بهشت (قرآن)

بهشت، باغی است که انواع نعمت ها در آن وجود دارد؛ مانند: چشمه ساران، درختان، میوه‌های پاکیزه، همسران با کرامت ، حورالعین ، خدمت گزاران و بناهایی تزیین شده از یاقوت و زمرد .

تعریف بهشت

بهشت، باغی است که انواع نعمت ها در آن وجود دارد؛ مانند: چشمه ساران، درختان، میوه‌های پاکیزه، همسران با کرامت، حورالعین ، خدمت گزاران و بناهایی تزیین شده از یاقوت و زمرد.

معنای جنت

کلمه « جنت » به معناى بستانى است که درختان ، آن را پوشانده باشد، (چون از ماده «جن» گرفته شده که به معناى ستر است )، و کلمه نعیم معناى نعمت بسیار است .

مداخل بحث

در این مدخل از واژه‌های «جنة»، «جنات» ، « دارالسلام » ، « دارالمقامه » ، «روضه» ، « فردوس » و سیاق برخی آیات استفاده شده است.

عناوین مرتبط

آبشارهای بهشت (قرآن)، آب چشمه بهشت (قرآن)، آب روان بهشت (قرآن)، آب زلال بهشت (قرآن)، تحریم آب‌های بهشت (قرآن)، آرزوی بهشت (قرآن)، آشامیدنی‌های بهشت (قرآن)، شراب بهشتی (قرآن)، شیر بهشتی (قرآن)، عسل بهشتی (قرآن)، آشنایی با بهشت (قرآن)، آفتاب در بهشت (قرآن)، ابریشم بهشت (قرآن)، ابریق‌های بهشت (قرآن)، اختفای بهشت (قرآن)، امنیت در بهشت (قرآن)، اوقات بهشت (قرآن)، اهل کتاب و بهشت (قرآن)، باغ‌های بهشت (قرآن)، بهشت برزخ (قرآن)، بهشت و جهنم (قرآن).

منبع

فرهنگ قرآن، مرکز فرهنگ و معارف قرآن، برگرفته از مقاله «بهشت».