مفهوم جمع سپاری

توماس فریدمن در کتاب معروف خود یعنی «جهان مسطح است»

بیان می کند که برونسپاری یکی از ده بولدوزر مؤثری است که جهان را صاف و مسطح کرده است و این پدیده با ظهور و معرفی جمع سپاری، به این دلیل که دسترسی به نیروی کار ارزان و شایسته را فراهم کرده، از ارزش و اهمیت بیشتری برخوردار شده است (فریدمن، ۲۰۰۷)

ممکن است مشتریان و مصرف کنندگان یک خدمت یا کالا تمایل داشته باشند فعالیت ها یا وظایفی را برای یک سازمان با هزینه ای بسیار پایین یا بعضا

بدون هیچ دستمزدی انجام دهند که در شرایط معمول، سازمان مذکور مجبور به پرداخت هزینه ای بسیار بیشتر در جهت به کارگیری کارشناسان و متخصصان

خبره برای انجام آن فعالیت یا وظیفه بوده است. برای مثال تعداد بسیار زیادی از کاربران اینترنتی به صورت داوطلبانه و آزاد در تولید محتوا و غنی سازی وب سایت اینترنتی ویکیپدیا

(دایره المعارف رایگانی که همگان امکان ویرایش آن را دارند) مشارکت کرده اند؛ به طوری که بر اساس آمار، تا هفتم مارس سال ، ۳۵۷۸۲۵، ۲۰۱۱ مطلب در بخش انگلیسی زبان آن بوجود آمده است. این الگوی همکاری و مشارکت، «جمع سپاری» نامگذاری شده است (لی وهو نگجون،2011).

کلمه جمع سپاری ادغام مرکبی از دو واژه«جمعیت» و«برونسپاری»است که در واقع به معنای برونسپاری به جمعیت می باشد.

خاستگاه اصلی این کلمه، به نوعی از پدیده وب 2نشأت می گیرد که برای اولین بار توسط یک کاربر دریک انجمن اینترنتی بیان شده است(شنگ وگیتار، 2009 ؛ مایولینی ونگی، 2011) اصطلاح جمع سپاری برای اولین بار توسط جف هاو در سال 2006 در مجله وایررد پیشنهاد شد(هاو،2006آ) .

بنا به نعریف هاو، جمع سپاری بیانگر اقدام یک شرکت یا مؤسسه در مطرح کردن یک فعالیت یا وظیفه که زمانی توسط یک کارمند انجام می شد، وبرونسپاری آن به شبکه بزرگ وناشناخت های از مردم در قالب یک فراخوان عمومی می باشد.

بر این اساس پیشنیاز مهم وحیاتی برای این امر، به کارگیری شبکه بزرگی از نیروی کار بالقوه واستفاده از بستر فراخوان عمومی می باشد(هاو، 2006ب)

جمع سپاری یک الگوی کسب وکار مبتنی بر وب است که بهترین استفاده ممکن را از افراد فعال در حوزه اینترنت از طریق فراخوان عمومی در جهت کسب راه

حل های نوآورانه به انجام می رساند.می توان گفت که جمع سپاری الگویی برای حل مسائل توزیع شده است(لی وهونگجون، ۲۰۱۰ برا بياء ۲۰۱۲).

در این مدل گاهی راه حل برتر در قالب یک فرآیند تکامل تدریجی وهمکاری متقابل ایجاد شده و در برخی اوقاف در قالب یک فرایند رقابتی ، راه حل برتر به نام دوست می باشد.

زمانی که این دو روش به طور توأمان به کار گرفته می شوند، بهترین حالت و قابل تصور برای جمع سپاری پدید می آید. در واقع اعضای مجمع مورد نظر

از طریق دو مکانیزم تعاون (همکاری )ومسابقه (رقابت) در زمانی کوتاه، نتایجی فراتر از آنچه هر یک از افراد جمع به تنهایی می توانند. ایجاد کنند، می آفریند. (کشتکار، پیشوایی و محمدی، ۱۳۹۱)

در جمع سپار ی که بسیاری از مشارکت کنندگان ممکن است تصادفاً و به طور همزمان و موازی بر روی یک پروژه ارائه شده کار کنند که در این میان، شرکت از بین نتایج حاصله، برترین،دستاورد را منطبق با نیاز خود انتخاب می کند که این فرآیند برای شرکت منافع قابل توجهی را در بر دارد (شنک گیتارد، ۲۰۰۹)

همچنین افراد از جمعیتی با پس زمینه های گوناگون تشکیل می گردد که شامل افراد کارآمد و بی تجربه می باشد. در پارادایم جمع سپاری، خلق محصول /خدمت از انحصار شرکتها و افراد متخصص خارج می شود و مصرف کنندگان دست به دست هم می دهند تا کالای مورد نیازشان را هم آفرینی کنند. جمع سپاری نه محدود به حل مسأله است و نه تولید محتوا (شنک و گیتارد، ۲۰۱۱) در واقع با ظهور برونسپاری سازمان ها توانستند با انتقال برخی وظایف غیر محوری خود به خارج از سازمان، به کارایی و اثربخشی بالاتری دست یابند (کشتکار، پیشوایی و محمدی، ۱۳۹۱).

مسائل حل شده و محصولات طراحی شده توسط جمعیت، به عنوان یک مزیت رقابتی و دارایی ویژه برای سازمان جمع سپار محسوب می گردد (برابهام، ۲۰۰۸ ب).

به طور کلی می توان گفت که جمع سپاری، پارادایمی است که به دنبال جمع آوری و بسیج کردن شایستگی ها و تخصص هایی است که در بین مردم توزیع شده است. منظور از شایستگی، توانایی افراد در جهت انجام مجموعه ای از وظایف است (شنک و گیتارد، ۲۰۰۹).

ساکستن و همکارانش در جهت تبیین مفهوم جمع سپاری بیان می کنند که جمع سپاری مالی است جهت بهره جستن از منابع موجود در آن دسته از سازمان هایی که به طور عمده از فناوری های اینترنتی پیشرفته در جهت بهره برداری و به کار گیری تلاش های یک جمعیت مجازی برای انجام وظایف سازمانی خاص، استفاده می کنند.

برای بهتر فهمیده شدن مفهوم جمع سپاری مطابق آنچه در شکل ۲-۱ نمایش داده شده است، جمع سپاری می تواند در محل تلاقی سه عامل کلیدی

۱- جمعیت،

۲- برونسپاری و

۳- فناوری های اینترنتی پیشرفته (مانند شبکه های اجتماعی) مشخص شود (ساکستن، اوه و کیشور، ۲۰۱۳)

پانویس