گروه های دگریار

گروه های دگریار خود به گروه های کوچک تر «دگر یار همترازانه» (برابر یار) و دگریار ناهمترازانه «فروسویار» و «فراسویار» تقسیم می شوند.

گروه های دگر یار همترازانه (برابر یار)، در تاریخ پیدایش گروه ها، کهن تر از گروه های دگریار ناهمترازانه و فرایار بوده؛ و بین اغلب همترازان و بین کسانی که از موقعیت و امکانات تقریبا یکسانی برخوردار بوده اند تشکیل می شده است. این گروه ها در جامعه سنتی در شرایط ویژه و برای کمک به یکی از افراد همتراز که به دلایلی موقت نیازمند به نیروی کار و با ابزار کار و سرمایه می شده شکل می گرفته است. کنش یاری در این جا افقی و یک طرفه بوده و انتظار کمک متقابل از یاری شونده وجود نداشته؛ و کمک به خاطر بستگی های گروهی و صنفی و خویشاوندی و یا تشفی روانی و اجر اخروی و یا کسب آبروی اجتماعی بوده است.

امثال این گروه ها در جامعه روستایی در ایران فراوان بوده است؛ مانند برابری (رشکارشکی، بربرداری) و در برخی مناطق ایران و برخی از انواع بلک کاریدر استان خراسان و...

گروه های فراسویار از گروه های متداول در طول تاریخ نظام بزرگ مالکی بوده که برخلاف گروههای برابر یار و فرویار که در آن درجه اختیار بسیار زیاد است، حدی از اجبار بر آن حاکم بوده است. فراسویاری در جوامع امروزی نیز دیده می شود، مانند کمک های گروهی مردم به دولت ها در مواقع بحرانی و جنگ.

گروه های فروسویار معمولی ترین گروه های دگریار از ابتدای زندگی بشر تا امروز بوده و هم اکنون نیز در جامعه صنعتی فراوانند. مثال گروه های فروسویار سازمان یافته در جوامع صنعتی، سازمان های خیریه، انجمن حمایت از بیماران، زندانیان، مهاجرین، جنگ زدگان و پناهندگان و غیره است.