سلاح: تفاوت بین نسخه‌ها

از ویکی خیر
پرش به: ناوبری، جستجو
(صفحه‌ای تازه حاوی « ابزار جنگی را سلاح گویند. سلاح شامل ابزار حفظ مانند کلاه خود و سپر و غیره و نی...» ایجاد کرد)
 
سطر ۱: سطر ۱:
  
ابزار جنگی را سلاح گویند. سلاح شامل ابزار حفظ مانند کلاه خود و سپر و غیره و نیز ابزار تهاجم مانند تفنگ و شمشیر و غیره می‌شود. از آن در بابهاى صلات، حج، جهاد، تجارت، سبق و رمایه، صید و ذباحه، ارث و حدود سخن گفته‌اند.
+
ابزار جنگی را '''سلاح''' گویند. '''سلاح''' شامل ابزار حفظ مانند کلاه خود و سپر و غیره و نیز ابزار [[تهاجم]] مانند تفنگ و شمشیر و غیره می‌شود. از آن در بابهاى [[صلات]]، [[حج]]، [[جهاد]]، [[تجارت]]، سبق و رمایه، صید و ذباحه، ارث و حدود سخن گفته‌اند.
 +
 
 +
 +
==تعریف سلاح==
 +
 
 +
سلاح به ابزارى اطلاق مى‌شود که براى نبرد با دشمن ساخته شده است؛ خواه براى حفظ بدن در برابر یورش دشمن باشد، مانند کلاه خود، سپر و زره، یا براى [[تهاجم]] و ضربه زدن به دشمن، مانند تفنگ، شمشیر و نیزه.
 +
 
 +
==سلاح در باب صلات==
 +
 
 +
بنابر قول مشهور، [[نماز]] گزاردن در جایى که '''سلاح''' آشکار پیش روى [[نماز ]]گزار قرار دارد، [[مکروه]] است. برخى قائل به حرمت شده‌اند.
 +
 
 +
[۱]
  
فهرست مندرجات
 
۱ - تعریف سلاح
 
۲ - سلاح در باب صلات
 
      ۲.۱ - آشکار کردن سلاح در مسجد
 
      ۲.۲ - آویختن سلاح در مسجد
 
      ۲.۳ - همراه بردن سلاح در نماز عید
 
      ۲.۴ - همراه داشتن سلاح در نماز خوف
 
۳ - سلاح در باب حج
 
      ۳.۱ - همراه داشتن سلاح در سفر
 
      ۳.۲ - ورود به حرم با سلاح
 
۴ - سلاح در باب جهاد
 
      ۴.۱ - خرید ابزار سپاه از بیت المال
 
      ۴.۲ - سلاح دشمن بعد از کشته شدن
 
      ۴.۳ - شرط عدم دسترسی به سلاح بر ذمیان
 
۵ - سلاح در باب تجارت
 
۶ - سلاح در باب سبق و رمایه
 
۷ - سلاح در بابت صید و ذباحه
 
۸ - سلاح در باب ارث
 
۹ - سلاح در باب حدود
 
۱۰ - پانویس
 
۱۱ - منبع
 
  
تعریف سلاح[ویرایش]
+
[۲]
  
سلاح به ابزارى اطلاق مى‌شود که براى نبرد با دشمن ساخته شده است؛ خواه براى حفظ بدن در برابر یورش دشمن باشد، مانند کلاه خود، سپر و زره، یا براى تهاجم و ضربه زدن به دشمن، مانند تفنگ، شمشیر و نیزه.
+
===آشکار کردن سلاح در مسجد===
 +
به تصریح برخى، آشکار کردن '''سلاح''' در [[مسجد]] [[مکروه]] است؛  
  
سلاح در باب صلات[ویرایش]
+
[۳]  
  
بنابر قول مشهور، نماز گزاردن در جایى که سلاح آشکار پیش روى نماز گزار قرار دارد، مکروه است. برخى قائل به حرمت شده‌اند. [۱] [۲]
 
  
← آشکار کردن سلاح در مسجد
+
[۴]
به تصریح برخى، آشکار کردن سلاح در مسجد مکروه است؛ [۳] [۴]
 
  
آویختن سلاح در مسجد
+
===آویختن سلاح در مسجد===
چنان که آویختن سلاح در مسجد اکبر مکروه مى‌باشد. در غیر مسجد اکبر، آویختن در غیر جهت قبله کراهت ندارد. [۵] [۶] ]
+
چنان که آویختن '''سلاح''' در [[مسجد]] [[اکبر]] [[مکروه]] مى‌باشد. در غیر [[مسجد]] [[اکبر]]، آویختن در غیر جهت [[قبله]] کراهت ندارد.  
البته در اینکه مراد از مسجد اکبر، مسجد الحرام است یا مسجد جامع شهر اختلاف است. [۸] [۹]
 
  
← همراه بردن سلاح در نماز عید
+
[۵]  
همراه بردن سلاح هنگام بیرون رفتن براى نماز عید در فرض نداشتن عذر- همچون بیم از دشمن- کراهت دارد. [۱۰]
 
  
← همراه داشتن سلاح در نماز خوف
 
همراه داشتن سلاح هنگام اقامه نماز خوف براى هر دو گروه نماز گزاران و نگهبانهاى آنان، واجب است. از برخى قدما استحباب آن براى نماز گزاران نقل شده است. [۱۱] [۱۲]
 
  
سلاح در باب حج[ویرایش]
+
[۶]  
  
بنابر قول مشهور، حمل سلاح برای محرم جز در حال ضرورت جایز نیست. برخى، آن را مکروه دانسته‌اند. [۱۳]
 
  
← همراه داشتن سلاح در سفر
+
[۷]
همراه داشتن سلاح در سفر مستحب است؛ [۱۴]
 
  
← ورود به حرم با سلاح
+
البته در اینکه مراد از [[مسجد]] [[اکبر]]، [[مسجد الحرام]] است یا [[مسجد جامع]] شهر اختلاف است.
لیکن ورود به حرم با سلاح مکروه است، مگر آنکه روى آن پوشیده باشد. [۱۵]
 
  
سلاح در باب جهاد[ویرایش]
+
[http://lib.eshia.ir/10013/7/299/%D9%88%D9%87%D9%84                    الحدائق الناضرة، ج۷، ص۲۹۹.]  
  
به تصریح قرآن کریم، [۱۶]
 
مسلمانان باید همیشه براى جهاد و دفاع آمادگی داشته باشند و نیرو و ابزار جنگ را از پیش فراهم کنند. [۱۷]
 
  
← خرید ابزار سپاه از بیت المال
+
بحار الأنوار، ج۸۳، ص۳۶۴.
از مصارف بیت المال خرید ابزار مورد نیاز سپاه اسلام است. [۱۸]
 
  
سلاح دشمن بعد از کشته شدن
+
===همراه بردن سلاح در نماز عید===
در جنگ با دشمنان اسلام، سلاح کشته آنان جزء سلب به شمار مى‌رود و با شرایطى از آنِ قاتل او است نه جزء غنایم جنگی. [۱۹]
+
همراه بردن '''سلاح''' هنگام بیرون رفتن براى [[نماز عید]] در فرض نداشتن عذر- همچون بیم از دشمن- کراهت دارد.  
  
← شرط عدم دسترسی به سلاح بر ذمیان
+
[http://lib.eshia.ir/10088/11/390/%D8%A8%D8%A7%D9%84%D8%B3%D9%84%D8%A7%D8%AD                جواهرالکلام، ج۱۱، ص۳۹۰.]
سزاوار است حاکم اسلامی امورى را بر ذمّیان شرط کند که ممنوعیت شمشیر به خود آویختن و تهیه و همراه داشتن سلاح از آن جمله است. [۲۰]
 
  
سلاح در باب تجارت[ویرایش]
+
=== همراه داشتن سلاح در نماز خوف===
 +
همراه داشتن '''سلاح''' هنگام اقامه [[نماز]] خوف براى هر دو گروه [[نماز]] گزاران و نگهبان هاى آنان، [[واجب]] است. از برخى قدما استحباب آن براى [[نماز]] گزاران نقل شده است.
  
فروش سلاح به دشمنان دین که در حال جنگ با مسلمانان اند یا به انگیزه تجهیز و تقویت آنان علیه مسلمانان، هرچند در حال جنگ نباشند، حرام و معامله باطل است. برخى، فروش آن را در هر وضعیت حرام دانسته‌اند. [۲۱]
+
[http://lib.eshia.ir/10013/11/282/%D8%A8%D9%88%D8%AC%D9%88%D8%A8                الحدائق الناضرة، ج۱۱، ص۲۸۲-۲۸۳.]  
  
سلاح در باب سبق و رمایه[ویرایش]
 
  
مسابقه تیر اندازی با تیر و کمان و نیز بنابر قول برخى معاصران با اسلحه جدید جنگی با شرط بندی جایز است. [۲۲] [۲۳]
+
[http://lib.eshia.ir/10088/14/174/%D8%A3%D8%AE%D8%B0                  جواهر الکلام، ج۱۴، ص۱۷۴-۱۷۵.]
  
سلاح در بابت صید و ذباحه[ویرایش]
+
==سلاح در باب حج==
  
کشتن شکار با سلاح سرد و گرم با شرایطى موجب حلال شدن آن خواهد شد.
+
بنابر قول مشهور، حمل '''سلاح''' برای [[محرم]] جز در حال ضرورت جایز نیست. برخى، آن را[[ مکروه]] دانسته‌اند.  
  
سلاح در باب ارث[ویرایش]
+
[http://lib.eshia.ir/10088/18/422/%D8%B6%D8%B1%D9%88%D8%B1%D8%A9                    جواهر الکلام، ج۱۸، ص۴۲۲.]
  
سلاح شمشیر جزو حبوه است و به پسر بزرگ میت به ارث مى‌رسد. دیگر سلاحها، همچون تفنگ و خنجر جزو حبوه به شمار نمى‌رود. [۲۴]
+
=== همراه داشتن سلاح در سفر===
برخى، در این نوع سلاحها احتیاط را در مصالحه با دیگر وارثان دانسته‌اند. [۲۵]
+
همراه داشتن '''سلاح''' در سفر [[مستحب]]است؛
  
سلاح در باب حدود[ویرایش]
+
[http://lib.eshia.ir/11025/11/425/%D8%A7%D9%84%D8%B3%D9%84%D8%A7%D8%AD                وسائل الشیعة، ج۱۱، ص۴۲۵.]
  
کسى که به قصد ترساندن مردم سلاح بر کشد و یا اقدام به حمل آن کند محارب به شمار رفته، حدّ محاربه بر وى جارى مى‌گردد. [۲۶]
+
===ورود به حرم با سلاح===
 +
لیکن ورود به حرم با '''سلاح''' [[مکروه]] است، مگر آنکه روى آن پوشیده باشد.  
  
پانویس[ویرایش]
+
[http://lib.eshia.ir/10153/13/326/%D8%A7%D9%84%D8%AB%D8%A7%D9%86%D9%8A%D8%A9                مستند الشیعة، ج۱۳، ص۳۲۶.]
+
 
۱. ↑ الخلاف، ج۱، ص۵۰۶.  
+
==سلاح در باب جهاد==
۲. ↑ مختلف الشیعة، ج۲، ص۱۰۹.  
+
 
۳. ↑ ذکری الشیعة، ج۳، ص۱۳۵.   
+
به تصریح [[قرآن کریم]]،
۴. ↑ الحدائق الناضرة، ج۷، ص۲۸۶.   
+
 
۵. ↑ البیان، ص۱۳۶.
+
[http://lib.eshia.ir/17001/1/184/%D9%88%D9%8E%D8%A3%D9%8E%D8%B9%D9%90%D8%AF%D9%91%D9%8F%D9%88%D8%A7%D9%92                  انفال/سوره۸، آیه۶۰.]
۶. ↑ ذکری الشیعة ج۳، ص۱۲۴.  
+
 
۷. ↑ کشف الغطاء ج۳، ص۸۴.
+
[[مسلمانان]] باید همیشه براى [[جهاد]] و [[دفاع]] آمادگی داشته باشند و نیرو و ابزار [[جنگ]] را از پیش فراهم کنند.  
۸. ↑ الحدائق الناضرة، ج۷، ص۲۹۹.   
+
 
۹. ↑ بحار الأنوار، ج۸۳، ص۳۶۴.
+
فقه القرآن، ج۱، ص۳۳۳.
۱۰. ↑ جواهرالکلام، ج۱۱، ص۳۹۰.   
+
 
۱۱. ↑ الحدائق الناضرة، ج۱۱، ص۲۸۲-۲۸۳.  
+
=== خرید ابزار سپاه از بیت المال===
۱۲. ↑ جواهر الکلام، ج۱۴، ص۱۷۴-۱۷۵.   
+
از مصارف [[بیت المال]] خرید ابزار مورد نیاز [[سپاه]] [[اسلام]] است.  
۱۳. ↑ جواهر الکلام، ج۱۸، ص۴۲۲.   
+
 
۱۴. ↑ وسائل الشیعة، ج۱۱، ص۴۲۵.   
+
[http://lib.eshia.ir/10036/2/75/%D8%A7%D8%AD%D8%AA%D8%A7%D8%AC                    المبسوط، ج۲، ص۷۵.]
۱۵. ↑ مستند الشیعة، ج۱۳، ص۳۲۶.   
+
 
۱۶. ↑ انفال/سوره۸، آیه۶۰.  
+
=== سلاح دشمن بعد از کشته شدن===
۱۷. ↑ فقه القرآن، ج۱، ص۳۳۳.
+
در [[جنگ]] با دشمنان [[اسلام]]، '''سلاح''' کشته آنان جزء سلب به شمار مى‌رود و با شرایطى از آنِ قاتل او است نه جزء غنایم جنگی.
۱۸. ↑ المبسوط، ج۲، ص۷۵.  
+
 
۱۹. جواهرالکلام، ج۲۱، ص۱۹۰.  
+
[http://lib.eshia.ir/10088/21/190/%D8%A5%D8%B4%D9%83%D8%A7%D9%84                جواهرالکلام، ج۲۱، ص۱۹۰.]
۲۰. قواعد الأحکام، ج۱، ص۴۸۳.  
+
 
۲۱. جواهر الکلام، ج۲۲، ص۲۸-۳۰.  
+
=== شرط عدم دسترسی به سلاح بر ذمیان===
۲۲. منهاج الصالحین (خویی)، ج۲، ص۱۱۹.  
+
سزاوار است [[حاکم اسلامی]] امورى را بر ذمّیان شرط کند که ممنوعیت شمشیر به خود آویختن و تهیه و همراه داشتن '''سلاح''' از آن جمله است.
۲۳. منهاج الصالحین (سیستانی)، ج۲، ص۱۵۹.  
+
 
۲۴. الروضة البهیة، ج۸، ص۱۱۰-۱۱۱.  
+
[http://lib.eshia.ir/10114/1/483/%D8%AA%D9%82%D9%84%D9%8A%D8%AF                    قواعد الأحکام، ج۱، ص۴۸۳.]
۲۵. منهاج الصالحین (خویی)، ج۲، ص۳۶۱.  
+
 
۲۶. جواهر الکلام، ج۴۱، ص۵۶۴.  
+
==سلاح در باب تجارت==
 +
 
 +
فروش '''سلاح''' به دشمنان [[دین]] که در حال [[جنگ ]]با [[مسلمانان]] اند یا به انگیزه تجهیز و تقویت آنان علیه [[مسلمانان]]، هرچند در حال [[جنگ]] نباشند، [[حرام]] و معامله [[باطل]] است. برخى، فروش آن را در هر وضعیت [[حرام]] دانسته‌اند.
 +
 
 +
[http://lib.eshia.ir/10088/22/28/%D9%83%D8%A8%D9%8A%D8%B9                جواهر الکلام، ج۲۲، ص۲۸-۳۰.]
 +
 
 +
==سلاح در باب سبق و رمایه==
 +
 
 +
مسابقه تیر اندازی با تیر و کمان و نیز بنابر قول برخى [[معاصران]] با اسلحه جدید جنگی با شرط بندی جایز است.
 +
 
 +
[http://lib.eshia.ir/21003/2/119/%D9%8A%D8%A8%D8%B9%D8%AF                    منهاج الصالحین (خویی)، ج۲، ص۱۱۹.]
 +
 
 +
 
 +
[http://lib.eshia.ir/15316/2/159/%D9%8A%D8%A8%D8%B9%D8%AF                منهاج الصالحین (سیستانی)، ج۲، ص۱۵۹.]
 +
 
 +
==سلاح در بابت صید و ذباحه==
 +
 
 +
کشتن شکار با '''سلاح''' سرد و گرم با شرایطى موجب [[حلال]] شدن آن خواهد شد.
 +
 
 +
==سلاح در باب ارث==
 +
 
 +
'''سلاح''' شمشیر جزو حبوه است و به پسر بزرگ [[میت]] به [[ارث]] مى‌رسد. دیگر '''سلاح'''ها، همچون تفنگ و خنجر جزو حبوه به شمار نمى‌رود.
 +
 
 +
[http://lib.eshia.ir/10102/8/110/%D8%A7%D9%84%D8%B3%D9%84%D8%A7%D8%AD                  الروضة البهیة، ج۸، ص۱۱۰-۱۱۱.]
 +
 
 +
برخى، در این نوع '''سلاح'''ها احتیاط را در مصالحه با دیگر وارثان دانسته‌اند.
 +
 
 +
[http://lib.eshia.ir/21003/2/361/%D8%A7%D9%84%D8%B3%D9%84%D8%A7%D8%AD                منهاج الصالحین (خویی)، ج۲، ص۳۶۱.]
 +
 
 +
==سلاح در باب حدود==
 +
 
 +
کسى که به قصد ترساندن مردم '''سلاح''' بر کشد و یا اقدام به حمل آن کند [[محارب ]]به شمار رفته، حدّ [[محاربه]] بر وى جارى مى‌گردد.
 +
 
 +
[http://lib.eshia.ir/10088/41/564/%D8%A7%D9%84%D8%B3%D8%A7%D8%AF%D8%B3                جواهر الکلام، ج۴۱، ص۵۶۴.]
 +
 
 +
==منبع==
 +
[http://lib.eshia.ir/23017/4/512/%D8%AC%D9%86%DA%AF%D9%89              فرهنگ فقه مطابق مذهب اهل بیت، ج۴، ص۵۱۲-۵۱۴.]
  
 +
==پانویس==
  
منبع[ویرایش]
+
[[رده:مقالات]]
فرهنگ فقه مطابق مذهب اهل بیت، ج۴، ص۵۱۲-۵۱۴.
 

نسخهٔ ‏۳ اوت ۲۰۱۶، ساعت ۰۸:۵۸

ابزار جنگی را سلاح گویند. سلاح شامل ابزار حفظ مانند کلاه خود و سپر و غیره و نیز ابزار تهاجم مانند تفنگ و شمشیر و غیره می‌شود. از آن در بابهاى صلات، حج، جهاد، تجارت، سبق و رمایه، صید و ذباحه، ارث و حدود سخن گفته‌اند.


تعریف سلاح

سلاح به ابزارى اطلاق مى‌شود که براى نبرد با دشمن ساخته شده است؛ خواه براى حفظ بدن در برابر یورش دشمن باشد، مانند کلاه خود، سپر و زره، یا براى تهاجم و ضربه زدن به دشمن، مانند تفنگ، شمشیر و نیزه.

سلاح در باب صلات

بنابر قول مشهور، نماز گزاردن در جایى که سلاح آشکار پیش روى نماز گزار قرار دارد، مکروه است. برخى قائل به حرمت شده‌اند.

[۱]


[۲]

آشکار کردن سلاح در مسجد

به تصریح برخى، آشکار کردن سلاح در مسجد مکروه است؛

[۳]


[۴]

آویختن سلاح در مسجد

چنان که آویختن سلاح در مسجد اکبر مکروه مى‌باشد. در غیر مسجد اکبر، آویختن در غیر جهت قبله کراهت ندارد.

[۵]


[۶]


[۷]

البته در اینکه مراد از مسجد اکبر، مسجد الحرام است یا مسجد جامع شهر اختلاف است.

الحدائق الناضرة، ج۷، ص۲۹۹.


بحار الأنوار، ج۸۳، ص۳۶۴.

همراه بردن سلاح در نماز عید

همراه بردن سلاح هنگام بیرون رفتن براى نماز عید در فرض نداشتن عذر- همچون بیم از دشمن- کراهت دارد.

جواهرالکلام، ج۱۱، ص۳۹۰.

همراه داشتن سلاح در نماز خوف

همراه داشتن سلاح هنگام اقامه نماز خوف براى هر دو گروه نماز گزاران و نگهبان هاى آنان، واجب است. از برخى قدما استحباب آن براى نماز گزاران نقل شده است.

الحدائق الناضرة، ج۱۱، ص۲۸۲-۲۸۳.


جواهر الکلام، ج۱۴، ص۱۷۴-۱۷۵.

سلاح در باب حج

بنابر قول مشهور، حمل سلاح برای محرم جز در حال ضرورت جایز نیست. برخى، آن رامکروه دانسته‌اند.

جواهر الکلام، ج۱۸، ص۴۲۲.

همراه داشتن سلاح در سفر

همراه داشتن سلاح در سفر مستحباست؛

وسائل الشیعة، ج۱۱، ص۴۲۵.

ورود به حرم با سلاح

لیکن ورود به حرم با سلاح مکروه است، مگر آنکه روى آن پوشیده باشد.

مستند الشیعة، ج۱۳، ص۳۲۶.

سلاح در باب جهاد

به تصریح قرآن کریم،

انفال/سوره۸، آیه۶۰.

مسلمانان باید همیشه براى جهاد و دفاع آمادگی داشته باشند و نیرو و ابزار جنگ را از پیش فراهم کنند.

فقه القرآن، ج۱، ص۳۳۳.

خرید ابزار سپاه از بیت المال

از مصارف بیت المال خرید ابزار مورد نیاز سپاه اسلام است.

المبسوط، ج۲، ص۷۵.

سلاح دشمن بعد از کشته شدن

در جنگ با دشمنان اسلام، سلاح کشته آنان جزء سلب به شمار مى‌رود و با شرایطى از آنِ قاتل او است نه جزء غنایم جنگی.

جواهرالکلام، ج۲۱، ص۱۹۰.

شرط عدم دسترسی به سلاح بر ذمیان

سزاوار است حاکم اسلامی امورى را بر ذمّیان شرط کند که ممنوعیت شمشیر به خود آویختن و تهیه و همراه داشتن سلاح از آن جمله است.

قواعد الأحکام، ج۱، ص۴۸۳.

سلاح در باب تجارت

فروش سلاح به دشمنان دین که در حال جنگ با مسلمانان اند یا به انگیزه تجهیز و تقویت آنان علیه مسلمانان، هرچند در حال جنگ نباشند، حرام و معامله باطل است. برخى، فروش آن را در هر وضعیت حرام دانسته‌اند.

جواهر الکلام، ج۲۲، ص۲۸-۳۰.

سلاح در باب سبق و رمایه

مسابقه تیر اندازی با تیر و کمان و نیز بنابر قول برخى معاصران با اسلحه جدید جنگی با شرط بندی جایز است.

منهاج الصالحین (خویی)، ج۲، ص۱۱۹.


منهاج الصالحین (سیستانی)، ج۲، ص۱۵۹.

سلاح در بابت صید و ذباحه

کشتن شکار با سلاح سرد و گرم با شرایطى موجب حلال شدن آن خواهد شد.

سلاح در باب ارث

سلاح شمشیر جزو حبوه است و به پسر بزرگ میت به ارث مى‌رسد. دیگر سلاحها، همچون تفنگ و خنجر جزو حبوه به شمار نمى‌رود.

الروضة البهیة، ج۸، ص۱۱۰-۱۱۱.

برخى، در این نوع سلاحها احتیاط را در مصالحه با دیگر وارثان دانسته‌اند.

منهاج الصالحین (خویی)، ج۲، ص۳۶۱.

سلاح در باب حدود

کسى که به قصد ترساندن مردم سلاح بر کشد و یا اقدام به حمل آن کند محارب به شمار رفته، حدّ محاربه بر وى جارى مى‌گردد.

جواهر الکلام، ج۴۱، ص۵۶۴.

منبع

فرهنگ فقه مطابق مذهب اهل بیت، ج۴، ص۵۱۲-۵۱۴.

پانویس