سلاح

از ویکی خیر
پرش به: ناوبری، جستجو

ابزار جنگی را سلاح گویند. سلاح شامل ابزار حفظ مانند کلاه خود و سپر و غیره و نیز ابزار تهاجم مانند تفنگ و شمشیر و غیره می‌شود. از آن در بابهاى صلات، حج، جهاد، تجارت، سبق و رمایه، صید و ذباحه، ارث و حدود سخن گفته‌اند.


تعریف سلاح

سلاح به ابزارى اطلاق مى‌شود که براى نبرد با دشمن ساخته شده است؛ خواه براى حفظ بدن در برابر یورش دشمن باشد، مانند کلاه خود، سپر و زره، یا براى تهاجم و ضربه زدن به دشمن، مانند تفنگ، شمشیر و نیزه.

سلاح در باب صلات

بنابر قول مشهور، نماز گزاردن در جایى که سلاح آشکار پیش روى نماز گزار قرار دارد، مکروه است. برخى قائل به حرمت شده‌اند.

[۱]


[۲]

آشکار کردن سلاح در مسجد

به تصریح برخى، آشکار کردن سلاح در مسجد مکروه است؛

[۳]


[۴]

آویختن سلاح در مسجد

چنان که آویختن سلاح در مسجد اکبر مکروه مى‌باشد. در غیر مسجد اکبر، آویختن در غیر جهت قبله کراهت ندارد.

[۵]


[۶]


[۷]

البته در اینکه مراد از مسجد اکبر، مسجد الحرام است یا مسجد جامع شهر اختلاف است.

الحدائق الناضرة، ج۷، ص۲۹۹.


بحار الأنوار، ج۸۳، ص۳۶۴.

همراه بردن سلاح در نماز عید

همراه بردن سلاح هنگام بیرون رفتن براى نماز عید در فرض نداشتن عذر- همچون بیم از دشمن- کراهت دارد.

جواهرالکلام، ج۱۱، ص۳۹۰.

همراه داشتن سلاح در نماز خوف

همراه داشتن سلاح هنگام اقامه نماز خوف براى هر دو گروه نماز گزاران و نگهبان هاى آنان، واجب است. از برخى قدما استحباب آن براى نماز گزاران نقل شده است.

الحدائق الناضرة، ج۱۱، ص۲۸۲-۲۸۳.


جواهر الکلام، ج۱۴، ص۱۷۴-۱۷۵.

سلاح در باب حج

بنابر قول مشهور، حمل سلاح برای محرم جز در حال ضرورت جایز نیست. برخى، آن رامکروه دانسته‌اند.

جواهر الکلام، ج۱۸، ص۴۲۲.

همراه داشتن سلاح در سفر

همراه داشتن سلاح در سفر مستحباست؛

وسائل الشیعة، ج۱۱، ص۴۲۵.

ورود به حرم با سلاح

لیکن ورود به حرم با سلاح مکروه است، مگر آنکه روى آن پوشیده باشد.

مستند الشیعة، ج۱۳، ص۳۲۶.

سلاح در باب جهاد

به تصریح قرآن کریم،

انفال/سوره۸، آیه۶۰.

مسلمانان باید همیشه براى جهاد و دفاع آمادگی داشته باشند و نیرو و ابزار جنگ را از پیش فراهم کنند.

فقه القرآن، ج۱، ص۳۳۳.

خرید ابزار سپاه از بیت المال

از مصارف بیت المال خرید ابزار مورد نیاز سپاه اسلام است.

المبسوط، ج۲، ص۷۵.

سلاح دشمن بعد از کشته شدن

در جنگ با دشمنان اسلام، سلاح کشته آنان جزء سلب به شمار مى‌رود و با شرایطى از آنِ قاتل او است نه جزء غنایم جنگی.

جواهرالکلام، ج۲۱، ص۱۹۰.

شرط عدم دسترسی به سلاح بر ذمیان

سزاوار است حاکم اسلامی امورى را بر ذمّیان شرط کند که ممنوعیت شمشیر به خود آویختن و تهیه و همراه داشتن سلاح از آن جمله است.

قواعد الأحکام، ج۱، ص۴۸۳.

سلاح در باب تجارت

فروش سلاح به دشمنان دین که در حال جنگ با مسلمانان اند یا به انگیزه تجهیز و تقویت آنان علیه مسلمانان، هرچند در حال جنگ نباشند، حرام و معامله باطل است. برخى، فروش آن را در هر وضعیت حرام دانسته‌اند.

جواهر الکلام، ج۲۲، ص۲۸-۳۰.

سلاح در باب سبق و رمایه

مسابقه تیر اندازی با تیر و کمان و نیز بنابر قول برخى معاصران با اسلحه جدید جنگی با شرط بندی جایز است.

منهاج الصالحین (خویی)، ج۲، ص۱۱۹.


منهاج الصالحین (سیستانی)، ج۲، ص۱۵۹.

سلاح در بابت صید و ذباحه

کشتن شکار با سلاح سرد و گرم با شرایطى موجب حلال شدن آن خواهد شد.

سلاح در باب ارث

سلاح شمشیر جزو حبوه است و به پسر بزرگ میت به ارث مى‌رسد. دیگر سلاحها، همچون تفنگ و خنجر جزو حبوه به شمار نمى‌رود.

الروضة البهیة، ج۸، ص۱۱۰-۱۱۱.

برخى، در این نوع سلاحها احتیاط را در مصالحه با دیگر وارثان دانسته‌اند.

منهاج الصالحین (خویی)، ج۲، ص۳۶۱.

سلاح در باب حدود

کسى که به قصد ترساندن مردم سلاح بر کشد و یا اقدام به حمل آن کند محارب به شمار رفته، حدّ محاربه بر وى جارى مى‌گردد.

جواهر الکلام، ج۴۱، ص۵۶۴.

منبع

فرهنگ فقه مطابق مذهب اهل بیت، ج۴، ص۵۱۲-۵۱۴.

پانویس