اهتمام
اهمیّت دادن و موردعنایت و توجّه قرار دادن را اهتمام گویند. از آن در باب امر به معروف سخن رفته است.
اهتمام ویژه شارع به برخی امور
شارع مقدس به اموری از قبیل شعائر اسلامی مانند کعبه ، نفوس مؤمنان ، ناموس و آبروی آن‌ها اهتمام ویژه‌ای دارد، به طوری که اگر امر به معروف و نهی از منکر به این امور ضرر برساند، حرام می‌شود و اگر معروف از امور مهم باشد، امر به معروف نیز برای حفظ آن واجب می‌شود؛ گرچه موجب ضرر گردد، لیکن باید اهمّ و مهم ملاحظه شود. برای مثال، اگر حفظ امام معصوم علیه السّلام و شعائر اسلام متوقّف بر فدا کردن جان باشد، فدای آن واجب است. [۱]
منبع
فرهنگ فقه مطابق مذهب اهل بیت، ج۱، ص۷۶۲.
