تبدیل ریسک به پاداش

از ویکی خیر
پرش به: ناوبری، جستجو

در اوایل دهه ی ۱۹۹۰، اصطلاح «کارآفرین مدنی» را نمی دانستم اما بی شک به شخصی نیاز داشتم تا این نقش را ایفا کند. اگر چه اقتصاد ایندیانا پولیس نسبتا قوی بود، برای جوانان آفریقایی - آمریکایی مناسب نبود. نه بازار و نه دولت، هیچ کدام برای مردان جوان کارگشا نبودند. تلاش ها در راستای آموزش شغلی بومی هیچ گونه ارزشی را به وجود نیاورد و جامعه ی کسب و کار بی رمق بود. به جرئت می توان گفت که دلیل آن تفاوت در طرز نگاه، بیان و رفتار کارمندان نسبت به سایر نیروها بود. من به شخصی نیاز داشتم که می توانست ریسک استخدام را که کارفرمایان محلی آن را احساس می کردند، از میان بردارد.

آمریکاورکس در صدد آن بود تا رویکرد پرداخت در قبال عملکرد[۱]را در درون شهر پیش گیرد. این سازمان، کارگرانی را که به سختی برای آنها کار پیدا می شد، استخدام کرده و جهت کار در شرکت های مختلف قراردادهایی با آنها منعقد می کرد. از آنجا که آمریکاورکس نسبت به کسب و کارها، اطلاعات بیشتری درباره ی این متقاضیان کار داشت، بهتر می توانست ریسک را ارزیابی کرده، در صورت لزوم کمک کرده، و آنها را به طور موقت به کار گیرد. کارفرما می توانست قبل از آنکه شخص را استخدام کند او را در شرایط کاری تحت نظر قرار دهد. به عبارت دیگر، آمریکا ورکس ریسک را در سطح اجتماع تقبل می کرد و به ازاء این کار، مبلغی از منابع مالیات دهندگان و خیریه دریافت می کرد. اکثر کارفرمایان تجاری قادر نیستند بر ریسک عملیاتی، سیاسی و یا عمومی در ابتكارات مدنی قیمت بگذارند، بنابراین از انجام آن اجتناب می کنند. فضا برای رونق اجتماعی زمانی باز می شود که کار آفرینان، مدل هایی از کسب و کار ایجاد کنند که ریسک را میان برنامه های اجتماعی و بازارهای دور از دسترس کاهش دهند.

در بخش گذشته، ما بر نقش پویای شهروندان در کمک به شکل گیری هرچه بیشتر سیستم های خدمت رسانی پاسخ گو و مؤثر تمرکز کردیم. این بخش، مشخصه های کلیدی کارآفرینان مختلف را بررسی می کند؛ یعنی توانایی آن ها در درک و تضمین ریسک به طوری که ارزش ها را آشکار کند. در قسمت اول این بخش، آن دسته از کارآفرینان مدنی را مورد بررسی قرار می دهیم که با استفاده از درک خطر بازار و بالا بردن مشارکت برای جمعیت های محروم در محیط هایی از قبیل خانه، خرده فروشی ها و محیط های کارمندی ارزش سازی می کنند. قسمت دوم این بخش چگونگی تأثیر گذاری کارمندان خلاق بر پیشرفت مدنی که از طریق ریسک های سیاسی در سیستم های دولتی مانند امنیت عمومی و آموزشی صورت می گیرد را تحلیل می کند. در هر دو مورد، کارآفرین می تواند با تحلیل و بررسی پاداش های بالقوه و ریسک های مربوط به جوامع و افرادی که قصد خدمت به آنها را دارد، شروع به کار کند. او تا حد ممکن، داده های رسمی و غیررسمی را در رابطه با جمعیت، محیط و سیستم خدمات رسانی موجود در حوزه ی مورد علاقه ی خود جمع آوری می کند. بخش مهم این تحلیل، اشتیاق کارآفرین و توانایی او برای پردازش اطلاعات است؛ به گونه ای که معمولا با مشاهدات غالب در تناقض است و این امکان را به او می دهد تا استعدادهای بیشتر و خطرات کمتری را ببیند و بتواند راه های خلاقانه ای را برای جذب استعدادها به کار گیرد. کارآفرینان مدنی که در ادامه ترسیم می کنیم، از دانشی متعالی برای تشخیص یا کاهش ریسک های سیاسی یا اقتصادی برخوردارند، به گونه ای که می توانند بازگشت های مالی، اعتبار سیاسی و جوامع پیشرفته را موجب شوند.

پانویـس

  1. Pay for performance