استحقاق عقلی ثواب: تفاوت بین نسخه‌ها

از ویکی خیر
پرش به: ناوبری، جستجو
جز استحقاق عقلی ثواب» را محافظت کرد ([ویرایش=فقط مدیران] (بی‌پایان) [انتقال=فقط مدیران] (بی‌پایان)))
 
سطر ۴: سطر ۴:
 
==تعریف==
 
==تعریف==
  
[[استحقاق عقلی ثواب]] به معنای حکم عقل است به این که شخص مطیع مولا که اوامر او را اجرا و نواهی او را ترک می‌کند، از جانب مولا سزاوار دریافت [[ثواب]] و احترام بوده و [[عقاب]] او [[قبیح]] می‌باشد؛ به این بیان که: مولایی که عبد را به انجام امر دارای مشقت و رنج، مکلف نموده، باید در مقابل، به او نفعی برساند، زیرا اگر اصلا از این امر و تکلیف ، غرضی نداشته باشد، مرتکب عبث شده که چنین امری از حکیم صادر نمی‌شود و اگر غرض وی اضرار به مکلف باشد، این نیز ظلم بوده و از ساحت کبریایی او به دور است؛ بنابراین تنها غرض باقی مانده، نفع رساندن به مکلف می‌باشد.  
+
[[استحقاق عقلی ثواب]] به معنای حکم عقل است به این که شخص مطیع مولا که اوامر او را اجرا و نواهی او را ترک می‌کند، از جانب مولا سزاوار دریافت [[ثواب]] و احترام بوده و [[عقاب]] او [[قبیح]] می‌باشد؛ به این بیان که: مولایی که عبد را به انجام امر دارای مشقت و رنج، مکلف نموده، باید در مقابل، به او نفعی برساند، زیرا اگر اصلا از این امر و [[تکلیف]] ، غرضی نداشته باشد، مرتکب عبث شده که چنین امری از حکیم صادر نمی‌شود و اگر غرض وی اضرار به مکلف باشد، این نیز ظلم بوده و از ساحت کبریایی او به دور است؛ بنابراین تنها غرض باقی مانده، نفع رساندن به مکلف می‌باشد.  
 
<ref>
 
<ref>
 
[http://lib.eshia.ir/13094/1/329/%D9%81%D8%A3%D8%AE%D8%B0  بدایع الافکار، رشتی، حبیب الله بن محمد علی، ص (۳۳۰-۳۲۹).]  
 
[http://lib.eshia.ir/13094/1/329/%D9%81%D8%A3%D8%AE%D8%B0  بدایع الافکار، رشتی، حبیب الله بن محمد علی، ص (۳۳۰-۳۲۹).]  

نسخهٔ کنونی تا ‏۱۳ آوریل ۲۰۱۶، ساعت ۰۷:۴۳

به حکم عقل به شایستگی شخص برای دریافت پاداش ، به سبب التزام به اوامر و نواهی استحقاق عقلی ثواب می‌گویند.

تعریف

استحقاق عقلی ثواب به معنای حکم عقل است به این که شخص مطیع مولا که اوامر او را اجرا و نواهی او را ترک می‌کند، از جانب مولا سزاوار دریافت ثواب و احترام بوده و عقاب او قبیح می‌باشد؛ به این بیان که: مولایی که عبد را به انجام امر دارای مشقت و رنج، مکلف نموده، باید در مقابل، به او نفعی برساند، زیرا اگر اصلا از این امر و تکلیف ، غرضی نداشته باشد، مرتکب عبث شده که چنین امری از حکیم صادر نمی‌شود و اگر غرض وی اضرار به مکلف باشد، این نیز ظلم بوده و از ساحت کبریایی او به دور است؛ بنابراین تنها غرض باقی مانده، نفع رساندن به مکلف می‌باشد. [۱] [۲]


منبع

فرهنگ‌نامه اصول فقه، تدوین توسط مرکز اطلاعات و مدارک اسلامی، ص۱۵۸، برگرفته از مقاله «استحقاق عقلی ثواب».

پانویس

  1. بدایع الافکار، رشتی، حبیب الله بن محمد علی، ص (۳۳۰-۳۲۹).
  2. تحریر المعالم، مشکینی، علی، ص (۱۴۶-۱۴۵).