فلسفه عدم وجوب زکات بر غیر مسلمان

از ویکی خیر
پرش به: ناوبری، جستجو

در دین مبین اسلام، اهل کتاب و کسانی که در حکم آنان هستند مورد احترام قرارداده شده و تحت حمایت خدا و رسول او ( صل الله علیه) قرار گرفته اند. آنها از حقوقی چون حقوق مسلمین برخوردار شده و در بلاد اسلامی آزادانه زندگی می کنند. بر همین اساس برای برخی این سازمان پیش آمده که: چرا در حالتی که اقلیت های دینی در سایه حکومت اسلامی گذران عمر می کنند نباید به حکمی چون زکات که یک تکلیف اجتماعی است و مالیاتی است که درآمد حاصل از آن صرف مساعدت نیازمندان و ضعفای جامعه می گردد، عمل کنند؟

برای پاسخ به این سوال شایسته است به دو نکته اساسی توجه کنیم و آنها عبارتند از:

  • اینکه زکات تکلیفی اجتماعی و حقوقی مشخص و معلوم برای محرومین و نیازمندان است و مالیاتی است که خداوند متعال مقرر فرموده که از اغنیا و ثروتمندان اخذ شود و به نیازمندان و فقرا مسترد گردد. ادای زکات در واقع برآورده ساختن حقوق خداوند و جامعه و ادای حق برادری است و خداوند انجام آن را بر هر مسلمان واجب گردانیده است.
  • زکات یک عبادت دینی و رکنی از ارکان پنجگانه اسلام است که از جایگاهی چون جایگاه شهادتین ( اشهد أن لا اله الا الله و اشهد أن محمدا رسول الله) و نماز و روزه و حج در اسلام برخوردار است.

و در مباحث قبل متذکر شدیم که خداوند متعال در ده ها موضوع در قرآن زکات را قرین توبه از شرک و در کنار نماز و هم ردیف آن، از جمله مظاهر مسلمان شدن برشمرده و آن را وسیله ای برای احقاق حق مسلمین(نیازمند) قرار داده است. بخشی از اموال زکات صرف اعمال کلمة الله و مصالح عمومی و حکومتی در زمینه دعوت اسلامی و یاری اسلام( و مسلمین) می گردد و بخشی از آن نیز برای مولفة القلوب هزینه می شود.

در برخی از احادیث نبوی در تعریف زکات آمده است: :« زکات مالی است که از اغنیا گرفته می شود و به فقرا داده می شود تا نیازشان برآورده شود و اولین هدف خداوند از تشریع زکات که همانا برآورده ساختن نیاز فقرا می باشد، محقق گردد. اما خداوند هدف دومی نیز از تشریع این حکم داشته است. بخشی از اموال زکات به اشخاص تازه مسلمان تحت عنوان « مولفة قلوبهم» داده می شود تا اسلام در ذهن و قلبشان تثبیت گردد و بخشی از آن نیز در راه خدا جهت ( اعلای پرچم اسلامی در سرتاسر گیتی) مصروف می گردد.

بدین ترتیب زکات( تنها یک مالیات یا تدبیر اقتصادی نیست بلکه) جنبه عبادی نیز دارد و در واقع رکنی از ارکان پنج گانه اسلام و عبادتی از جمله عبادات چهارگانه است و از جمله شعائر بزرگ دینی محسوب می گردد.

اسلام راستین با توجه حساسیت و تسامحی که در برخورد با غیر مسلمانان انجام می دهد از تحمیل زکات که مالیاتی با صبغه دینی است بر آنان خودداری فرموده و عقائدشان را محترم شمرده است.