افشاء
اِفشاء فاش كردن است.
جایگاه در فقه
از آن به مناسبت در بابهاى صلات و تجارت سخن رفته است.
افشای سلام
افشاى سلام، به معناى سلام كردن مسلمان به هر مسلمانى كه با او برخورد مىكند، مستحب است. [۱]
افشای سرّ و حکم آن
فاش كردن اسرار امامان عليهم السّلام، به معناى بازگو كردن آنچه به کتمان آن دستور دادهاند و نيز آنچه براى عموم قابل تحمّل نيست، حرام است. [۲] [۳] بر ملا كردن آنچه خداوند بر مؤمن پوشانده است ـ اعم از گناهان و زشتيها و آنچه به آبرو و حیثیّت او مربوط مىشود ـ در صورتى كه موجب هتک حرمت وى گردد، حتّى بر خود فرد حرام است. [۴] [۵]
سخن چینی
سخن چینی، به معناى افشاى سرّ و بازگو كردن سخن كسى درباره ديگرى و پردهدرى از آنچه صاحب آن از برملاشدنش نا خشنود است، حرام مىباشد
منبع
فرهنگ فقه مطابق مذهب اهل بیت علیهم السلام، ج۱، ص ۶۲۲
پانویس
- ↑ الحدائق الناضرة ۹/ ۸۰
- ↑ مجمع الفائدة ۱۲/ ۳۴۹
- ↑ التنقيح (الطهارة) ۴/ ۳۲۰
- ↑ کتاب المکاسب ۱/ ۳۲۷
- ↑ المكاسب المحرمة (امام خمينى) ۱/ ۳۹۳ .