تهجد محسنان (قرآن)

از ویکی خیر
پرش به: ناوبری، جستجو

تهجد و استغفار در دل شب، از اوصاف محسنان است.

تهجد خصلت محسنان

ان المتقین فی جنـت وعیون(به یقین، پرهیزگاران در باغهای بهشت و در میان چشمه‌ها قرار دارند)ءاخذین ما ءاتـهم ربهم انهم کانوا قبل ذلک محسنین(و آنچه پروردگارشان به آنها بخشیده دریافت می‌دارند، زیرا پیش از آن (در سرای دنیا) از نیکوکاران بودند)کانوا قلیلا من الیل ما یهجعون(آنها کمی از شب را می‌خوابیدند)وبالاسحار هم یستغفرون.(و در سحرگاهان استغفار می‌کردند) [۱]

محل شاهد در آیه

در آخر شب که چشم غافلان در خواب است، و محیط از هر نظر آرام، قال و غوغای زندگی مادی فرو نشسته، و عواملی که فکر انسان را به خود مشغول دارد خاموش است برمی خیزند، و به درگاه خدا می‌روند، در پیشگاه معبود به راز و نیاز می‌پردازند، نماز می‌خوانند، و مخصوصا از گناهان خود استغفار می‌کنند. بسیاری معتقدند که منظور از استغفار در اینجا همان" نماز شب" است، از این جهت که" قنوت نماز وتر" مشتمل بر استغفار است. " اسحار" جمع" سحر" (بر وزن بشر) در اصل به معنی" پوشیده و پنهان بودن" است، و چون در ساعات آخر شب پوشیدگی خاصی بر همه چیز حاکم است" سحر" نامیده شده. واژه" سحر" (بر وزن شعر) نیز به چیزی گفته می‌شود که چهره حقائق را می‌پوشاند و یا اسرار آن از دیگران پوشیده است. در روایتی در تفسیر" در المنثور" آمده است که پیغمبر گرامی اسلام ص فرمود: ان آخر اللیل فی التهجد احب الی من اوله، لان الله یقول و بالاسحار هم یستغفرون: " آخر شب برای تهجد(نماز شب) نزد من محبوبتر است از آغاز آن، زیرا خداوند می‌فرماید: پرهیزگاران در سحرگاهان استغفار می‌کنند". [۲] و در حدیث دیگری از امام صادق ع می‌خوانیم: کانوا یستغفرون الله فی الوتر سبعین مرة فی السحر: " نیکوکاران بهشتی در نمازوتر به هنگام سحر هفتاد مرتبه از خدا طلب آمرزش می‌کردند". [۳] [۴]


منبع

فرهنگ قرآن، مرکز فرهنگ و معارف قرآن، برگرفته از مقاله «تهجد محسنان».

پانویس