اخلاص (قرآن)
اخلاص سری است الهی که تنها در قلببندگان محبوب الهی قرار می‌گیرد. [۱]
محتویات
تعریف
خداوند پیامبران بزرگ خویش را با این صفت ستوده است [۲] و آن را سبب عدم سلطه شیطان معرفی می‌کند [۳]
ریشه لغوی
کلمه اخلاص از ریشه خلص به معنای پیراستن از آمیختگی و برگزیدن می‌باشد. [۴] و حقیقت آن، بیزاری از غیر خدا است. [۵]
عناوین مرتبط
آثار اخلاص، اخلاص انبیا، اخلاص مؤمنان صدر اسلام، اهمیت اخلاص در عبادت، زمینه‌های اخلاص، موانع اخلاص.
منبع
قرآن، مرکز فرهنگ و معارف قرآن، برگرفته از مقاله «اخلاص».
پانویس
- ↑ مجمع البیان، ج۱-۲، ص۴۰۹.
- ↑ مریم/سوره۱۹، آیه۵۱.
- ↑ ص/سوره۳۸، آیه۸۳.
- ↑ لسان العرب، ج۷، ص۲۶.
- ↑ مفردات راغب، راغب اصفهانی.
