انفال

از ویکی خیر
نسخهٔ تاریخ ‏۱۸ سپتامبر ۲۰۱۵، ساعت ۰۶:۳۹ توسط Wikikhair (بحث | مشارکت‌ها)
پرش به: ناوبری، جستجو

انفال ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف


اموال اختصاص یافته به رسول خدا صلّی اللّه علیه و آله و امامان علیهم السّلام را اَنفال می‌گویند و از این موضوع هرچند فقها به تفصیل در بخش پایانی کتاب خمس یا در بابی مستقل تحت همین عنوان بحث کرده‏اند، لیکن از آن در بابهای جهاد و احیاء موات نیز سخن گفته‏اند.

فهرست مندرجات ۱ - معنای واژه انفال ۲ - انواع و مصادیق انفال ۲.۱ - زمین کافران ۲.۲ - زمین موات ۲.۳ - زمینهای بی مالک ۲.۴ - اموال پادشاهان کافر ۲.۵ - غنائم برگزیده ۲.۶ - غنائم در جنگ بی اذن امام ۲.۷ - ارث بدون وارث ۲.۸ - معادن ۳ - حکم تصرف در انفال ۴ - اباحه انفال برای شیعیان ۵ - حرمت تصرف در انفال ۶ - پانویس ۷ - منبع

معنای واژه انفال

انفال، جمع نَفْل یا نَفَل به معنای زیادی، بخشش و غنیمت است. [۱] وجه نام گذاری اموال ویژه پیامبر صلّی اللّه علیه و آله و پس از آن حضرت، ائمه علیهم السّلام به انفال که از قرآن کریم نشأت گرفته [۲] این است که خداوند به منظور گرامیداشت و برتری بخشیدن وجود مبارک رسول خدا صلّی اللّه علیه و آله و امامان علیهم السلام بر دیگران، افزون بر خمس، انفال را نیز به آنان اختصاص داده است. [۳] در این جا به دو محور مهم آن، یعنی انواع انفال و احکام آن اشاره می‏کنیم.

انواع و مصادیق انفال

انفال انواع و مصادیق مختلفی دارد که به این موارد اشاره می‌شود.

زمین کافران

زمین کافران که مسلمانان بدون جنگ و خونریزی بر آن دست یافته‏اند؛ خواه مالکانش آن را رها کرده باشند، مانند زمینهای یهودیان بنی نضیر در مدینه، و یا خود آنان به حکومت اسلامی داده باشند، مانند فدک. [۴] به این نوع، فی‌ء نیز گفته می‏شود. [۵]

زمین موات

زمین موات یعنی زمینی که به سبب موانعی همچون بی آبی یا آب گرفتگی و مانند آن، بدون عمران و اصلاح قابل بهره برداری نیست؛ خواه مالکی داشته و از بین رفته یا آن را رها کرده باشد و یا از اصل، مالکی نداشته باشد، مانند بیابانها. [۶]

زمین مواتی که مالک مشخص دارد، در صورتی که وی، به غیر احیاء، مانند ارث بردن یا خریدن، مالک آن شده باشد، در ملک او باقی است و از انفال به شمار نمی‏رود، لیکن در صورتی که آن زمین را به احیاء تملّک کرده باشد، در اینکه تبدیل زمین به موات، سبب خروج آن از ملک مالک می‏شود یا نه، اختلاف است. [۷]

زمینهای بی مالک

ساحل دریا و کناره رود و هر زمین بدون مالک؛ هرچند موات نباشد، مانند برخی جزایر.

[۸] قلّه کوه‏ها، درّه‏ها، نیستان‏ها و جنگلها. [۹]

اموال پادشاهان کافر

اموال اختصاصی پادشاهان کافر، اعم از منقول (صفایا) و غیرمنقول. [۱۰]

غنائم برگزیده

غنائم برگزیده؛ یعنی بهترینهای غنائم. در اینکه صفایای غنائم از انفال است یا تنها در صورتی که امام علیه‏السّلام آنها را برای خود برگزیند از انفال می‏گردد، اختلاف است. [۱۱]

غنائم در جنگ بی اذن امام

به قول مشهور غنائمی که با جنگیدن بدون اذن امام علیه السّلام به دست آمده باشد. [۱۲]

ارث بدون وارث

ارث بدون وارث هم از مصادیق انفال می‌باشد.

معادن

در اینکه معدن به طور مطلق جزء انفال است یا به طور مطلق نیست و یا تنها معادنی که در زمین متعلّق به امام علیه السّلام، مانند زمین موات وجود دارد، از انفال می‏باشد، اختلاف است. [۱۳]

حکم تصرف در انفال

انفال ملک رسول خدا صلّی اللّه علیه و آله و پس از آن حضرت، ملک ائمّه علیهم السّلام است. از این رو، هر گونه تصرف در آن، بدون اذن آنان جایز نیست؛ لیکن در زمان غیبت، تصرف در انفال و تملّک آن، برای شیعه بنابر قول مشهور مباح است؛ هرچند در قلمرو آن اختلاف است که تمامی انواع انفال است یا آنچه که به مناکح (نکاح کنیزهای به اسارت گرفته شده در جنگ بدون اذن امام علیه السّلام)، مساکن (منازل واقع در زمینهای امام) و متاجر (خرید و فروش غنائم جنگی که جنگ بدون اذن امام صورت گرفته و نیز داد و ستد یا اجاره زمینها و درختان متعلّق به امام) مرتبط می‏شود. همچنین در اینکه مراد از مناکح، مساکن و متاجر چیست و اینکه مباح از آنها، تنها انفال است یا خمس و یا هر دو، اختلاف وجود دارد. [۱۴] اقوال دیگری نیز در این مسئله مطرح است. [۱۵]

اباحه انفال برای شیعیان

قول به حلّیت و اباحه مطلق انفال برای شیعیان در عصر غیبت، به مشهور نسبت داده شده است. [۱۶] همچنین بر حلّیت تصرف در مثل زمین موات، ادّعای اجماع و اتّفاق شده است. [۱۷]

حرمت تصرف در انفال

تصرف غیر شیعه در انفال حرام است و به تصریح برخی با خریدن، احیاء و غیر آن مالک آن نمی‏شود. [۱۸] برخی تملّک برای غیر شیعه را نیز صحیح دانسته‏اند. [۱۹]

منبع

فرهنگ فقه مطابق مذهب اهل بیت علیهم السلام ج۱، ص۷۳۳-۷۳۵.

پانویس