ابعاد حقوقی جایگاه بازار سرمایه در ترویج فرهنگ خیر خواهی

از ویکی خیر
نسخهٔ تاریخ ‏۳ سپتامبر ۲۰۱۷، ساعت ۰۵:۲۵ توسط Wikikhair (بحث | مشارکت‌ها)
پرش به: ناوبری، جستجو

محمد سلطانی [۱]

چکیده

این مقاله با استفاده از روش توصیفی-تحلیلی در پی بیان نوآوری‌ها و تبیین و تحلیل قواعد حقوقی جهت ترویج استفاده از ظرفیت بازار سرمایه در امور خیر است. بازار سرمایه حداقل از طریق چهار ابزار مهم «اوراق قرض‌الحسنه»، «وقف اوراق بهادار»، «اوراق وقف» و «صندوق نیکوکاری» می‌تواند نقشی اساسی در ترویج فرهنگ خیرخواهی داشته باشد. در بازار سرمایه با تصویب «دستورالعمل انتشار اوراق قرض‌الحسنه» 1390، زمینه استفاده از عقد قرض به‌منظور انتشار اوراق بهادار جهت انجام طرح‌های عام‌المنفعه و امور خیریه فراهم گردیده است. از دیگر نمودهای بارز فرهنگ خیرخواهی، ترویج «وقف» به‌عنوان یک نهاد فقهی-حقوقی است تا مسلمانان از این طریق منافع اموال خود را با انگیزه خیرخواهانه تسبیل ‌نمایند. وقف در بازار سرمایه با دو ابزار «وقف اوراق بهادار» و «انتشار اوراق وقف» قابل تحقق است. «وقف اوراق بهادار» به دلیل محدودیت‌های ناشی از حبس عین تاکنون در بازار سرمایه کشورمان مورد توجه جدی قرار نگرفته است. بر عکس استفاده از «اوراق وقف» با محدودیت‌های موضوع «وقف اوراق بهادار» مواجه نیست و با تصویب بند 45 ماده واحده قانون بودجه سال 1392 برای اولین بار امکان قانونی انتشار «اوراق وقف» در کشورمان فراهم شد و این اوراق تحت نظارت بانک مرکزی منتشر گردیدند. از دیگر روش‌های ترویج خیرخواهی در بازار سرمایه، تأسیس صندوق‌های سرمایه‌گذاری نیکوکاری است. هدف از تشکیل این صندوق‌ها، جمع‌آوری سرمایه از اشخاص نیکوکار و تشکیل سبدی از دارایی‌ها و مدیریت این سبد به‌منظور کسب منافع و سپس صرف این منافع در امور نیکوکارانه است.

واژگان کلیدی

خیرخواهی؛ بازار سرمایه؛ وقف اوراق بهادار؛ اوراق وقف؛ اوراق قرض‌الحسنه؛ صندوق سرمایه‌گذاری نیکوکاری.


لینک مقاله در سیویلیکا

پانویـس

  1. استادیار دانشکده حقوق دانشگاه شهید بهشتی، m_soltani@sbu.ac.ir