلحا ولایشرک بعبادة ربه احدا. | قل انمآ انا بشر مثلکم یوحی الی انمآ الـهکم الـه وحد فمن کان یرجوا لقآء ربه فلیعمل عملا صــلحا ولایشرک بعبادة ربه احدا. | ||
<ref> | <ref> | ||
− | [ | + | [http://lib.eshia.ir/17001/1/304/110 کهف/سوره۱۸، آیه۱۱۰.] |
</ref> | </ref> | ||
«بگو من هم مثل شما بشری هستم و [۱۱] | «بگو من هم مثل شما بشری هستم و [۱۱] | ||
سطر ۷۳: | سطر ۷۲: | ||
وما اسـلکم علیه من اجر ان اجری الا علی رب العــلمین• فاتقوا الله واطیعون. | وما اسـلکم علیه من اجر ان اجری الا علی رب العــلمین• فاتقوا الله واطیعون. | ||
<ref> | <ref> | ||
− | [ | + | [http://lib.eshia.ir/17001/1/371/109 شعراء/سوره۲۶، آیه۱۰۹.] |
</ref> | </ref> | ||
<ref> | <ref> | ||
− | [ | + | [http://lib.eshia.ir/17001/1/371/110 شعراء/سوره۲۶، آیه۱۱۰.] |
</ref> | </ref> | ||
«و بر این( [[رسالت]] ) اجری از شما طلب نمیکنم اجر من جز بر عهده پروردگار جهانیان نیست• پس از خدا پروا کنید و فرمانم ببرید.» | «و بر این( [[رسالت]] ) اجری از شما طلب نمیکنم اجر من جز بر عهده پروردگار جهانیان نیست• پس از خدا پروا کنید و فرمانم ببرید.» | ||
سطر ۸۵: | سطر ۸۴: | ||
و من یسلم وجهه الی الله و هو محسن فقد استمسک بالعروة الوثقی... | و من یسلم وجهه الی الله و هو محسن فقد استمسک بالعروة الوثقی... | ||
<ref> | <ref> | ||
− | [ | + | [http://lib.eshia.ir/17001/1/413/22 لقمان/سوره۳۱، آیه۲۲.] |
</ref> | </ref> | ||
«و هر کس خود را در حالی که[[ نیکوکار ]] باشد تسلیم خدا کند قطعا به [[ریسمان]] استوارتری چنگ زده و[[ فرجام]] کارها به سوی خداست» | «و هر کس خود را در حالی که[[ نیکوکار ]] باشد تسلیم خدا کند قطعا به [[ریسمان]] استوارتری چنگ زده و[[ فرجام]] کارها به سوی خداست» | ||
سطر ۹۴: | سطر ۹۳: | ||
لقد رضی الله عن المؤمنین اذ یبایعونک تحت الشجرة فعلم ما فی قلوبهم... | لقد رضی الله عن المؤمنین اذ یبایعونک تحت الشجرة فعلم ما فی قلوبهم... | ||
<ref> | <ref> | ||
− | [ | + | [http://lib.eshia.ir/17001/1/513/18 فتح/سوره۴۸، آیه۱۸.] |
</ref> | </ref> | ||
«به راستی خدا هنگامی که [[مؤمنان]] زیر آن درخت با تو [[بیعت]] میکردند از آنان خشنود شد و آنچه در دلهایشان بود بازشناخت و بر آنان آرامش فرو فرستاد و پیروزی نزدیکی به آنها پاداش داد» (مقصود از «ما فی قلوبهم» صداقت و حسن نیت مؤمنان در بیعت با [[پیامبر]] - صلی الله علیه وآله- است.) | «به راستی خدا هنگامی که [[مؤمنان]] زیر آن درخت با تو [[بیعت]] میکردند از آنان خشنود شد و آنچه در دلهایشان بود بازشناخت و بر آنان آرامش فرو فرستاد و پیروزی نزدیکی به آنها پاداش داد» (مقصود از «ما فی قلوبهم» صداقت و حسن نیت مؤمنان در بیعت با [[پیامبر]] - صلی الله علیه وآله- است.) | ||
سطر ۱۰۳: | سطر ۱۰۲: | ||
لیس علی الضعفآء ولا علی المرضی ولا علی الذین لایجدون ما ینفقون حرج اذا نصحوا لله ورسوله ما علی المحسنین من سبیل والله غفور رحیم. | لیس علی الضعفآء ولا علی المرضی ولا علی الذین لایجدون ما ینفقون حرج اذا نصحوا لله ورسوله ما علی المحسنین من سبیل والله غفور رحیم. | ||
<ref> | <ref> | ||
− | [ | + | [http://lib.eshia.ir/17001/1/201/91 توبه/سوره۹، آیه۹۱.] |
</ref> | </ref> | ||
«بر [[ناتوانان]] و بر [[بیماران]] و بر کسانی که چیزی نمییابند(تا در راه [[جهاد]] ) خرج کنند در صورتی که برای خدا و پیامبرش [[خیرخواهی]] نمایند هیچ [[گناه]] ی نیست(و نیز) بر [[نیکوکاران]] ایرادی نیست و خدا آمرزنده مهربان است» ( «نصحوا» از ریشه «نصح» به معنای '''اخلاص''' نیز آمده است.) | «بر [[ناتوانان]] و بر [[بیماران]] و بر کسانی که چیزی نمییابند(تا در راه [[جهاد]] ) خرج کنند در صورتی که برای خدا و پیامبرش [[خیرخواهی]] نمایند هیچ [[گناه]] ی نیست(و نیز) بر [[نیکوکاران]] ایرادی نیست و خدا آمرزنده مهربان است» ( «نصحوا» از ریشه «نصح» به معنای '''اخلاص''' نیز آمده است.) | ||
==منبع== | ==منبع== | ||
− | قرآن، مرکز فرهنگ و معارف قرآن، برگرفته از مقاله « آثار اخلاص». | + | [http://wikifeqh.ir/%D9%81%D8%B1%D9%87%D9%86%DA%AF قرآن، مرکز فرهنگ و معارف قرآن، برگرفته از مقاله « آثار اخلاص».] |
==پانویس== | ==پانویس== | ||
[[رده:مقالات]] | [[رده:مقالات]] |
نسخهٔ ۶ دسامبر ۲۰۱۵، ساعت ۱۰:۴۳
اخلاص سری است الهی که تنها در قلب بندگان محبوب الهی قرار میگیرد. [۱] و آثار خاصی برای آن دکر شده است.
ارزش آفرینی
۱) پیامبر - صلی الله علیه وآله-، موظف به ارزشمند قلمداد کردن مؤمنان به دلیل اخلاص آنان در عبادت های خود بود؛ که در آیات ذیل به آن اشاره شده است: ولاتطرد الذین یدعون ربهم بالغدوة والعشی یریدون وجهه... [۲] «کسانی را که پروردگار خود را بامدادان و شامگاهان میخوانند در حالی که خشنودی او را میخواهند مران از حساب آنان چیزی بر عهده تو نیست و از حساب تو(نیز) چیزی بر عهده آنان نیست تا ایشان را برانی و از ستمکاران باشی» واصبر نفسک مع الذین یدعون ربهم بالغدوة والعشی یریدون وجهه ولاتعد عیناک عنهم... [۳] «و با کسانی که پروردگارشان را صبح و شام میخوانند(و) خشنودی او را میخواهند شکیبایی پیشه کن و دو دیده ات را از آنان برمگیر که زیور زندگی دنیا را بخواهی و از آن کس که قلبش را از یاد خود غافل ساختهایم و از هوس خود پیروی کرده و (اساس) کارش بر زیاده روی است اطاعت مکن» ۲) کسب اخلاص در اعتقاد و عمل ، مایه ارزشمندی انسان نزد خداوند: بلی من اسلم وجهه لله وهو محسن فله اجره عند ربه ولا خوف علیهم ولا هم یحزنون. [۴] «آری هر کس که خود را با تمام وجود به خدا تسلیم کند و نیکوکار باشد پس مزد وی پیش پروردگار اوست و بیمی بر آنان نیست و غمگین نخواهند شد» افمن اتبع رضون الله کمن بآء بسخط من الله... • هم درجـت عند الله... [۵] [۶] «آیا کسی که خشنودی خدا را پیروی میکند چون کسی است که به خشمی از خدا دچار گردیده و جایگاهش جهنم است و چه بد بازگشتگاهی است• ایشان را نزد خداوند درجاتی است و خدا به آنچه میکنند بیناست» ومن احسن دینا ممن اسلم وجهه لله وهو محسن... [۷] «و {دین چه کسی بهتر است از آن کس که خود را تسلیم خدا کرده و نیکوکار است و از آیین ابراهیم {[حق]] گرا پیروی نموده است و خدا ابراهیم را دوست گرفت» ۳) ارزش اعمال، در پرتو صداقت و خلوص و عدم آمیختگی آن به ریا است : بلی من اسلم وجهه لله وهو محسن فله اجره عند ربه ولا خوف علیهم ولا هم یحزنون. [۸] «آری هر کس که خود را با تمام وجود به خدا تسلیم کند و نیکوکار باشد پس مزد وی پیش پروردگار اوست و بیمی بر آنان نیست و غمگین نخواهند شد» وقل رب ادخلنی مدخل صدق واخرجنی مخرج صدق... [۹] [۱۰] «هر کس از پیامبر فرمان ب رد در حقیقت خدا را فرمان برده و هر کس رویگردان شود ما تو را بر ایشان نگهبان نفرستادهایم» واژه « صدق » در آیه فوق به معنای اخلاص است به این معنی که از خداوند درخواست میشود که ورود و خروج انسان در هر کاری خالص و ظاهر و باطن آن یکسان باشد. ومن یسلم وجهه الی الله وهو محسن فقد استمسک بالعروة الوثقی والی الله عـقبة الامور. [۱۱] «و هر کس خود را در حالی که نیکوکار باشد تسلیم خدا کند قطعا در ریسمان استوارتری چنگ درزده و فرجام کارها به سوی خداست» ۴) صلاح و شایستگی عمل ، منوط به خلوص و خالی بودن از کمترین شائبه شرک است: قل انمآ انا بشر مثلکم یوحی الی انمآ الـهکم الـه وحد فمن کان یرجوا لقآء ربه فلیعمل عملا صــلحا ولایشرک بعبادة ربه احدا. [۱۲] «بگو من هم مثل شما بشری هستم و [۱۱]
به من وحی میشود که خدای شما خدایی یگانه است پس هر کس به لقای پروردگار خود امید دارد باید به کار شایسته بپردازد و هیچ کس را در پرستش پروردگارش شریک نسازد» (جمله «و لایشرک...» میتواند به منزله تفسیر برای «فلیعمل» باشد.)
تقوا
در آیه ۲۶ سوره شعراء به نقش اخلاص در دعوت و گرایش مردم به تقوا اشاره شده است: وما اسـلکم علیه من اجر ان اجری الا علی رب العــلمین• فاتقوا الله واطیعون. [۱۳] [۱۴] «و بر این( رسالت ) اجری از شما طلب نمیکنم اجر من جز بر عهده پروردگار جهانیان نیست• پس از خدا پروا کنید و فرمانم ببرید.»
راه مطمئن
اخلاص و توجه کامل به خدا در امور، نشانه تمسک به ریسمان محکم و قرار گرفتن در راه مطمئن است: و من یسلم وجهه الی الله و هو محسن فقد استمسک بالعروة الوثقی... [۱۵] «و هر کس خود را در حالی کهنیکوکار باشد تسلیم خدا کند قطعا به ریسمان استوارتری چنگ زده وفرجام کارها به سوی خداست»
رضایت خدا
رضایت و خشنودی خدا از مؤمنان ، در پی بیعت آنان با پیامبر - صلی الله علیه وآله- از روی اخلاص'و صدق نیت است: لقد رضی الله عن المؤمنین اذ یبایعونک تحت الشجرة فعلم ما فی قلوبهم... [۱۶] «به راستی خدا هنگامی که مؤمنان زیر آن درخت با تو بیعت میکردند از آنان خشنود شد و آنچه در دلهایشان بود بازشناخت و بر آنان آرامش فرو فرستاد و پیروزی نزدیکی به آنها پاداش داد» (مقصود از «ما فی قلوبهم» صداقت و حسن نیت مؤمنان در بیعت با پیامبر - صلی الله علیه وآله- است.)
قبول عذر
اخلاص و حسن نیت ، سبب قبولی عذر برخی از عدم شرکت در جهاد شد: لیس علی الضعفآء ولا علی المرضی ولا علی الذین لایجدون ما ینفقون حرج اذا نصحوا لله ورسوله ما علی المحسنین من سبیل والله غفور رحیم. [۱۷] «بر ناتوانان و بر بیماران و بر کسانی که چیزی نمییابند(تا در راه جهاد ) خرج کنند در صورتی که برای خدا و پیامبرش خیرخواهی نمایند هیچ گناه ی نیست(و نیز) بر نیکوکاران ایرادی نیست و خدا آمرزنده مهربان است» ( «نصحوا» از ریشه «نصح» به معنای اخلاص نیز آمده است.)
منبع
قرآن، مرکز فرهنگ و معارف قرآن، برگرفته از مقاله « آثار اخلاص».
پانویس
- ↑ مجمع البیان، ج۱-۲، ص۴۰۹.
- ↑ انعام/سوره۶، آیه۵۲.
- ↑ کهف/سوره۱۸، آیه۲۸.
- ↑ بقره/سوره۲، آیه۱۱۲.
- ↑ آل عمران/سوره۳، آیه۱۶۲.
- ↑ آل عمران/سوره۳، آیه۱۶۳.
- ↑ نساء/سوره۴، آیه۱۲۵.
- ↑ بقره/سوره۲، آیه۱۱۲.
- ↑ المیزان، ذیل آیه۸۰، سوره اسراء.
- ↑ اسراء/سوره۱۷، آیه۸۰.
- ↑ لقمان/سوره۳۱، آیه۲۲.
- ↑ کهف/سوره۱۸، آیه۱۱۰.
- ↑ شعراء/سوره۲۶، آیه۱۰۹.
- ↑ شعراء/سوره۲۶، آیه۱۱۰.
- ↑ لقمان/سوره۳۱، آیه۲۲.
- ↑ فتح/سوره۴۸، آیه۱۸.
- ↑ توبه/سوره۹، آیه۹۱.