استثنائی میان قاعده ها

از ویکی خیر
پرش به: ناوبری، جستجو

میلاد مرادی: خیریه ای که به دنبال آموزش نوع دوستی به کودکان است.

بچه های ما دانشمند هم باشند، اما نوع دوست نباشند، چندان به درد جامعه نخواهند خورد. این سخن اعظم حاجی یوسفی، مدیرعامل موسسه خیریه موعود ایرانیان و نویسنده حوزه کودکان است که ارئيه خود را در راه حمایت از کودکان و آموزش نوع دوستی به آنان صرف کرده است.

وارد خيرية موعود ایرانیان می شوم . کودکان در اتاقی نقاشی می کنند. خانم حاجی یوسفی مدیرعامل خيريه می گوید: این کلاس نقاشی کودکان است. بچه ها بر روی قلک های سفالی رنگ آمیزی می کنند.

سپس ما بازارچه ای را در سطح شهر بر پا می کنیم. کودکان در این بازارچه حاصل زحمت خودشان را به نفع فعالیت های خیرخواهانه می فروشند.» خانم حاجی یوسفی درباره فعالیت خیریه موعود ایرانیان بیان می کند که: «از سال ۱۳۸۳ با حمایت از کودکان بد سرپرست و بی سرپرست شروع به فعالیت کردیم

. جامعه هدف ما کودکانی هستند که ممکن است به علت فقر وارد چرخه کار کودکان شوند. در این راستا از خانواده های این کودکان می خواهیم که از کار کردن فرزندانشان صرف نظر کنند و در عوض آن ها را به تحصیل تشویق کنند.

در این زمینه خیریه ما نیز به ازای تحصیل این کودکان ، دستمزدی را که قرار است سر چهار راه ها به دست بیاورند، به آن ها می پردازد، به نحوی که هزینه تحصیل، خوراک و پوشاک آن ها را تأمین کند.

در صورتی که خانواده تخطی کند، ما از حمایت آنها دست می کشیم . باید بگویم که از بین همین کودکان افرادی داریم که رتبه یک کنکور سراسری شده اند و کارشناسی ارشد خود را از دانشگاه صنعتی شریف گرفته اند.

یا برخی مدال المپیاد کسب کرده اند یا در مدارس تیزهوشان درس می خوانند.» اما این همه فعالیتی نیست که خیریه موعود ایرانیان انجام می دهد. درحالی که اکثر مؤسسات خیریه کشور به دنبال انجام فعالیت هایی مشترک و موازی هستند، خیریه موعود ایرانیان بخش دیگری از فعالیت خود را بر روی آموزش نوع دوستی و نیکوکاری به کودکان اختصاص داده است.

خانم حاجی یوسفی درباره چگونگی شکل گیری طرح آموزش نیکوکاری به کودکان می گوید: از آنجا که خودم نویسنده حوزه کودکان هستم ، تحقیقات زیادی در این زمینه انجام دادم . به این نتیجه رسیدم که فقر در جامعه صرف محدود به فقر مالی نمی شود

اصلی

و جامعه بیشتر از فقر فرهنگی رنج می برد و این موضوع به کودکان و در نهایت به خانواده ها لطمه می زند. همین امر باعث شد تا به فکر راه اندازی و پیگیری چنین طرحی باشم، کودکان سرمایه های اجتماعی و آینده سازان هر کشوری هستند و مشاهده می کنیم که ترویج و آموزش نوع دوستی به این سرمایه ها کم رنگ است و ادامه می دهد: «بعد از مدتی، در خيريه موعود.

بخشی از توان و تمرکز خود را روی گروه دیگری از کودکان گذاشتیم که در خانواده های متوسط و مرفه بودند؛ چرا که مشاهده کردیم بسیاری از خانواده ها متأسفانه کودکان خودشان را به نوعی لویس تربیت می کنند .

به نحوی که هر چه می خواهند در اختیار آنها قرار می دهند. این موضوع باعث می شود هنگامی که این کودکان به سن نوجوانی رسیدند؛ چون همه نوع امکاناتی

اصلی

در اختیار آنها بوده است، دیگر چیز خاصی آنها را خوشحال نمی کند؛ بنابراین به دنبال انجام برخی کارهای حاشیه ای می روند.

از طرف دیگر، چون خانواده ها امروزه بیشتر درگیر تأمین هزینه های زندگی و سایر مشکلات هستند، نسبت به تربیت صحیح کودکان خود غفلت می کنند که یکی از همین آموزه های تربیتی، آموزش فرهنگ نوع دوستی است.

حاجی یوسفی در ادامه بیان می کند که مطالعات اولیه طرح «آموزش نیکوکاری به کودکان» را از سال ۱۳۹۰ شروع کرده است و در سال ۱۳۹۲ این طرح را با نام ، کودکان نیکوکار موعود ایرانیان به ثبت رسانده است. حدود دو سال روی این طرح فکر کرده و ابتدا با کودکان آشنایان از جمله برادرزاده اش کار را شروع کرده است .

برادرزاده خانم یوسفی اکنون نوجوانی است که کارهای ارزشمندی برای خیریه انجام می دهد. خانم یوسفی اضافه می کند: ، ابتدا هفته ای یک بار با این کودکان کار می کردیم.

بعد از دو الی سه ماه با استقبال خانواده های آنان روبرو شدیم . یادم هست همان اوایل کار، روزی قلک سفالی گذاشتیم و به بچه ها گفتیم مهم نیست در این قلک چقدر پول می اندازید .

مبهم کمک کردن به بچه هایی است که نمی توانند به مدرسه بروند. همان موقع از بین همان بچه ها هیئت مدیره را تشکیل دادیم و هنوز هم این کار را انجام می دهیم. همدان روز اولین صورت جلسه را نیز نوشتیم.

اسم آن تملک را قلک آدم برفی گذاشتیم که هنوز نیز وجود دارد. آن قلک به بچه ها یاد داد که امکاناتی که آن ها در اختیار دارند . برای بسیاری از کودکان دیگر آرزو است. مبالغی که بچه ها در آن قلک می گذاشتند شاید ارزش ریالی چندانی نداشت. ولی موضوع کمک کردن را ملکه ذهن آن ها کرد.

من بچه ها را دائما رصد می کردم و می دیدم که بر روحیه آن ها تأثیر زیادی می گذارد. « خانم حاجی یوسفی از خاطره ای می گوید که تردید های او را برای ادامه کار برطرف کرده است: «بعد از مدتی که از انجام طرح آموزش نیکوکاری به کودکان گذشته بود .

مردد بودم که آیا این کار را ادامه دهم یا خیر. اما تماسی تلفنی باعث شد تا کار خودرا ادامه دهم و امروز به اینجا برسم. روزی والدین یکی از همین کودکان با من تمام گرفت.

پدر این کودک گفت نمی داند که در طول سه ماه با بچه اش چه کرده ایم که امسال به مادرش گفته می خواهد به جای خرید کیف مارک دار کیف ایرانی بخرد تا با | بقیه پول آن بتواند برای سایر بچه ها کیف بخرد.

پدر این بچه می گفت همسرش برای خرید لوازم مارک دار اصرار دارد، با این وجود فرزندش چنین تصمیمی گرفته است.این داستان برای من تأثیرگذار بود و این شد که به دنبال ثبت این طرح رفتم از خانم حاجی یوسفی درباره نحوه آموزش نیکوکاری به کودکان می پرسم. می گوید که در نمایشگاه های مربوط به کودکان حتما حاضر می شود و بچه ها را نیز با خودش می برد.

در این گونه مراسم معمولا قلک های سفالی خود را می برند و کودکان این قلک ها را نقاشی و رنگ آمیزی می کنند. در این حین خانم حاجی یوسفی و همکاران موسسه با والدین بچه ها صحبت می کنند و موضوع را برای آن ها مطرح می کنند.

اگر والدين موافق باشند، کودکشان عضوی ازموسسه موعود خواهد شد. پس از آن از طریق شبکه های مجازی و سایت با خانواده های این کودکان در ارتباط هستند. خانم حاجی یوسفی اضافه می کنند که کودکانی که به لحاظ فیزیکی به ما نزدیک هستند را به موسسه دعوت می کنیم و برای آن هایی که از ما دور هستند سالی دو بار همایش برگزار می کنیم و کارهای نیکی که در طول سال انجام داده ایم به نمایش می گذاریم ، اسم این همایش را مراسم « قلک شکن گذاشته ایم.

خدا را شکر هنرمندان | نیز از طرح ما استقبال کرده اند و حمایت می کنند.«  وی در پاسخ به این پرسش که آیا برای آموزش نیکوکاری به کودکان از منابع علمی و نمونه های خارجی نیز ایده گرفته است یا خیر، می گوید: به ایده اولیه ابتدا در ذهن خودم شکل گرفت. سپس درباره آن تحقیق کردم.

متاسفانه باید بگویم که منابع ایرانی در این زمینه بسیار کم است. به همین خاطر مجبور بودم بیشتر منابع خارجی را مطالعه کنم. منابعی را از کشورهایی مانند کانادا و ژاپن مطالعه کردم.

چون این دو کشور در این زمینه به خوبی فعالیت کرده اند. دوستانی که خارج از کشور بودند منابعی را به من معرفی کردند. من نیز آن ها را ترجمه می کردم. اما چون فرهنگ این کشورها با ما متفاوت بود. سعی کردم به نوعی آن ها را با فرهنگ ایرانی و اسلامی کشور خودمان تطبیق دهم.

حاصل این کار کتاب های مختلفی شد که در همایش ها آن ها را به دیگران معرفی می کنیم . وی در مورد بازخوردهایی که در این مدت از آموزش نیکوکاری به کودکان، گرفته است، می گوید: «اکنون به سطحی رسیده ایم که حتی خود من از بچه ها ایده می گیرم.همکاری کند؟ می گوید به طور جدی نتوانسته است ارتباط بگیرد؛ چراکه ارتباط با نهادهای دولتی به علت کاغذپرانی اداری بسیار پیچیده و سخت است.

اتفاق از طریق یکی از دوستانش به او پیشنهاد شده است که کتاب های آموزش نیکوکاری را به سازمان های خاص معرفی کند و از آن ها حمایت دریافت کند. اما طولانی بودن فرآیندهای اداری مراکز دولتی او را دچار ناامیدی می کند.

به همین سبب با هزینه شخصی خودش این کار را انجام می دهد. البته این به این معنی نیست که قصد همکاری با نهادهای دولتی را ندارد، او از هرگونه همکاری استقبال می کند.

شایان ذکر است که اعظم حاجی یوسفی، نویسنده حوزه کودکان و خالق چند اثر در زمینه آموزش نیکوکاری به کودکان است. از آثار وی می توان به کتاب های کودکان نیکوکاره، ، زنده باد یوزپلنگ ایرانیان ماجراهای عباس شیر کوچولو و پدر بزرگ فراموش کارها و محلی و ده برزرود، اشاره کرد. کتاب شیر کوچولو و پدر بزرگ فراموشکاره نیز به زبان انگلیسی ترجمه شده است.

باید گفت که اعظم حاجی یوسفی و موسسه خیریه موعود ایرانیان، استثنایی در میان قاعده کلی حاکم بر فضای امر خیر در کشور هستند. چراکه آموزش و ترویج نیکوکاری موضوعی است که در فعالیت های موسسات خیریه کشور کمرنگ است .

این در حالی است که در قوانین و مقررات مربوط به فعالیت سازمان های مردم نهاد و خيريه منعی برای این کار وجود ندارد . به عنوان مثال، در ماده ۲ آیین نامه تأسیس و فعالیت سازمان های غیردولتی، مصوب هیئت وزیران در سال ۱۳۹۵ آمده است؛موضوع فعالیت سازمان مشتمل بر یکی از موارد علمی، فرهنگی، اجتماعی، ورزشی، هنری، نیکوکاری و امور خیریه ، بشردوستانه، امور زنان، آسیب دیدگان اجتماعی،حمایشی، بهداشت و درمان ، توان بخشی، محیط زیست ، عمران و آبادانی و نظایر آن یا مجموعه ای از آن ها می باشد.

همچنین در سایر اسناد قوانین و مقررات موجود برای فعالیت موسسات خیریه ، محدودیتی برای آموزش و ترویج نیکوکاری وجود ندارد.

اگرچه ترویج و آموزش فعالیت های خیرخواهانه به خودی خود دارای ارزش است؛ أما انجام و پیگیری آن برای کودکان از اهمیتی دوچندان برخوردار است.

استخوان خود کرده های علوم اجتماعی و اقتصادی بیشتر می دانند که سرمایه گذاری روی کودکان چگونه می تواند سنگ بنای کشور را در نسل های آتی استوار سازد.

چراکه سن کودکی زمان چیدن چند خشت اول زندگی است. شاید به همین دلیل است که امروزه بسیاری از کشورهای توسعه یافته . آموزش نوع دوستی به کودکان را در مدارس خود دنبال می کنند و در کتاب های درسی به آن می پردازند.

معرفی کتاب

انتشارات دنیای تغذیه در حیطه و آموزش نیکوکاریه کتاب هایی به زبان فارسی منتشر کرده است.

کودکان نیکوکار

کتاب کودکان نیکوکار کتاب کار برای رده سنی «ج» است. این کتاب با آرانه تصاوير و دعوت کودک به نوشتن درباره آنها، مخاطب را در زمینه فعالیتهای نیکوکارانه به فکر وامی دارد. کتاب نامبرده در پاییز ۱۳۹۵ و در 36 صفحه منتشر شده است.

شیر کوچولو و پدر فراموشکار

اصلی

در این کتاب که برای گروه های سیلی 6 تا ۱۲ سال تألیف شده است، درباره بیماری آلزایمر اطلاعاتی به کودکان داده می شود. همچنین به کودکان در خصوص مواجهه با سالمندان خصوصا سالمندانی که به این بیماری مبتلا هستند، آموزش داده می شود. چاپ نخست این کتاب زمستان ۱۳۹۲ است و در 16 صفحه ارائه شده است.

مؤلف این کتاب ها و اعظم حاجی يوسفي، منير خيريه موعود است مخاطب این تألیفات گروههای سنی كودك و نوجوان هستند

مملی و ده برزرود

در این کتاب اشعار کودکانه ای با هدف احترام به محیط زیست و نحوه ارتباط آموزش زندگی در روستا و حفاظت از صحیح با حیوانات و مراقبت از جانداران محیط زیست روستا منتشر شده است.

موضوع محوری این کتاب است. چاپ ابوزرود به نام روستایی در شهرستان نطنز اول کتاب مذکور تابستان ۱۳۹۳ است است و با الهام از طبیعت این روستا و در ۱۵ صفحه برای گروه سنی ۹ تا ۱۲ این کتاب به رشته تحریر درآمده است. سال تألیف شده است . کتاب یاد شده نیز در تابستان ۱۳۹۳ برای گروه سنی کودک و خردسال ، در 16صفحه منتشر شده است.

زنده یاد یوزپلنگ ایرانی

احترام به محیط زیست ونحوۀ ارتباط صحیح با حیوانات ومراقبت از جانداران موضوع محوری این کتاب است. چاپ اول کتاب مذکور تابستان 1393 است ودر 15 صفحه برای گروه سنی6تا 12 سال تألیف شده است.

اصلی

خانواده بخشنده؛ پرورش بچه هایمان برای کمک به دیگران

سوزان کریتس | ۲۰۰۳

این کتاب شامل هشت گام اساسی است که به والدین، پدربزرگ ها، مادربزرگ های معلمان، مبلغان مذهبی و... راهکارهایی را ارائه می دهد که کودکان و نوجوانان و جوانان را به سمت امور خیر سوق دهند.

کتاب بخشیدن: گشودن دری برای یك عمر بخشیدن

الن سایین | ۲۰۰4

این کتاب برای کودکان شش تا یازده سال تألیف شده و حاوی فعالیت های مختلفی است که با مشارکت فعال کودک به او در خصوص شرکت در امور خیرآموزش می دهد.

راهنمایی کودکان برای بخشیدن

فردی زیلر / ۲۰۰۶

کتاب با بیانی شیرین و درک شدنی برای کودکان ، آنان را راهنمایی و تشویق می کند که به دیگران کمک کنند.

آموزه های کتاب عبارت اند از:

۱. انجام دادن کارهای خیرداوطلبانه؛ ۲. هدیه دادن به افراد نیازمند؛

۳. راه اندازی مراکز کوچک خیریه ای و مدیریت آن. در این کتاب برخی از مفاهیم و مهارت های اقتصادی و مالی مرتبط با امور خیر مانند تصمیم گیری ، پس انداز، برنامه ریزی و بودجه بندی نیز آموزش داده شده است.

پرورش بچه های خیرخواه

کارول ویزمن

مخاطب اصلی این کتاب والدین هستند و به آنان نکاتی تربیتی گفته می شود که فرزندان خود را به گونه ای تربیت کنند که خودخواه نباشند و به کارهای خیریهای گرایش داشته باشند.

این کتاب حاوی داستان هایی واقعی در مورد والدین، عمه ها، خاله ها، عموها، دایی ها، پدربزرگ ها، مادربزرگ ها، معلمان و ... است که تجربیات خود را درباره تربیت کودکان و نوجوانان جهت تشویق به امور خیر بیان می کنند.

اصلی