دوستی: تفاوت بین نسخهها
(صفحهای تازه حاوی «رفاقت و برقرار کردن ارتباط عاطفی با یکدیگر را دوستی (دوست داشتن، محبّت) گویند...» ایجاد کرد) |
(بدون تفاوت)
|
نسخهٔ ۱۲ مارس ۲۰۱۵، ساعت ۱۷:۳۲
رفاقت و برقرار کردن ارتباط عاطفی با یکدیگر را دوستی (دوست داشتن، محبّت) گویند. از دوستی به معنای نخست در بابهای حج، اطعمه و اشربه و شهادات سخن گفتهاند. از دوستی به معنای دوم در بابهای صدقات و نکاح سخن گفتهاند.
فهرست مندرجات ۱ - دوستی در روایات ۲ - دوستان بد ۳ - اعلام مراتب دوستی ۴ - خوردن از خانه دوست ۵ - نماز گزاردن در خانه دوست ۶ - دوستی و شهادت دادن ۷ - دوست داشتن اهلبیت ۸ - اظهار دوستی نسبت به دشمنان خدا ۹ - دوستی در خانواده ۱۰ - اظهار دوستی ۱۱ - دوستی دنیا ۱۲ - صدقه دادن از مال محبوب ۱۳ - پانویس ۱۴ - منبع
دوستی در روایات[ویرایش] دوست خوب گزیدن و دوستان زیاد گرفتن، مستحب، و در روایات بدان تشویق و ترغیب شده است. [۱] در روایتی از امیرمؤمنان علیه السّلام آمده است: «ناتوانترین مردم کسی است که در گرفتن دوست ناتوان باشد و ناتوانتر از او کسی است که دوستی را که بدان دست یافته از دست بدهد». [۲] در روایتی از امام صادق علیه السّلام، چارچوب دوستی- که بدون آن، دوستی تحقق نمییابد- در پنج چیز دانسته شده است: اوّل، آنکه نهان و آشکار او برای تو یکی باشد. دوم، زینت تو را زینت خود و عیب تو را عیب خود بداند. سوم، دستیابی به ثروت و قدرت، موضع او را نسبت به تو تغییر ندهد. چهارم، از آنچه در توان دارد نسبت به تو دریغ نکند و پنجم که جامع همه خصلتهای پیشین است، این که تو را به گاه گرفتاری و نیاز رها نکند. [۳] دوستان بد[ویرایش] دوست شدن و رفاقت با بدکار، نابخرد، دروغگو، بخیل، ترسو، قاطع رحم [۴] [۵] [۶] و کسی که از روی بیاعتنایی به نماز جماعت در مسجد حاضر نمیشود، مکروه است. [۷] اعلام مراتب دوستی[ویرایش] اعلام مراتب دوستی به دوست، به منظور استحکام پایههای آن، مستحب است. [۸] خوردن از خانه دوست[ویرایش] به تصریح قرآن کریم، خوردن از خانۀ دوست بدون اذن وی بیاشکال است، [۹] مگر آنکه انسان علم و یا- به تصریح برخی- ظنّ غالب به عدم رضایت وی داشته باشد. [۱۰] نماز گزاردن در خانه دوست[ویرایش] نماز گزاردن در خانۀ دوست نیز همین حکم را دارد. [۱۱] دوستی و شهادت دادن[ویرایش] دوست بودن با کسی، مانع شهادت له یا علیه او نیست. [۱۲] دوست داشتن اهلبیت[ویرایش] دوست داشتن اهلبیت علیهم السّلام، واجب، بلکه از ارکان ایمان است. [۱۳] اظهار دوستی نسبت به دشمنان خدا[ویرایش] اظهار محبت و دوستی نسبت به دشمنان خدا، حرام، بلکه منافی با ایمان به خدا است [۱۴] و بیزاری جستن از ایشان واجب است. دوستی در خانواده[ویرایش] دوست داشتن اعضای خانواده (همسر و فرزندان) و اظهار محبت شوهر به همسرش و نیز مطلع ساختن وی از محبّت خود نسبت به او مستحب است. [۱۵] [۱۶] [۱۷] اظهار دوستی[ویرایش] چنان که از آداب معاشرت، اظهار محبت نسبت به مردم است. [۱۸] [۱۹] همچنین مستحب است کسسی که مؤمنی را دوست دارد، او را از محبت خود مطلع سازد. [۲۰] دوستی دنیا[ویرایش] </ref> در روایات متعددی از محبت به دنیا نکوهش شده و در برخی روایات، ریشۀ هر گناه دانسته شده است. [۲۱] صدقه دادن از مال محبوب[ویرایش] مستحب است صدقه و انفاقهای مستحب، از مالی باشد که انسان آن را دوست دارد، نه از مال پست و کم ارزش. [۲۲] قرآن کریم بر این مطلب تأکید دارد. [۲۳] پانویس[ویرایش]
۱. ↑ وسائل الشیعة ج۱۲، ص۱۶-۱۸. ۲. ↑ وسائل الشیعة ج۱۲، ص۱۸. ۳. ↑ وسائل الشیعة ج۱۲، ص۲۵-۲۶. ۴. ↑ وسائل الشیعة ج۱۲، ص۲۸-۳۰. ۵. ↑ وسائل الشیعة ج۱۲، ص۳۲. ۶. ↑ وسائل الشیعة ج۱۲، ص۳۴. ۷. ↑ توضیح المسائل مراجع ج۱، ص۵۰۰. ۸. ↑ وسائل الشیعة ج۱۲، ص۵۴. ۹. ↑ نور/سوره۲۴، آیه۶۱. ۱۰. ↑ جواهر الکلام ج۳۶، ص۴۰۶-۴۰۷. ۱۱. ↑ العروة الوثقیٰ ج۲، ص۳۷۷. ۱۲. ↑ جواهر الکلام ج۴۱، ص۸۰. ۱۳. ↑ مجمع الفائدة ج۷، ص۵۲۷. ۱۴. ↑ جواهر الکلام ج۳۰، ص۴۱. ۱۵. ↑ العروة الوثقیٰ ج۵، ص۴۸۱ ۱۶. ↑ مهذّب الاحکام ج۲۴، ص۶. ۱۷. ↑ وسائل الشیعة ج۲۰، ص۲۱-۲۳ ۱۸. ↑ وسائل الشیعة ج۱۲، ص۵۱-۵۲. ۱۹. ↑ مهذّب الاحکام ج۱۵، ص۳۰۵. ۲۰. ↑ وسائل الشیعة ج۱۲، ص۵۴. ۲۱. ↑ وسائل الشیعة ج۱۶، ص۸-۹. ۲۲. ↑ الدروس الشرعیة ج۱، ص۲۵۵. ۲۳. ↑ آل عمران/سوره۳، آیه۹۲.
منبع[ویرایش]