افشاء

از ویکی خیر
پرش به: ناوبری، جستجو

اِفشاء فاش كردن است.

جایگاه در فقه

از آن به مناسبت در بابهاى صلات و تجارت سخن رفته است.

افشای سلام

افشاى سلام، به معناى سلام كردن مسلمان به هر مسلمانى كه با او برخورد مى‏كند، مستحب است. [۱]

افشای سرّ و حکم آن

فاش كردن اسرار امامان عليهم السّلام، به معناى بازگو كردن آنچه به کتمان آن دستور داده‏اند و نيز آنچه براى عموم قابل تحمّل نيست، حرام است. [۲] [۳] بر ملا كردن آنچه خداوند بر مؤمن پوشانده است ـ اعم از گناهان و زشتيها و آنچه به آبرو و حیثیّت او مربوط مى‏شود ـ در صورتى كه موجب هتک حرمت وى گردد، حتّى بر خود فرد حرام است. [۴] [۵]

سخن چینی

سخن چینی، به معناى افشاى سرّ و بازگو كردن سخن كسى درباره ديگرى و پرده‏درى از آنچه صاحب آن از برملاشدنش نا خشنود است، حرام مى‏باشد

منبع

فرهنگ فقه مطابق مذهب اهل بیت علیهم السلام، ج۱، ص ۶۲۲

پانویس

  1. الحدائق الناضرة ۹/ ۸۰
  2. مجمع الفائدة ۱۲/ ۳۴۹
  3. التنقيح (الطهارة) ۴/ ۳۲۰
  4. کتاب المکاسب ۱/ ۳۲۷
  5. المكاسب المحرمة (امام خمينى) ۱/ ۳۹۳ .