بخل در روایات
بخل از پی آمدها و نتایج دنیادوستی است و از صفات پلید و زشت و اخلاق رذیله به شمار می‌رود. از این رو، اخبار بسیاری در مذمت آن رسیده است.
چند روایت درباره بخل[ویرایش]
بخل از پی آمدها و نتایج دنیادوستی است و از صفات پلید و زشت و اخلاق رذیله به شمار می‌رود. از این رو، اخبار بسیاری در مذمت آن رسیده است. پیامبر اکرم صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلّم توصیه فرمود: ایاکم والشح فانه اهلک من کان قبلکم حملهم علی ان سفکوا دماءهم واستحلوا محارمهم؛ [۱] از بخل بپرهیزید که پیشینیان شما را هلاک کرد و آنها را به خون ریزی و حلال شمردن حرام‌ها واداشت. و نیز فرمود: لایدخل الجنة بخیل؛ [۲] بخیل وارد بهشت نمی‌شود. و فرمود: البخیل بعید من الله بعید من الناس بعید من الجنة قریب من النار وجاهل سخی احب الی الله من عابد بخیل و ادوی الداء البخل؛ [۳] بخیل از خدا، مردم و بهشت دور و به آتش نزدیک است و نزد خدا جاهل سخی از عابد بخیل محبوب تر است و بدترین بیماری‌ها بخل است. مردی از اصحاب رسول خدا صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلّم در جهاد کشته شد، زنی بر او گریست و گفت: واشهیداه! پیامبر(ص) فرمود: «چه می‌دانی که او شهید است، شاید بیهوده گو بوده یا نسبت به آنچه از زندگی او کم نمی‌شده بخل می‌ورزیده است». در کلام دیگر حضرت رسول(ص) فرمود: الموبقات ثلاث شح مطاع وهوی متبع واعجاب المرء بنفسه؛ [۴] سه چیز هلاک کننده است؛ بخلی که اطاعت شود؛ هوای نفسی که پیروی شود و عجب آدمی به خود.
آثار بخل از دیدگاه روایات[ویرایش]
← دشنام آوری
امام علی علیه‌السّلام فرمود: «بالبخل تکثر المسبة»؛ [۵] بخل ورزیدن، مایه دشنام بسیار می‌شود.
← ننگ بودن امام علی علیه‌السّلام فرمود: «البخل عار»؛ [۶] بخل ننگ و عار است.
← آبروبری امام رضا علیه‌السّلام فرمود: «البخل یمزق العرض»؛ [۷] بخل آبرو را بر باد می‌دهد.
← خواری امام علی علیه‌السّلام فرمود: «من بخل بماله ذل من بخل بدینه جل»؛ [۸] هرکه در مال خود بخل ورزد، خوار شود و هرکه در دین خود بخل ورزد، سربلند گردد.
← دور شدن از پیامبر پیامبر اکرم صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلّم فرمود: «ابعدکم بی شبها البخیل البرزی الفاحش»؛ [۹] بیگانه‌ترین شما از من آدم بخیل بدزبان زشت کردار است.
← محرومیت از دوستی امام علی علیه‌السّلام فرمود: «لیس لبخیل حبیب»؛ [۱۰] بخیل هیچ دوستی ندارد.
← آتش پیامبر اکرم صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلّم فرمود: «تکلم النار یوم القیامة ثلاثة... تقول للغنی یا من وهبه الله دنیا کثیرة واسعة فیضا وساله الفقیر الیسیر قرضا فابی الا بخلا فتزدرده»؛ [۱۱] در روز رستاخیز آتش با سه نفر سخن می‌گوید: ... و به ثروتمند می‌گوید: ای کسی که خداوند دنیایی فراوان، فراخ و سرشار به تو داد! و فقیر، از تو اندکی قرض خواست و تو ندادی و بخل ورزیدی! پس ( آتش ) او را می‌بلعد.
پانویس[ویرایش]
