اطعام به یتیم (قرآن)

اطعام به یتیم، ناشی از ایمان به خدا و موجب رهایی از هوای نفس و قرار گرفتن در زمره اصحاب یمین است.

رهایی از هوای نفس

اطعام یتیم سبب رهایی از هوای نفس و وسوسه‌های شیطانی  : «فلا اقتحم العقبة» «» «وما ادر اک ما العقبة» «و تو نمی‌دانی آن گردنه چیست! » «او اطعام فی یوم ذی مسغبة» «یا غذا دادن در روز گرسنگی ...» «یتیما ذا مقر بة» «یتیمی از خویشاوندان ، ».

در زمره اصحاب یمین

قرار گرفتن در زمره اصحاب یمین ، از آثار اطعام به یتیم: «او اطعام فی یوم ذی مسغبة» «یا غذا دادن در روز گرسنگی...» «یتیما ذا مقر بة» «یتیمی از خویشاوندان، » «اولـئک اصحاب المیمنة» «آنها «اصحاب الیمین» ‌اند (که نامه اعمالشان را به دست راستشان می‌دهند)! ».

ناشی از ایمان به خدا

اطعام به یتیم خویشاوند در روز گرسنگی و سختی، نشات گرفته از ایمان به خدا  : «فلا اقتحم العقبة» «» «وما ادر اک ما العقبة» «و تو نمی‌دانی آن گردنه چیست! » «او اطعام فی یوم ذی مسغبة» «یا غذا دادن در روز گرسنگی...» «یتیما ذا مقر بة» «یتیمی از خویشاوندان، » «ثم کان من الذین آمنوا وتواصوا بالصبر وتواصوا بالمر حمة» «سپس از کسانی باشد که ایمان آورده و یکدیگر را به شکیبایی و رحمت توصیه می‌کنند! ».

منبع

فرهنگ قرآن، مرکز فرهنگ و معارف قرآن، برگرفته از مقاله «اطعام به یتیم (قرآن)».