شهر پرثمر (و شهردار کارآفرین)

از ویکی خیر
پرش به: ناوبری، جستجو

شهر نیویورک به وضوح یک شهر معمولی نیست؛ اندازه ی آن، دارایی ها، فقر، بخش عمیق و وسیع غیرانتفاعی، بشردوستان ثروتمند، و بنیادهای ملی آن، همه و همه از عواملی هستند که آن را از سایر شهرها متمایز می کنند. به مدت ۲۰ سال، این شهر توسط افراد نیرومندی که تمایل به متحمل شدن ریسک به اشکال مختلف دارند، رهبری شده است. اگرچه توجه مطالعه ی ما بر روی چند سال گذشته است و تمرکز آن روی خدمات اجتماعی است، سوابق بسیاری از این رویکردها را می توان در راهی پیدا کرد که رودی جیولیانی[۱]و بیل براتون[۲]، رئیس پلیس، برای بهبود امنیت در دهه ی ۱۹۹۰ در شهر نیویورک پیش گرفتند. با رد روش های قدیمی، آنها نظریه ی جدیدی که «پنجره ی شکسته» نامیده می شد، اتخاذ کردند و آن را با کامپ استات» که رویکردی مبتنی بر داده ها در پاسخ گویی مدیریت بود، ترکیب کردند. این واژگان کلیدی - ایده ی مهیج، رهبری، داده ها، و پاسخ گویی - بدون توجه به مکان، در هسته ی بیشتر تغییرات تحول آفرین اجتماع باقی می مانند.

نحوی مدیریت بلومبرگ نه تنها بر پایه ی این تلاش ها بنا شده است، بلکه آنها را از طریق اعطای پاداش به کارآفرینان مدنی وسعت بخشیده است و سبب شده که این فعالیت ها در سراسر سازمان های دولتی نیز جوانه بزند. رویکردهای به شدت تأثیر گذار شهرداری، فرصت هایی را برای نوآوری های اجتماعی ایجاد کرده که به نوبه ی خود سبب ایجاد امیدواری برای همه ی شهروندان در تنگنا شده است. عملکردهای شهر نیویورک، بسیاری از اصولی را که در این فصول مطرح شدند، شرح می دهد و نقشه ی راهی مفید برای دیگران فراهم می آورد.

پانویس

  1. Rudy Giuliani
  2. Bill Bratton