شایسته سالاری در انتخاب کارکنان و مدیران حوزه امور خیر بر مبنای نهج البلاغه: تفاوت بین نسخه‌ها
جز («شایسته سالاری در انتخاب کارکنان و مدیران حوزه امور خیر بر مبنای نهج البلاغه» را محافظت کرد ([ویرایش=تنها مدیران] (بی‌پایان) [انتقال=تنها...) |
|||
| سطر ۹: | سطر ۹: | ||
در سازمان های رشد یافته و یا درحال رشد شایسته سالاری از اهمیت خاصی برخوردار است. سازمان ها تلاش می کنند تا شایسته ترین افراد را شناسایی، جذب و حفاظت کنند. وضعيت سازماني و منطق حاكم برآن ايجاب مي‌كند كه از هركسي و هر چيزي به درستي و متناسب با موقعيت، حداكثراستفاده ممكن به عمل آيد. چنين فرضي درباره سرمایه های انساني بصورت قرار گرفتن شايسته‌ترين فرد در مناسب ترين موقعيت شغلي (شايسته‌سالاري) مطرح مي شود. شایسته سالاری به مفهوم بکارگماری مناسب ترین افراد در مناسب ترین جایگاه در سازمان است. در این مقاله به بیان مهمترین شرایطی که زمینه توسعه شایسته سالاری را فراهم می کند و همچنین راههای دستیابی به شایسته سالاری در سازمان های خیریه با تاکید بر دیدگاه های [[امام علی (ع)]] اشاره خواهد شد. به عقیده [[حضرت علی(ع)]] مسئله توان، لیاقت و شایستگی افراد جزیی از بحث [[عدالت]] است و این اصل مهمترین اصل اداره جوامع(سازمان ها) می باشد. آن حضرت معتقدند که هر پستی به تناسب، نیاز به توان، خلاقیت، شایستگی و تخصص خاصی دارد و جایز نیست افراد هر کدام به جای دیگری قرار بگیرند. آنچـــه امروزه دولت ها به سوي آن گــــام برمي دارند ايجاد ثبات در مديريت ها با تعيين و تعريف مكانيزم حاكم بر شايسته سالاري است، شايسته سالاري مبتني بر شايسته خواهي و شايسته گزيني است. این شایستگی ها شامل دانش، مهارت ها، توانایی ها به اضافه ویژگی هایی نظیر ارزش ها، انگیزش، نوآوری و کنترل خود می باشد. نظام شایسته سالار، نظامی است که در آن بهترین افراد در بهترین جایگاه با بالاترین بازده کار انجام می دهند و متناسب با تلاش و کوشش خود حقوق و مزایا دریافت می کنند. در ادامه به مهمترین موانع برقراری اصل شایسته شالاری در حوزه های امور خیر و راهکارهای رفع موانع استقرار نظام شایسته سالاری اشاره خواهد شد. | در سازمان های رشد یافته و یا درحال رشد شایسته سالاری از اهمیت خاصی برخوردار است. سازمان ها تلاش می کنند تا شایسته ترین افراد را شناسایی، جذب و حفاظت کنند. وضعيت سازماني و منطق حاكم برآن ايجاب مي‌كند كه از هركسي و هر چيزي به درستي و متناسب با موقعيت، حداكثراستفاده ممكن به عمل آيد. چنين فرضي درباره سرمایه های انساني بصورت قرار گرفتن شايسته‌ترين فرد در مناسب ترين موقعيت شغلي (شايسته‌سالاري) مطرح مي شود. شایسته سالاری به مفهوم بکارگماری مناسب ترین افراد در مناسب ترین جایگاه در سازمان است. در این مقاله به بیان مهمترین شرایطی که زمینه توسعه شایسته سالاری را فراهم می کند و همچنین راههای دستیابی به شایسته سالاری در سازمان های خیریه با تاکید بر دیدگاه های [[امام علی (ع)]] اشاره خواهد شد. به عقیده [[حضرت علی(ع)]] مسئله توان، لیاقت و شایستگی افراد جزیی از بحث [[عدالت]] است و این اصل مهمترین اصل اداره جوامع(سازمان ها) می باشد. آن حضرت معتقدند که هر پستی به تناسب، نیاز به توان، خلاقیت، شایستگی و تخصص خاصی دارد و جایز نیست افراد هر کدام به جای دیگری قرار بگیرند. آنچـــه امروزه دولت ها به سوي آن گــــام برمي دارند ايجاد ثبات در مديريت ها با تعيين و تعريف مكانيزم حاكم بر شايسته سالاري است، شايسته سالاري مبتني بر شايسته خواهي و شايسته گزيني است. این شایستگی ها شامل دانش، مهارت ها، توانایی ها به اضافه ویژگی هایی نظیر ارزش ها، انگیزش، نوآوری و کنترل خود می باشد. نظام شایسته سالار، نظامی است که در آن بهترین افراد در بهترین جایگاه با بالاترین بازده کار انجام می دهند و متناسب با تلاش و کوشش خود حقوق و مزایا دریافت می کنند. در ادامه به مهمترین موانع برقراری اصل شایسته شالاری در حوزه های امور خیر و راهکارهای رفع موانع استقرار نظام شایسته سالاری اشاره خواهد شد. | ||
| − | + | ''واژگان کلیدی'' | |
شایسته سالاری، سازمان های خیریه، نخبه گرایی، امام علی(ع)، نهج البلاغه. | شایسته سالاری، سازمان های خیریه، نخبه گرایی، امام علی(ع)، نهج البلاغه. | ||
نسخهٔ ۳ ژوئیهٔ ۲۰۱۷، ساعت ۱۱:۲۲
شایسته سالاری در انتخاب کارکنان و مدیران حوزه امور خیر بر مبنای نهج البلاغه
مهدی نصراصفهانی [۱]
چکیده
در سازمان های رشد یافته و یا درحال رشد شایسته سالاری از اهمیت خاصی برخوردار است. سازمان ها تلاش می کنند تا شایسته ترین افراد را شناسایی، جذب و حفاظت کنند. وضعيت سازماني و منطق حاكم برآن ايجاب مي‌كند كه از هركسي و هر چيزي به درستي و متناسب با موقعيت، حداكثراستفاده ممكن به عمل آيد. چنين فرضي درباره سرمایه های انساني بصورت قرار گرفتن شايسته‌ترين فرد در مناسب ترين موقعيت شغلي (شايسته‌سالاري) مطرح مي شود. شایسته سالاری به مفهوم بکارگماری مناسب ترین افراد در مناسب ترین جایگاه در سازمان است. در این مقاله به بیان مهمترین شرایطی که زمینه توسعه شایسته سالاری را فراهم می کند و همچنین راههای دستیابی به شایسته سالاری در سازمان های خیریه با تاکید بر دیدگاه های امام علی (ع) اشاره خواهد شد. به عقیده حضرت علی(ع) مسئله توان، لیاقت و شایستگی افراد جزیی از بحث عدالت است و این اصل مهمترین اصل اداره جوامع(سازمان ها) می باشد. آن حضرت معتقدند که هر پستی به تناسب، نیاز به توان، خلاقیت، شایستگی و تخصص خاصی دارد و جایز نیست افراد هر کدام به جای دیگری قرار بگیرند. آنچـــه امروزه دولت ها به سوي آن گــــام برمي دارند ايجاد ثبات در مديريت ها با تعيين و تعريف مكانيزم حاكم بر شايسته سالاري است، شايسته سالاري مبتني بر شايسته خواهي و شايسته گزيني است. این شایستگی ها شامل دانش، مهارت ها، توانایی ها به اضافه ویژگی هایی نظیر ارزش ها، انگیزش، نوآوری و کنترل خود می باشد. نظام شایسته سالار، نظامی است که در آن بهترین افراد در بهترین جایگاه با بالاترین بازده کار انجام می دهند و متناسب با تلاش و کوشش خود حقوق و مزایا دریافت می کنند. در ادامه به مهمترین موانع برقراری اصل شایسته شالاری در حوزه های امور خیر و راهکارهای رفع موانع استقرار نظام شایسته سالاری اشاره خواهد شد.
واژگان کلیدی شایسته سالاری، سازمان های خیریه، نخبه گرایی، امام علی(ع)، نهج البلاغه.
پانویس
- ↑ دانشجوی دکتری مدیریت دانشگاه اصفهان، mnasr@ase.ui.ac.ir
