استهزاء انبیاء: تفاوت بین نسخه‌ها
(صفحه‌ای تازه حاوی « اگر به تاریخ انبیاء الهی بنگریم همیشه دشمنانی داشتند و برای اینکه پیامبر...» ایجاد کرد) |
(مقالات, استهزاءانبیاء, ویکی خیر) |
||
| سطر ۵: | سطر ۵: | ||
[[مشرکان]] و [[صاحبان]] قدرت و مال چون [[دعوت انبیای]] الهی را در برابر خواسته‌ها و تمایلات مادی و [[شهوانی]] خود می‌دیدند، پیوسته با آنان دشمنی میورزیدند و یکی از ابزارهایی که همواره برای شکستن [[اُبَّهت انبیا]] و رویارویی با [[رسالت الهی]] آنان به‌کار می‌بردند، '''استهزا''' بود، به‌طوری که [[خداوند]] هیچ پیامبری را نفرستاد جز اینکه با سلاح '''استهزا''' به مقابله با او برخاستند: «ما یأتیهِم مِن رسول اِلاّ کانوا‌بِهِ یستَهزِءون». | [[مشرکان]] و [[صاحبان]] قدرت و مال چون [[دعوت انبیای]] الهی را در برابر خواسته‌ها و تمایلات مادی و [[شهوانی]] خود می‌دیدند، پیوسته با آنان دشمنی میورزیدند و یکی از ابزارهایی که همواره برای شکستن [[اُبَّهت انبیا]] و رویارویی با [[رسالت الهی]] آنان به‌کار می‌بردند، '''استهزا''' بود، به‌طوری که [[خداوند]] هیچ پیامبری را نفرستاد جز اینکه با سلاح '''استهزا''' به مقابله با او برخاستند: «ما یأتیهِم مِن رسول اِلاّ کانوا‌بِهِ یستَهزِءون». | ||
| − | + | <ref> | |
| − | [ | + | [http://lib.eshia.ir/17001/1/442/%D8%AD%D9%8E%D8%B3%D9%92%D8%B1%D9%8E%D8%A9%D9%8B یس/سوره۳۶، آیه۳۰.] |
| − | + | </ref> | |
| − | + | <ref> | |
| − | [ | + | [http://lib.eshia.ir/17001/1/262/%D9%8A%D9%8E%D8%A3%D9%92%D8%AA%D9%90%D9%8A%D9%87%D9%90%D9%85 حجر/سوره۱۵، آیه۱۱.] |
| − | + | </ref> | |
| − | + | <ref> | |
| − | [ | + | [http://lib.eshia.ir/17001/1/489/%D9%8A%D9%8E%D8%A3%D9%92%D8%AA%D9%90%D9%8A%D9%87%D9%90%D9%85 زخرف/سوره۴۳، آیه۷.] |
| − | + | </ref> | |
=== موارد استهزاء انبیاء=== | === موارد استهزاء انبیاء=== | ||
آنان در این جهت [[آیات الهی]] و [[عذاب قیامت]] را به تمسخر می‌گرفتند: «واتَّخَذوا ءایـتی وما اُنذِروا هُزُوا». | آنان در این جهت [[آیات الهی]] و [[عذاب قیامت]] را به تمسخر می‌گرفتند: «واتَّخَذوا ءایـتی وما اُنذِروا هُزُوا». | ||
| − | + | <ref> | |
| − | [ | + | [http://lib.eshia.ir/17001/1/300/%D9%86%D9%8F%D8%B1%D9%92%D8%B3%D9%90%D9%84%D9%8F کهف/سوره۱۸، آیه۵۶.] |
| − | + | </ref> | |
گاهی [[عبادت]] آنان را مسخره می‌کردند، چنان‌که به[[شعیب]](علیه السلام)می‌گفتند: آیا همین نمازت فرمان داده که آنچه پدران ما آن را می‌پرستیدند رها کنیم؟ | گاهی [[عبادت]] آنان را مسخره می‌کردند، چنان‌که به[[شعیب]](علیه السلام)می‌گفتند: آیا همین نمازت فرمان داده که آنچه پدران ما آن را می‌پرستیدند رها کنیم؟ | ||
| − | + | <ref> | |
| − | [ | + | [http://lib.eshia.ir/17001/1/231/%D9%82%D9%8E%D8%A7%D9%84%D9%8F%D9%88%D8%A7%D9%92 هود/سوره۱۱، آیه۸۷.] |
| − | + | </ref> | |
و زمانی با حالتی تمسخرآمیز به [[پیامبران]] می‌گفتند: اگر راست می‌گویید آن عذابی که ما را به آن وعده می‌دهید زودتر بیاورید: «قالوا ائتِنا بِعَذابِ اللّهِ اِن کنتَ مِنَ الصّـدِقین». | و زمانی با حالتی تمسخرآمیز به [[پیامبران]] می‌گفتند: اگر راست می‌گویید آن عذابی که ما را به آن وعده می‌دهید زودتر بیاورید: «قالوا ائتِنا بِعَذابِ اللّهِ اِن کنتَ مِنَ الصّـدِقین». | ||
| − | + | <ref> | |
| − | [ | + | [http://lib.eshia.ir/17001/1/399/%D8%A3%D9%8E%D8%A6%D9%90%D9%86%D9%91%D9%8E%D9%83%D9%8F%D9%85%D9%92 عنکبوت/سوره۲۹، آیه۲۹.] |
| − | + | </ref> | |
و گاهی نیز شخص [[پیامبر]] را به [[تمسخر]] می‌گرفتند، چنان‌که [[قوم نوح]] هرگاه از کنار او می‌گذشتند او را مسخره می‌کردند: «کلَّما مَرَّ عَلَیهِ مَلاٌَ مِن قَومِهِ سَخِروا مِنهُ». | و گاهی نیز شخص [[پیامبر]] را به [[تمسخر]] می‌گرفتند، چنان‌که [[قوم نوح]] هرگاه از کنار او می‌گذشتند او را مسخره می‌کردند: «کلَّما مَرَّ عَلَیهِ مَلاٌَ مِن قَومِهِ سَخِروا مِنهُ». | ||
| − | + | <ref> | |
| − | [ | + | [http://lib.eshia.ir/17001/1/226/%D9%88%D9%8E%D9%8A%D9%8E%D8%B5%D9%92%D9%86%D9%8E%D8%B9%D9%8F هود/سوره۱۱، آیه۳۸.] |
| − | + | </ref> | |
؛ همچنین [[قرآن]] در آیاتی دیگر از '''استهزای پیامبر'''ان الهی از سوی [[مردم]] انطاکیه | ؛ همچنین [[قرآن]] در آیاتی دیگر از '''استهزای پیامبر'''ان الهی از سوی [[مردم]] انطاکیه | ||
| − | + | <ref> | |
| − | [ | + | [http://lib.eshia.ir/17001/1/442/%D8%AD%D9%8E%D8%B3%D9%92%D8%B1%D9%8E%D8%A9%D9%8B یس/سوره۳۶، آیه۳۰.] |
| − | + | </ref> | |
، [[قوم عاد]] | ، [[قوم عاد]] | ||
| − | + | <ref> | |
| − | [ | + | [http://lib.eshia.ir/17001/1/505/%D9%85%D9%8E%D9%83%D9%91%D9%8E%D9%86%D9%91%D9%8E%D8%A7%D9%87%D9%8F%D9%85%D9%92 احقاف/سوره۴۶، آیه۲۶.] |
| − | + | </ref> | |
و [[فرعونیان]] | و [[فرعونیان]] | ||
| − | + | <ref> | |
| − | [ | + | [http://lib.eshia.ir/17001/1/492/%D9%88%D9%8E%D9%84%D9%8E%D9%82%D9%8E%D8%AF%D9%92 زخرف/سوره۴۳، آیه۴۷-۴۶.] |
| − | + | </ref> | |
سخن به‌میان آورده است. | سخن به‌میان آورده است. | ||
| سطر ۴۹: | سطر ۴۹: | ||
'''استهزای پیامبر''' [[اسلام]] و [[مؤمنان]]: | '''استهزای پیامبر''' [[اسلام]] و [[مؤمنان]]: | ||
[[پیامبر اسلام]] نیز همواره در معرض استهزای [[دشمنان]] قرار داشت و بلکه آن حضرت بیش از [[انبیای]] پیشین در این جهت مورد آزار قرار‌گرفت، چنان‌که آن [[حضرت ]]فرمودند: هیچ پیامبری مانند من آزار ندید. | [[پیامبر اسلام]] نیز همواره در معرض استهزای [[دشمنان]] قرار داشت و بلکه آن حضرت بیش از [[انبیای]] پیشین در این جهت مورد آزار قرار‌گرفت، چنان‌که آن [[حضرت ]]فرمودند: هیچ پیامبری مانند من آزار ندید. | ||
| − | + | <ref> | |
| − | [ | + | [http://lib.eshia.ir/11008/39/56/%D9%86%D8%A8%D9%8A بحارالانوار، ج۳۹، ص۵۶.] |
| − | + | </ref> | |
| − | + | <ref> | |
| − | [ | + | [http://lib.eshia.ir/12016/6/53/%D8%A7%D9%84%D9%85%D8%B4%D9%87%D9%88%D8%B1 المیزان، ج۶، ص۵۳.] |
| − | + | </ref> | |
| − | + | <ref> | |
| − | [ | + | [http://lib.eshia.ir/11023/1/67/%D8%B1%D8%B3%D9%88%D9%84 میزان‌الحکمه، ج۱، ص۶۷.] |
| − | + | </ref> | |
==احزاب استهزاءگر پیامبر== | ==احزاب استهزاءگر پیامبر== | ||
سه گروه [[پیامبر]](صلی الله علیه وآله) و پیروانش را با روشهای مختلفی از جمله: چشمک‌زدن | سه گروه [[پیامبر]](صلی الله علیه وآله) و پیروانش را با روشهای مختلفی از جمله: چشمک‌زدن | ||
| − | + | <ref> | |
| − | [ | + | [http://lib.eshia.ir/17001/1/588/%D9%85%D9%8E%D8%B1%D9%91%D9%8F%D9%88%D8%A7%D9%92 مطفّفین/سوره۸۳، آیه۳۰.] |
| − | + | </ref> | |
| − | ، [[خندیدن]] | + | ،[[خندیدن]] |
| − | + | <ref> | |
| − | [ | + | [http://lib.eshia.ir/17001/1/349/%D9%81%D9%8E%D8%A7%D8%AA%D9%91%D9%8E%D8%AE%D9%8E%D8%B0%D9%92%D8%AA%D9%8F%D9%85%D9%8F%D9%88%D9%87%D9%8F%D9%85%D9%92 مؤمنون/سوره۲۳، آیه۱۱۰.] |
| − | + | </ref> | |
، حرکت دادنِ [[سر]] | ، حرکت دادنِ [[سر]] | ||
| − | + | <ref> | |
| − | + | [http://lib.eshia.ir/17001/1/287/%D8%AE%D9%8E%D9%84%D9%92%D9%82%D9%8B%D8%A7 اسراء/سوره۱۷، آیه۵۱.] | |
| − | [ | + | </ref> |
| − | |||
، نسبت دادن[[القاب ناروا ]] | ، نسبت دادن[[القاب ناروا ]] | ||
| − | + | <ref> | |
| − | [ | + | [http://lib.eshia.ir/17001/1/262/%D9%88%D9%8E%D9%82%D9%8E%D8%A7%D9%84%D9%8F%D9%88%D8%A7%D9%92 حجر/سوره۱۵، آیه۶.] |
| − | + | </ref> | |
و... مورد '''استهزا''' قرار‌می‌دادند: | و... مورد '''استهزا''' قرار‌می‌دادند: | ||
| سطر ۸۲: | سطر ۸۱: | ||
۱.[[ مشرکان]]: | ۱.[[ مشرکان]]: | ||
آنان هرگاه آن [[حضرت]] را می‌دیدند، با حالتی تمسخرآمیز می‌گفتند: آیا همین است کسی که خدا او را برای [[پیامبری]] فرستاده‌است: «و اِذا رَاَوک اِن یتَّخِذونَک اِلاّ هُزُوًا اَهـذا الَّذی بَعَثَ اللّهُ رَسولا». | آنان هرگاه آن [[حضرت]] را می‌دیدند، با حالتی تمسخرآمیز می‌گفتند: آیا همین است کسی که خدا او را برای [[پیامبری]] فرستاده‌است: «و اِذا رَاَوک اِن یتَّخِذونَک اِلاّ هُزُوًا اَهـذا الَّذی بَعَثَ اللّهُ رَسولا». | ||
| − | + | <ref> | |
| − | [ | + | [http://lib.eshia.ir/17001/1/363/%D9%88%D9%8E%D8%A5%D9%90%D8%B0%D9%8E%D8%A7 فرقان/سوره۲۵، آیه۴۱.] |
| − | + | </ref> | |
یا‌می‌گفتند: آیا همین است کسی که خدایان شما را به بدی یاد می‌کند. | یا‌می‌گفتند: آیا همین است کسی که خدایان شما را به بدی یاد می‌کند. | ||
| − | + | <ref> | |
| − | [ | + | [http://lib.eshia.ir/17001/1/325/%D9%88%D9%8E%D8%A5%D9%90%D8%B0%D9%8E%D8%A7 انبیاء/سوره۲۱، آیه۳۶.] |
| − | + | </ref> | |
گاهی [[پیامبر]] را با حالتی تحقیرآمیز خطاب کرده، به آن‌حضرت نسبت دیوانگی می‌دادند: «یـاَیهَا الَّذی نُزِّلَ عَلَیهِ الذِّکرُ اِنَّک لَمَجنون». | گاهی [[پیامبر]] را با حالتی تحقیرآمیز خطاب کرده، به آن‌حضرت نسبت دیوانگی می‌دادند: «یـاَیهَا الَّذی نُزِّلَ عَلَیهِ الذِّکرُ اِنَّک لَمَجنون». | ||
| − | + | <ref> | |
| − | [ | + | [http://lib.eshia.ir/17001/1/262/%D9%88%D9%8E%D9%82%D9%8E%D8%A7%D9%84%D9%8F%D9%88%D8%A7%D9%92 حجر/سوره۱۵، آیه۶.] |
| − | + | </ref> | |
آنان گاهی [[معجزات]] آن حضرت را به تمسخر می‌گرفتند و دیگران را نیز به استهزای آن فرا می‌خواندند: «و‌اِذا رَاَوا ءایةً یستَسخِرون». | آنان گاهی [[معجزات]] آن حضرت را به تمسخر می‌گرفتند و دیگران را نیز به استهزای آن فرا می‌خواندند: «و‌اِذا رَاَوا ءایةً یستَسخِرون». | ||
| − | + | <ref> | |
| − | [ | + | [http://lib.eshia.ir/17001/1/446/ رَأَوْ صافّات/سوره۳۷، آیه۱۴.] |
| − | + | </ref> | |
طبق یک نظر «یستَسخِرون» دعوت کردن دیگران به تمسخر است. | طبق یک نظر «یستَسخِرون» دعوت کردن دیگران به تمسخر است. | ||
| − | + | <ref> | |
| − | [ | + | [http://lib.eshia.ir/12023/8/299/%D9%8A%D8%B3%D8%AA%D8%B3%D8%AE%D8%B1%D8%B1%D9%86 مجمع‌البیان، ج۸، ص۶۸۷.] |
| − | + | </ref> | |
=== عاقبت مشرکان استهزاءگر=== | === عاقبت مشرکان استهزاءگر=== | ||
نقل شده که ۵ نفر از سران [[مشرکان مکه]]، یعنی [[ولید‌بن‌مغیره]]، [[عاص‌بن‌وائل]]، [[اسود‌بن‌عبدالمطلب]]، [[اسود‌بن‌عبد یغوث]] و [[حارث‌بن‌طلاطله خزایی]]، یا[[حرث‌بن‌قیس]]، در تمسخر [[پیامبر]](صلی الله علیه وآله)شهرت داشتند؛ آنان تمسخر [[پیامبر]] را تا بدانجا پیش بردند که هدف نفرین آن حضرت قرار گرفته و هریک به اشاره [[جبرئیل]] به‌گونه‌ای نابود شدند. | نقل شده که ۵ نفر از سران [[مشرکان مکه]]، یعنی [[ولید‌بن‌مغیره]]، [[عاص‌بن‌وائل]]، [[اسود‌بن‌عبدالمطلب]]، [[اسود‌بن‌عبد یغوث]] و [[حارث‌بن‌طلاطله خزایی]]، یا[[حرث‌بن‌قیس]]، در تمسخر [[پیامبر]](صلی الله علیه وآله)شهرت داشتند؛ آنان تمسخر [[پیامبر]] را تا بدانجا پیش بردند که هدف نفرین آن حضرت قرار گرفته و هریک به اشاره [[جبرئیل]] به‌گونه‌ای نابود شدند. | ||
| − | + | <ref> | |
| − | + | جامع‌البیان، مج۸، ج۱۴، ص۹۳ـ۹۴. | |
| − | + | </ref> | |
| − | + | <ref> | |
| − | + | مجمع‌البیان، ج۶، ص۵۳۳. | |
| − | + | </ref> | |
پیروان [[پیامبر]](صلی الله علیه وآله)نیز از '''استهزای''' [[مشرکان]] در امان نبودند و هرگاه [[مشرکان]] آنان را می‌دیدند می‌گفتند: آیا همینها هستند کسانی که [[خداوند]] از میان ما بر آنان منت نهاده است: «اَهـؤُلاءِ مَنَّ اللّهُ عَلَیهِم مِن بَینِنا». | پیروان [[پیامبر]](صلی الله علیه وآله)نیز از '''استهزای''' [[مشرکان]] در امان نبودند و هرگاه [[مشرکان]] آنان را می‌دیدند می‌گفتند: آیا همینها هستند کسانی که [[خداوند]] از میان ما بر آنان منت نهاده است: «اَهـؤُلاءِ مَنَّ اللّهُ عَلَیهِم مِن بَینِنا». | ||
| − | + | <ref> | |
| − | [ | + | [http://lib.eshia.ir/17001/1/134/%D9%81%D9%8E%D8%AA%D9%8E%D9%86%D9%91%D9%8E%D8%A7 انعام/سوره۶، آیه۵۳.] |
| − | + | </ref> | |
=== اهل کتاب=== | === اهل کتاب=== | ||
۲. اهل کتاب: | ۲. اهل کتاب: | ||
| سطر ۱۱۹: | سطر ۱۱۸: | ||
==== موارد استهزاء اهل کتاب==== | ==== موارد استهزاء اهل کتاب==== | ||
آنان با تغییر و تحریف برخی کلمات، گاهی شخص [[پیامبر]] را [[مسخره]] می‌کردند؛ مثلاً در پاسخ سخنان آن [[حضرت]] به جای اینکه بگویند: شنیدیم و اطاعت کردیم، می‌گفتند: شنیدیم و مخالفت کردیم، به جای کلمه «بشنو» واژه «نشنو» را به‌کار برده و به جای کلمه «انظرنا= مهلت بده» از کلمه «راعنا» که به معنای مهلت دادن و نیز به معنای [[اغفال]] بود استفاده می‌کردند و از آن معنای دوم را قصد می‌کردند | آنان با تغییر و تحریف برخی کلمات، گاهی شخص [[پیامبر]] را [[مسخره]] می‌کردند؛ مثلاً در پاسخ سخنان آن [[حضرت]] به جای اینکه بگویند: شنیدیم و اطاعت کردیم، می‌گفتند: شنیدیم و مخالفت کردیم، به جای کلمه «بشنو» واژه «نشنو» را به‌کار برده و به جای کلمه «انظرنا= مهلت بده» از کلمه «راعنا» که به معنای مهلت دادن و نیز به معنای [[اغفال]] بود استفاده می‌کردند و از آن معنای دوم را قصد می‌کردند | ||
| − | + | <ref> | |
| − | [ | + | [http://lib2.eshia.ir/50082/3/446/%D8%A2%DB%8C%D9%80%D9%87 تفسیرنمونه، ج۳، ص۴۴۶۴۴۷.] |
| − | + | </ref> | |
: «مِنَ الَّذینَ هادوا یحَرِّفونَ الکلِمَ عَن مَواضِعِهِ و یقولونَ سَمِعنا و عَصَینا واسمَع غَیرَ مُسمَع و رعِنا لَیـًّا بِاَلسِنَتِهِم و طَعنـًا فِی‌الدِّینِ». | : «مِنَ الَّذینَ هادوا یحَرِّفونَ الکلِمَ عَن مَواضِعِهِ و یقولونَ سَمِعنا و عَصَینا واسمَع غَیرَ مُسمَع و رعِنا لَیـًّا بِاَلسِنَتِهِم و طَعنـًا فِی‌الدِّینِ». | ||
| − | + | <ref> | |
| − | [ | + | [http://lib.eshia.ir/17001/1/86/%D9%87%D9%8E%D8%A7%D8%AF%D9%8F%D9%88%D8%A7%D9%92 نساء/سوره۴، آیه۴۶.] |
| − | + | </ref> | |
آنان گاهی [[دین]]و [[عبادات]][[مسلمانان]] را [[مسخره]] می‌کردند: «و اِذا نادَیتُم اِلَی الصَّلوةِ اتَّخَذوها هُزُوًا و لَعِبـًا». | آنان گاهی [[دین]]و [[عبادات]][[مسلمانان]] را [[مسخره]] می‌کردند: «و اِذا نادَیتُم اِلَی الصَّلوةِ اتَّخَذوها هُزُوًا و لَعِبـًا». | ||
| − | + | <ref> | |
| − | [ | + | [http://lib.eshia.ir/17001/1/118/%D9%86%D9%8E%D8%A7%D8%AF%D9%8E%D9%8A%D9%92%D8%AA%D9%8F%D9%85%D9%92 مائده/سوره۵، آیه۵۸.] |
| − | + | </ref> | |
و زمانی نیز [[قرآن]] و [[آیات]]آن را به تمسخر می‌گرفتند: «و قَد نَزَّلَ عَلَیکم فِی الکتـبِ اَن اِذا سَمِعتُم ءایـتِ اللّهِ یکفَرُ بِها و یستَهزَاُ بِها». | و زمانی نیز [[قرآن]] و [[آیات]]آن را به تمسخر می‌گرفتند: «و قَد نَزَّلَ عَلَیکم فِی الکتـبِ اَن اِذا سَمِعتُم ءایـتِ اللّهِ یکفَرُ بِها و یستَهزَاُ بِها». | ||
| − | + | <ref> | |
| − | [ | + | [http://lib.eshia.ir/17001/1/100/%D9%88%D9%8E%D9%82%D9%8E%D8%AF%D9%92 نساء/سوره۴، آیه۱۴۰.] |
| − | + | </ref> | |
در شأن [[نزول]] آیه فوق نقل شده است که[[ منافقان]] در [مجلس احبار یهود]] می‌نشستند و با همدیگر [[قرآن]] را به تمسخر می‌گرفتند. | در شأن [[نزول]] آیه فوق نقل شده است که[[ منافقان]] در [مجلس احبار یهود]] می‌نشستند و با همدیگر [[قرآن]] را به تمسخر می‌گرفتند. | ||
| − | + | <ref> | |
| − | [ | + | [http://lib.eshia.ir/12023/3/217/%D8%A7%D9%84%D9%86%D8%B2%D9%88%D9%84 مجمع‌البیان، ج۳، ص۱۹۴.] |
| − | + | </ref> | |
=== منافقان=== | === منافقان=== | ||
۳. منافقان: | ۳. منافقان: | ||
آنان [[مسلمانان]]، [[پیامبر]]و [[قرآن]] و حتی [[خداوند]] را [[مسخره]] می‌کردند که [[قرآن]] در آیات ۶۵ـ۶۶ [[سوره توبه]] | آنان [[مسلمانان]]، [[پیامبر]]و [[قرآن]] و حتی [[خداوند]] را [[مسخره]] می‌کردند که [[قرآن]] در آیات ۶۵ـ۶۶ [[سوره توبه]] | ||
| − | + | <ref> | |
| − | [ | + | [http://lib.eshia.ir/17001/1/197/%D9%88%D9%8E%D9%84%D9%8E%D8%A6%D9%90%D9%86 توبه/سوره۹، آیه۶۶-۶۵.] |
| − | + | </ref> | |
| − | آنان را مذمت کرده و به سبب این کار آنان را [[کافر]] شمرده است: «قُل اَبِاللّهِ و ءایـتِهِ و رَسولِهِ کنتُم تَستَهزِءون لاتَعتَذِروا قَد کفَرتُم بَعدَ ایمـنِکم» منافقان در باطن اعتقادی به اسلام نداشتند و هدف برخی از آنان در ادعای اسلام و ایمان تمسخر مؤمنان بود: «و اِذا لَقُوا الَّذینَ ءامَنوا قالوا ءامَنّا و اِذا خَلَوا اِلی شَیـطینِهِم قالوا اِنّا مَعَکم اِنَّما نَحنُ مُستَهزِءون». | + | آنان را مذمت کرده و به سبب این کار آنان را [[کافر]] شمرده است: «قُل اَبِاللّهِ و ءایـتِهِ و رَسولِهِ کنتُم تَستَهزِءون لاتَعتَذِروا قَد کفَرتُم بَعدَ ایمـنِکم» منافقان در باطن اعتقادی به [[اسلام]] نداشتند و هدف برخی از آنان در [[ادعای اسلام]] و [[ایمان]] تمسخر [[مؤمنان]] بود: «و اِذا لَقُوا الَّذینَ ءامَنوا قالوا ءامَنّا و اِذا خَلَوا اِلی شَیـطینِهِم قالوا اِنّا مَعَکم اِنَّما نَحنُ مُستَهزِءون». |
| − | + | <ref> | |
| − | [ | + | [http://lib.eshia.ir/17001/1/3/%D9%84%D9%8E%D9%82%D9%8F%D9%88%D8%A7%D9%92 بقره/سوره۲، آیه۱۴.] |
| − | + | </ref> | |
==== موارد استهزاء منافقان==== | ==== موارد استهزاء منافقان==== | ||
| − | آنان زکات و | + | آنان [[زکات]] و [[صدقه]] دهندگان را به تمسخر می‌گرفتند؛ [[سالم‌بن‌عمیر انصاری]] که مسلمانی تهیدست بود به مقدار یک صاع [[خرما]] برای [[صدقه]] نزد [[پیامبر]](صلی الله علیه وآله)آورد. |
| − | منافقان گفتند: خدا چه نیازی به خرمای ناچیز او دارد. | + | [[منافقان]] گفتند: خدا چه نیازی به خرمای ناچیز او دارد. |
| − | + | <ref> | |
| − | [ | + | [http://lib.eshia.ir/12015/1/302/%D8%B3%D8%A7%D9%84%D9%85 تفسیرالقمی، ج۱، ص۳۳۰.] |
| − | + | </ref> | |
| − | اگر مردی ثروتمند مانند عبدالرّحمن‌بن‌عوف می‌آمد و ۴۰۰۰ درهم صدقه می‌آورد او را نیز مسخره می‌کردند و می‌گفتند: او به قصد ریا آن را می‌پردازد | + | اگر مردی [[ثروتمند]] مانند [[عبدالرّحمن‌بن‌عوف]] می‌آمد و ۴۰۰۰ درهم [[صدقه]] می‌آورد او را نیز مسخره می‌کردند و می‌گفتند: او به قصد ریا آن را می‌پردازد |
| − | + | <ref> | |
| − | + | جامع‌البیان، مج۶، ج۱۰، ص۲۴۸. | |
| − | + | </ref> | |
| − | که قرآن در آیه ۷۹ سوره توبه | + | که [[قرآن]] در آیه ۷۹ [[سوره توبه]] |
| − | + | <ref> | |
| − | [ | + | [http://lib.eshia.ir/17001/1/199/%D9%8A%D9%8E%D9%84%D9%92%D9%85%D9%90%D8%B2%D9%8F%D9%88%D9%86%D9%8E توبه/سوره۹، آیه۷۹.] |
| − | + | </ref> | |
به این دو مورد اشاره کرده است: «اَلَّذینَ یلمِزونَ المُطَّوِّعینَ مِنَ المُؤمِنینَ فِی الصَّدَقـتِ والَّذینَ لایجِدونَ اِلاّ جُهدَهُم فَیسخَرونَ مِنهُم سَخِرَ اللّهُ مِنهُم و لَهُم عَذابٌ‌اَلیم». | به این دو مورد اشاره کرده است: «اَلَّذینَ یلمِزونَ المُطَّوِّعینَ مِنَ المُؤمِنینَ فِی الصَّدَقـتِ والَّذینَ لایجِدونَ اِلاّ جُهدَهُم فَیسخَرونَ مِنهُم سَخِرَ اللّهُ مِنهُم و لَهُم عَذابٌ‌اَلیم». | ||
| سطر ۱۶۷: | سطر ۱۶۶: | ||
==منبع== | ==منبع== | ||
| − | دانشنامه موضوعی قرآن | + | [http://www.maarefquran.org/index.php/page,viewArticle/LinkID,4880 دانشنامه موضوعی قرآن] |
==پانویس== | ==پانویس== | ||
[[رده:مقالات]] | [[رده:مقالات]] | ||
نسخهٔ ۶ فوریهٔ ۲۰۱۶، ساعت ۱۳:۰۴
اگر به تاریخ انبیاء الهی بنگریم همیشه دشمنانی داشتند و برای اینکه پیامبران الهی را شکست بدهند، آنها و پیروان انبیاء را مورد استهزاء قرار می دادند؛ که در ذیل برخی از این موارد ذکر می‌شود.
محتویات
استهزاء انبیاء توسط مشرکان
مشرکان و صاحبان قدرت و مال چون دعوت انبیای الهی را در برابر خواسته‌ها و تمایلات مادی و شهوانی خود می‌دیدند، پیوسته با آنان دشمنی میورزیدند و یکی از ابزارهایی که همواره برای شکستن اُبَّهت انبیا و رویارویی با رسالت الهی آنان به‌کار می‌بردند، استهزا بود، به‌طوری که خداوند هیچ پیامبری را نفرستاد جز اینکه با سلاح استهزا به مقابله با او برخاستند: «ما یأتیهِم مِن رسول اِلاّ کانوا‌بِهِ یستَهزِءون». [۱] [۲] [۳]
موارد استهزاء انبیاء
آنان در این جهت آیات الهی و عذاب قیامت را به تمسخر می‌گرفتند: «واتَّخَذوا ءایـتی وما اُنذِروا هُزُوا». [۴] گاهی عبادت آنان را مسخره می‌کردند، چنان‌که به‌شعیب(علیه السلام)می‌گفتند: آیا همین نمازت فرمان داده که آنچه پدران ما آن را می‌پرستیدند رها کنیم؟ [۵] و زمانی با حالتی تمسخرآمیز به پیامبران می‌گفتند: اگر راست می‌گویید آن عذابی که ما را به آن وعده می‌دهید زودتر بیاورید: «قالوا ائتِنا بِعَذابِ اللّهِ اِن کنتَ مِنَ الصّـدِقین». [۶] و گاهی نیز شخص پیامبر را به تمسخر می‌گرفتند، چنان‌که قوم نوح هرگاه از کنار او می‌گذشتند او را مسخره می‌کردند: «کلَّما مَرَّ عَلَیهِ مَلاٌَ مِن قَومِهِ سَخِروا مِنهُ». [۷] ؛ همچنین قرآن در آیاتی دیگر از استهزای پیامبران الهی از سوی مردم انطاکیه [۸] ، قوم عاد [۹] و فرعونیان [۱۰] سخن به‌میان آورده است.
استهزاء پیامبر اکرم
استهزای پیامبر اسلام و مؤمنان: پیامبر اسلام نیز همواره در معرض استهزای دشمنان قرار داشت و بلکه آن حضرت بیش از انبیای پیشین در این جهت مورد آزار قرار‌گرفت، چنان‌که آن حضرت فرمودند: هیچ پیامبری مانند من آزار ندید. [۱۱] [۱۲] [۱۳]
احزاب استهزاءگر پیامبر
سه گروه پیامبر(صلی الله علیه وآله) و پیروانش را با روشهای مختلفی از جمله: چشمک‌زدن [۱۴] ،خندیدن [۱۵] ، حرکت دادنِ سر [۱۶] ، نسبت دادنالقاب ناروا [۱۷] و... مورد استهزا قرار‌می‌دادند:
مشرکان
۱.مشرکان: آنان هرگاه آن حضرت را می‌دیدند، با حالتی تمسخرآمیز می‌گفتند: آیا همین است کسی که خدا او را برای پیامبری فرستاده‌است: «و اِذا رَاَوک اِن یتَّخِذونَک اِلاّ هُزُوًا اَهـذا الَّذی بَعَثَ اللّهُ رَسولا». [۱۸] یا‌می‌گفتند: آیا همین است کسی که خدایان شما را به بدی یاد می‌کند. [۱۹] گاهی پیامبر را با حالتی تحقیرآمیز خطاب کرده، به آن‌حضرت نسبت دیوانگی می‌دادند: «یـاَیهَا الَّذی نُزِّلَ عَلَیهِ الذِّکرُ اِنَّک لَمَجنون». [۲۰] آنان گاهی معجزات آن حضرت را به تمسخر می‌گرفتند و دیگران را نیز به استهزای آن فرا می‌خواندند: «و‌اِذا رَاَوا ءایةً یستَسخِرون». [۲۱] طبق یک نظر «یستَسخِرون» دعوت کردن دیگران به تمسخر است. [۲۲]
عاقبت مشرکان استهزاءگر
نقل شده که ۵ نفر از سران مشرکان مکه، یعنی ولید‌بن‌مغیره، عاص‌بن‌وائل، اسود‌بن‌عبدالمطلب، اسود‌بن‌عبد یغوث و حارث‌بن‌طلاطله خزایی، یاحرث‌بن‌قیس، در تمسخر پیامبر(صلی الله علیه وآله)شهرت داشتند؛ آنان تمسخر پیامبر را تا بدانجا پیش بردند که هدف نفرین آن حضرت قرار گرفته و هریک به اشاره جبرئیل به‌گونه‌ای نابود شدند. [۲۳] [۲۴] پیروان پیامبر(صلی الله علیه وآله)نیز از استهزای مشرکان در امان نبودند و هرگاه مشرکان آنان را می‌دیدند می‌گفتند: آیا همینها هستند کسانی که خداوند از میان ما بر آنان منت نهاده است: «اَهـؤُلاءِ مَنَّ اللّهُ عَلَیهِم مِن بَینِنا». [۲۵]
اهل کتاب
۲. اهل کتاب: آنان بر اثر حسادت و کینه‌ای که از پیامبر(صلی الله علیه وآله) و مسلمانان در دل داشتند همواره پیامبر، مؤمنان و مقدسات دینی آنان را به تمسخر می‌گرفتند.
موارد استهزاء اهل کتاب
آنان با تغییر و تحریف برخی کلمات، گاهی شخص پیامبر را مسخره می‌کردند؛ مثلاً در پاسخ سخنان آن حضرت به جای اینکه بگویند: شنیدیم و اطاعت کردیم، می‌گفتند: شنیدیم و مخالفت کردیم، به جای کلمه «بشنو» واژه «نشنو» را به‌کار برده و به جای کلمه «انظرنا= مهلت بده» از کلمه «راعنا» که به معنای مهلت دادن و نیز به معنای اغفال بود استفاده می‌کردند و از آن معنای دوم را قصد می‌کردند [۲۶]
- «مِنَ الَّذینَ هادوا یحَرِّفونَ الکلِمَ عَن مَواضِعِهِ و یقولونَ سَمِعنا و عَصَینا واسمَع غَیرَ مُسمَع و رعِنا لَیـًّا بِاَلسِنَتِهِم و طَعنـًا فِی‌الدِّینِ».
[۲۷] آنان گاهی دینو عباداتمسلمانان را مسخره می‌کردند: «و اِذا نادَیتُم اِلَی الصَّلوةِ اتَّخَذوها هُزُوًا و لَعِبـًا». [۲۸] و زمانی نیز قرآن و آیاتآن را به تمسخر می‌گرفتند: «و قَد نَزَّلَ عَلَیکم فِی الکتـبِ اَن اِذا سَمِعتُم ءایـتِ اللّهِ یکفَرُ بِها و یستَهزَاُ بِها». [۲۹] در شأن نزول آیه فوق نقل شده است کهمنافقان در [مجلس احبار یهود]] می‌نشستند و با همدیگر قرآن را به تمسخر می‌گرفتند. [۳۰]
منافقان
۳. منافقان: آنان مسلمانان، پیامبرو قرآن و حتی خداوند را مسخره می‌کردند که قرآن در آیات ۶۵ـ۶۶ سوره توبه [۳۱] آنان را مذمت کرده و به سبب این کار آنان را کافر شمرده است: «قُل اَبِاللّهِ و ءایـتِهِ و رَسولِهِ کنتُم تَستَهزِءون لاتَعتَذِروا قَد کفَرتُم بَعدَ ایمـنِکم» منافقان در باطن اعتقادی به اسلام نداشتند و هدف برخی از آنان در ادعای اسلام و ایمان تمسخر مؤمنان بود: «و اِذا لَقُوا الَّذینَ ءامَنوا قالوا ءامَنّا و اِذا خَلَوا اِلی شَیـطینِهِم قالوا اِنّا مَعَکم اِنَّما نَحنُ مُستَهزِءون». [۳۲]
موارد استهزاء منافقان
آنان زکات و صدقه دهندگان را به تمسخر می‌گرفتند؛ سالم‌بن‌عمیر انصاری که مسلمانی تهیدست بود به مقدار یک صاع خرما برای صدقه نزد پیامبر(صلی الله علیه وآله)آورد. منافقان گفتند: خدا چه نیازی به خرمای ناچیز او دارد. [۳۳] اگر مردی ثروتمند مانند عبدالرّحمن‌بن‌عوف می‌آمد و ۴۰۰۰ درهم صدقه می‌آورد او را نیز مسخره می‌کردند و می‌گفتند: او به قصد ریا آن را می‌پردازد [۳۴] که قرآن در آیه ۷۹ سوره توبه [۳۵] به این دو مورد اشاره کرده است: «اَلَّذینَ یلمِزونَ المُطَّوِّعینَ مِنَ المُؤمِنینَ فِی الصَّدَقـتِ والَّذینَ لایجِدونَ اِلاّ جُهدَهُم فَیسخَرونَ مِنهُم سَخِرَ اللّهُ مِنهُم و لَهُم عَذابٌ‌اَلیم».
منبع
پانویس
- ↑ یس/سوره۳۶، آیه۳۰.
- ↑ حجر/سوره۱۵، آیه۱۱.
- ↑ زخرف/سوره۴۳، آیه۷.
- ↑ کهف/سوره۱۸، آیه۵۶.
- ↑ هود/سوره۱۱، آیه۸۷.
- ↑ عنکبوت/سوره۲۹، آیه۲۹.
- ↑ هود/سوره۱۱، آیه۳۸.
- ↑ یس/سوره۳۶، آیه۳۰.
- ↑ احقاف/سوره۴۶، آیه۲۶.
- ↑ زخرف/سوره۴۳، آیه۴۷-۴۶.
- ↑ بحارالانوار، ج۳۹، ص۵۶.
- ↑ المیزان، ج۶، ص۵۳.
- ↑ میزان‌الحکمه، ج۱، ص۶۷.
- ↑ مطفّفین/سوره۸۳، آیه۳۰.
- ↑ مؤمنون/سوره۲۳، آیه۱۱۰.
- ↑ اسراء/سوره۱۷، آیه۵۱.
- ↑ حجر/سوره۱۵، آیه۶.
- ↑ فرقان/سوره۲۵، آیه۴۱.
- ↑ انبیاء/سوره۲۱، آیه۳۶.
- ↑ حجر/سوره۱۵، آیه۶.
- ↑ رَأَوْ صافّات/سوره۳۷، آیه۱۴.
- ↑ مجمع‌البیان، ج۸، ص۶۸۷.
- ↑ جامع‌البیان، مج۸، ج۱۴، ص۹۳ـ۹۴.
- ↑ مجمع‌البیان، ج۶، ص۵۳۳.
- ↑ انعام/سوره۶، آیه۵۳.
- ↑ تفسیرنمونه، ج۳، ص۴۴۶۴۴۷.
- ↑ نساء/سوره۴، آیه۴۶.
- ↑ مائده/سوره۵، آیه۵۸.
- ↑ نساء/سوره۴، آیه۱۴۰.
- ↑ مجمع‌البیان، ج۳، ص۱۹۴.
- ↑ توبه/سوره۹، آیه۶۶-۶۵.
- ↑ بقره/سوره۲، آیه۱۴.
- ↑ تفسیرالقمی، ج۱، ص۳۳۰.
- ↑ جامع‌البیان، مج۶، ج۱۰، ص۲۴۸.
- ↑ توبه/سوره۹، آیه۷۹.
