توسعۀ مهارت های دانشجویان برای مؤسسات خیریه

از ویکی خیر
پرش به: ناوبری، جستجو
اصلی

حسن قاسمی:استفاده از نیروهای ماهر دغدغه بسیاری از مؤسسات خیریه است؛ در واقع شکاف مهارتی در بخش خیریه وجود دارد که دانشگاه ها می توانند در پر کردن این شکاف نقش مهمی ایفا کنند. ایرادی که متوجه مؤسسات خیریه است این است که نمی توانند افرادی را با مهارت های مناسب برای این بخش جذب کنند و از آن سو بسیاری از فارغ التحصیلان نیز در این بخش به کار گرفته نمی شوند. با تعامل هرچه بیشتر دانشجویان با آن دسته از سازمان هایی که خدمات ارزشمندی را برای جامعه فراهم می کنند این شکاف ترمیم می شود. نیز فضایی برای کسب مهارت های مدنظر این دانشجویان فراهم می شود که را می تواند در حل هر دو نگراني كمك كند.

آقای زك تامسون رئیس بخش استراتژی و سرمایه گذاری در موسسه عالی آموزشیGSM لندن، توصیه هایی بیان می کند درباره منفعت دوطرفه دانشگاه ها و مؤسسات خیریه ای که برای توسعه مهارت های بخش خیریه تلاش می کنند، او در این سخنرانی نکاتی در خصوص فواید کار داوطلبانه هم برای مؤسسات خیریه هم برای دانشجویان نکاتی مطرح می کند که در ادامه می خوانیم

در بخش خیریه تقاضای رو به رشدی برای چهار ناحیه کلیدی وجود دارد

۱، رسانه های اجتماعی؛

٢. جمع آوری کمک های مالی؛

٣. توانایی فکر کردن در خارج از چارچوب؛

4. توانایی برای توسعه کسب وکار همان طور که رسانه های اجتماعی در حال رشد هستند، حضور آن لاين مؤسسات خیریه نیز در حال افزایش است. از طریق این کانال ها، یعنی همان رسانه های اجتماعی، برای فارغ التحصیلان ماهری که در تعامل با حامیان و داوطلبان و ذی نفعان هستند نیاز فزاینده ای به وجود آمده است.

به همین اندازه، جمع آوری پول نگرانی معمول در این بخش است و به عنوان یکی از مشکل ترین موضوعات در نظر گرفته می شود که باید برآورده شود. این موضوع نشان می دهد که کارهای بیشتری باید انجام داد تا اطمینان حاصل شود که فارغ التحصیلان برای هدایت فعالیت های جمع آوری مالی از قبیل نوشتن درخواست برای کمک های بلاعوض، سازماندهی رویدادها و مدیریت فعالیت های تجاری و مشارکتی توانایی دارند.

نیاز به تفکر خلاقانه

درحالیکه این مهارت ها برای جمع آوری سنتی کمک های مالی حیاتی هستند؛ اما نیاز به خلاقیت برای شناسایی راه هایی برای رفع نیازهای اجتماعی فراگیر در بخشی کاملا رقابتی وجود دارد.

برای انجام این کار، فارغ التحصیلان باید از عواملی که منحصر به این بخش است، آگاه باشند. این عوامل شامل تأثیر اجتماعی و افزایش رقابت برای کسب بودجه است. در مصاحبه برای یکی از نخستین شغل هایم در بخش خیریه، از من خواسته شد که درباره رقبای اصلی این سازمان صحبت کنم. من از روی سادگی پاسخ دادم که من آنها را به عنوان رقیب نمی بینم زیرا ما همه سعی میکنیم تا به گروهی اجتماعی کمک کنیم، در جهانی مطلوب و در نظر این مرد جوان، یعنی من، تمام مؤسسات خیریه که به دنبال تأثیر مثبت اجتماعی هستند، پولی را که برای رشد لازم است، در اختیار دارند.

متأسفانه این جهانی نیست که ما در آن زندگی می کنیم و برای این نوع کار، منابع مالی محدودی وجود دارد. فارغ التحصیلانی که امیدوارند در این بخش کار کنند، باید ماهیت رقابتی این بخش را درک کنند و به مهارت های لازم برای آن مجهز شوند. این همان جایی است که دانشگاه ها می توانند به افزایش تعامل دانشجویان با این بخش کمک کنند.

راه های مختلفی در این زمینه وجود دارد که ممکن است از طریق آنها به این مهم دست یابند. در چند سال اخیر، بهبود ارتباط با کارفرمایان در بسیاری از دانشگاه ها هدف اصلی بوده است؛ با این حال، مؤسسات خیریه تا حد زیادی از این طرح ها کنار گذاشته شده اند. دانشگاه ها باید بر ایجاد همکاری با مؤسسات خیریه بیشتر تأكید کنند؛چراکه ۷ درصد از جمعیت کارکنان انگلستان را تشکیل میدهند.

دانشگاه ها می توانند این کار را از طریق روش های زیر انجام دهند:1. ارائه گواهی یادگیری مبتنی بر کار برای کار دانشجویی با مشارکت داوطلبانه در موسسه ای خیریه ۲۶، کمک به دانشجویان برای شناسایی فرصت های داوطلبانه ۳۶. برگزاری نمایشگاه های شغلی خاص؛4. ایجاد پروژه های اعتباری با سازمان های همکار با تعامل دانشجویان در این بخش، فرصت هایی برای آنها فراهم می شود تا مهارت های لازم برای توفیق در مؤسسات خیریه را ارتقاء بخشند.

آشنایی بیشتر با مؤسسات خیریه

یادگیری مبتنی بر کار این اطمینان را به وجود می آورد که طیف وسیعی از دانشجویان با این بخش بیشتر آشنا شوند. واضح ترین و شاید مؤثرترین راه برای انجام این فرآیند این است که برای کار داوطلبانه فوق برنامه که دانشجویان در آن مشارکت میکنند، گواهی صادر شود.

این گواهی دانشجویان را قادر می سازد نسبت به مطالعات خود برای کاری که قبلا انجام داده اند، اعتبار کسب کنند. همچنین می توانند از طريق نمونه کارها و توسعه رزومه کاری، آن را اثبات کنند.

این موضوع احتمال دارد از سوی دانشجویانی که در این مؤسسات خیریه مشغول به کار هستند، گسترش یابد. برای دانشجویانی که ممکن است سؤال کنند آیا بخش خیریه برای آنها مناسب است،گواهی یادگیری مبتنی بر کار می تواند روشی با ریسک کم برای آزمایش این موقعیت فراهم کند.

بسیاری از دانشجویان در طول مدت مطالعات خود در فعالیت های جمع آوری کمک های مالی شرکت می کنند که می تواند برای مؤسسات خیریه ای که با آنها کار می کنند، منفعت بسیاری به همراه داشته باشد. گواهی دادن یا ارائه جوایز فوق برنامه برای این فعالیت ها موجب تشويق بیشتر دانشجویان برای مشارکت و توسعه مهارت های خلاقانه و کارآمد ضروری در بخش خیریه خواهد شد.

بسیاری از دانشجویان به جای تمرکز بر داوطلب شدن با انجام کار در مؤسسات خیریه در حین گرفتن مدرک تحصیلی، ترجیح می دهند تنها بر مطالعات خود متمرکز شوند. این دانشجویان نباید از این نوع کارهای خلاقانه محروم شوند؛ چراکه بسیاری از دانشگاه ها هنوز از تعطیلات طولانی مدت تابستانی برخوردارند که می توانند آموزش های مبتنی بر کار و فرصت های داوطلبانه را برای آنها فراهم کنند. این امر، توانایی دانشجویان را برای نشان دادن مهارت های خود به عنوان کارفرمایان بالقوه فراهم می کند؛ همچنین تجربه کاری با ارزشی برای آن ها رقم خواهد زد.

ارزیابی فعالیت های فوق برنامه

ثابت شده است حتی برای دانشجویانی که در بخش خصوصی و دولتی قرار می گیرند، آنهایی که در فعالیت های فوق برنامه مشارکت کرده اند، این تجربه تأثیر چشمگیری بردورنمای کاری آنها داشته است.

روزهای تعامل اجتماعی و MOOCs (دوره های باز آنلاین - دوره های آنلاین باهدف مشارکت نامحدود) که هدف نیازهای آموزشی موسسات خیریه در جلسات هستند، راهکار عالی دیگری برای ارتقاء نیروی کار بخش سوم هستند و به عنوان ابزاری برای استخدام دانشجویان برای دوره های کارشناسی و دوره های کارشناسی ارشد عمل می کنند.

ما اخیرا یک روز تعامل اجتماعی از این نوع را برگزار کردیم، از سازمان های محلی دعوت کردیم تا بیایند و ببینند که چگونه می توانند از طریق استفاده از ابزارهای دیجیتال، کارایی بیشتری داشته باشند. ۲۵ نماینده از سازمان های محلی ازاین آموزش ها بهره مند شدند و بسیاری از آنها درباره دوره های تمام وقتی که ارائه می دهیم برای کسب اطلاع از ما سؤالاتی پرسیدند.

دانشگاه ها همچنین می توانند برای دانشجویان خود از طریق ایجاد پروژه های مرتبط با موضوع برای تکمیل موضوعات خاص با موسسات خیریه تعامل داشته باشند. کارآموزی در دانشگاه به منظور ارزیابی دانش دانشجویان از موضوعی خاص طراحی شده است تا این اطمینان حاصل شود که دانشجویان نتایج آموزشی از آن کلاس را فراگرفته اند.

این بدان معنا است که دانشجویان کاری را ارائه می دهند که در اکثر موارد منفعت آن کار به اندازه ارزیابی دانش هایی که در آن دوره کسب کرده اند، نیست، چرا مشارکت بین دانشگاه ها و مؤسسات خیریه محلی که نیازمند کمک از طریق موضوع مرتبط با کارشان است، به خصوص در مشاغل با مدرک مرتبط، توسعه نمی یابد؟ به عنوان مثال، می توان به دانشجویان کلاس بازاریابی وظیفه ایجاد و توسعه طرح بازاریابی را داد یا به آنها پویش بازاریابی دیجیتالی موسسه خیریه محلی را محول کرد.

کلاس استراتژی می تواند به ارزیابی دانشجویان درباره نیاز واقعی موسسه خیریهای برای برنامه استراتژیک کمک کند، یا کلاس فناوری اطلاعات می تواند به ایجاد پایگاه داده ها برای موسسه خیریه محلی توسط دانشجویان کمک کند. اخیرا پروژه ای مشابه برای کلاسی که در آن آموزش می دهم، ترتیب داده ام جایی که در آن کسی از سازمان موارد کسب و کار و کارآموزی را به دانشجویان ارائه می دهد. سپس آن ها از روی کاری که تولید کرده اند و بازخورد آن کار، ارزیابی می شوند.

رفع نیازهای یک کارفرما

این صرفا تجربه دانشجویی پیشرفته ای را فراهم میکند، همان گونه که کل گروه را در اختیار سازمان قرار می دهد آنها را در برآورده ساختن نیازهای کارفرمایی واقعی درگیر کند. بهترین گروه های اجرایی آموزش می بینند تا در زمینهای حرفه ای کار کنند و به آنها فرصت داده می شود تا کار خود را به مدیریت سازمان همکار ارائه دهند. این فرایند انتخابی تضمین می کند که همه دانشجویان دانش بخش خاصی را کسب کنند. گروه های انتخاب شده از سطح بالایی از مدیریت با این بخش بهره مند می شوند؛ درحالی که هنوز در داخل ساختمان های موسسه خیریه هستند و موسسه خیریه از کار بهترین دانشجویان سود می برد.

این فرایند همچنین می تواند به کاهش هزینه های استخدام این مؤسسات خیریه کمک کند؛ زیرا این فرآیند انتخابی می تواند دسترسی به فارغ التحصیلان با کارایی بیشتر را فراهم سازد.

این ارتباطات نزدیک، بین دانشگاه ها و مؤسسات خیریه حیاتی است، از آن جهت که اطمینان حاصل می شود دانشجویان مهارت های لازم برای رشد در این بخش را فرا می گیرند و شکاف مهارت ها را محدود می کنند.

دانشگاه ها می توانند این همکاری را از طريق دعوت از مؤسسات خیریه به نمایشگاه های مشاغل و یا با برگزاری رویدادهای شغلی مختص به این بخش تقویت کنند. این امر فرصت های ارتباطی عالی برای دانشجویان و مؤسسات خیریه را فراهم می کند.

راهبردهایی برای نیازهای اجتماعی

یکی از مهارت های چالش برانگیز دانشگاه ها برای کمک به پیشرفت دانشجویان ، توانایی یافتن راه حل های خلاقانه برای رفع نیازهای اجتماعی در بخشی کاملا رقابتی است. با این حال، با تعامل دانشجویان در این مؤسساتو همچنین وجود افراد سخت کوش و متعهدی که در بین آنها هستند، می توان از طریق پروژه های دایر، یادگیری مبتنی بر کار و فرصت های داوطلبانه به طور چشمگیری توانایی دانشگاهی را در انجام این مهم افزایش داد.

این فرصت ها پیروزی واقعی برد-برد را ایجاد می کند، جایی که و دانشجویان از تجربه و تعامل با این بخش سود می برند. و دانشگاه از ایجاد ارتباط های کارفرمایان برتر و تجربه دانشجویان پیشرفته بهره مند می شوند.

موسسه خیریه از کمک دانشجویان کارشناسی و دسترسی به گروهی از فارغ التحصیلان با ایده های جدید سود می برد. دانشجویان اغلب در خصوص عوامل اجتماعی مشتاق هستند و بسیاری علاقه مند به توسعه مهارت هایی هستند که آنها را قادر می سازد تا ارزش این بخش را افزایش دهند. ما فقط نیازمند این هستیم که فرصت ها را برای آنها مهیا سازیم و به آنها برای ادامه راهشان انگیزه دهیم.