نمایش مبدأ برای پیش‌بینی فرسودگی شغلی کارکنان مؤسسات خیریه دولتی و خصوصی شهر شیراز بر اساس پنج عامل بزرگ شخصیت

<div style=" font-family:B Nazanin; font-size:18px; text-align:justify;">

[[زهرا مهربان]]؛ [[[حمیده فرمانی]]؛ [[اسماعیل باباامیری]]؛ [[جمشید سلوکلو]]

<B>
چکیده
</B>

کارکنان مؤسسات خیریه، اغلب شاهد مشکلات، آسیب‌ها، درد و رنج و تألمات روحی مددجویان هستند که این موضوع باعث می‌شود، اغلب این کارکنان، به‌ ویژه آن دسته از کارکنانی که در سطح عملیاتی مشغول به خدمات‌رسانی هستند، تحت تأثیر این عوامل فشارزا قرار گرفته و مستعد فرسودگی شغلی باشند. ویژگی‌های شخصیتی افراد چگونگی واکنش آنان به عوامل فشارزا را تحت تأثیر قرار می‌دهد. بنابراین پژوهش حاضر با هدف پیش‌بینی فرسودگی شغلی کارکنان مؤسسات خیریه دولتی و خصوصی بر اساس پنج عامل بزرگ شخصیت انجام شد. بدین منظور 133 نفر از کارکنان (57 نفر غیر دولتی، 12 نفر سازمان بهزیستی و 64 نفر کمیته‌ی امداد امام خمینی (ره)) به صورت تصادفی طبقه‌ای انتخاب شدند و نسخه 25 گویه‌ای پرسشنامه پنج عامل بزرگ شخصیت (گلدبرگ، 1999) که توسط دلاورپور (1393) اعتباریابی شده بود، به همراه مقیاس 22 گویه‌ای فرسودگی شغلی ماسلاچ (1986) که توسط طوبایی و صحرائیان (1385) اعتباریابی شده بود را تکمیل کردند. تجزیه و تحلیل داده‌‌ها با استفاده از رگرسیون چندگانه حاکی از آن بود که از بین پنج عامل بزرگ شخصیت، ابعاد توافق‌پذیری، وظیفه‌مداری، روان‌رنجوری و گشودگی نسبت به تجربه، پیش‌بین‌های معنی‌داری برای فرسودگی شغلی هستند. توافق‌پذیری و وظیفه‌مداری، با کاهش در میزان فرسودگی شغلی و روان‌رنجوری و گشودگی نسبت به تجربه، با افزایش در میزان فرسودگی شغلی همراه بود. یافته‌های پژوهش مؤید آن است که عوامل شخصیتی می‌توانند، چگونگی واکنش کارکنان مؤسسات خیریه در مواجهه با فشارزاهای شغلی را پیش‌بینی کنند. بنابراین ارزیابی ویژگی‌های شخصیتی افراد، می‌تواند در زمینه‌ی جذب کارکنان، گمارش آنان در بخش‌های مختلف سازمان و نیز فراهم کردن اقدامات مراقبتی برای کارکنان در معرض آسیب،‌ سودمند باشد.

<B>کلیدواژه ها:</B> 
پنج عامل بزرگ شخصیت، فرسودگی شغلی، مؤسسات خیریه دولتی و خصوصی، شهر شیراز
 
</div>
[[رده:مقالات دومین همایش ملی خیرماندگار]]
[[رده:مقالات]]