دعا
دعا (نیایش) در لغت به معناى خواندن و درخواست كردن است و در اصطلاح عبارت است از درخواست توأم با خضوع وتضرع بنده از خداوند. دعا كردن، مستحب و داراى فضيلت بسيار و برترين عبادت است، ترك دعا از روى تکبر حرام و از گناهان کبیره است و بنابر قول مشهور، دعا كردن در نماز میّت براى مؤمنان پس از تکبیر سوم و براى میّت پس از تکبیر چهارم واجب است. اما مستحبات دعا زیاد است و به جهت اختصار از ذکر آن معذوریم.
محتویات
معنی دعا
دعا در لغت به معناى خواندن و درخواست كردن است و در اصطلاح عبارت است از درخواست توأم با خضوعو تضرع بنده از خداوند. [۱] [۲] از آن در بابهاى صلات، حج و اطعمه و اشربه سخن گفته‌اند.
فضیلت و حکم دعا
دعا كردن، مستحب و داراى فضيلت بسيار و برترين عبادت است. در قرآن کریم و روایات معصومان عليهم السّلام نسبت به دعا تأكيد فراوان شده است. [۳] در روايتى از رسول خدا صلّى اللّٰه عليه و آله از دعا به عنوان سلاح مؤمن در برابر دشمنان (ظاهرى و باطنى) و نيز وسيله‌اى كه موجب فراوانى روزى وى مى‌گردد تعبير شده است. [۴] در روايتى ديگر از امیر مؤمنان عليه السّلام آمده است: «دعا سپر مؤمن است» [۵] و بنابر روايتىامام کاظم عليه السّلام فرمود: بر شماباد به دعا كردن، زيرا دعا (حتى) بلايى را كه تقدیر و حکم نيز بر آن شده و تنها امضاى آن باقى مانده دفع مى‌كند. [۶] ترك دعا از روى تکبر حرام و ازگناهان کبیره است كه ترك كننده به حکم[[ قرآن کریم مستحق کیفر جهنم خواهد بود. [۷] [۸] بنابر قول مشهور، دعا كردن در نماز میّت براى مؤمنان پس از تکبیر سوم و براى میّت پس از تکبیر چهارم واجب است. [۹]
منبع
فرهنگ فقه مطابق مذهب اهل بیت علیهم السلام، ج۳، ص۶۲۰.
پانویس
- ↑ عدة الداعی، ابن فهد الحلی، ص۹.
- ↑ جواهر الکلام، نجفی جواهری، شیخ محمدحسن، ج۷، ص۲۰۰.
- ↑ جواهر الکلام، نجفی جواهری، شیخ محمدحسن، ج۷، ص۲۰۱-۲۰۲.
- ↑ وسائل الشیعة، عاملی، شیخ حر، ج۷، ص۳۹.
- ↑ وسائل الشیعة، عاملی، شیخ حر، ج۷، ص۲۶.
- ↑ وسائل الشیعة، عاملی، شیخ حر، ج۷، ص۳۶.
- ↑ غافر/ سوره۴۰، آیه۶۰.
- ↑ وسائل الشیعة، عاملی، شیخ حر، ج۷، ص۲۳.
- ↑ جواهر الکلام، نجفی جواهری، شیخ محمدحسن، ج۱۲، ص۴۰.
