آسیبشناسی بدرفتاری با یتیم (قرآن): تفاوت بین نسخهها
جز («آسیبشناسی بدرفتاری با یتیم (قرآن)» را محافظت کرد ([ویرایش=فقط مدیران] (بیپایان) [انتقال=فقط مدیران] (بیپایان))) |
|||
سطر ۱: | سطر ۱: | ||
− | [[خداوند]] متعال در [[قرآن | + | [[خداوند]] متعال در [[قرآن کریم]]، از بدرفتاری با [[یتیم]] [[نهی]] فرموده و آن را منشأ بدرفتاری با فرزندان یتیم خود [[انسان]] قلمداد کرده است. |
نسخهٔ کنونی تا ۳۰ اکتبر ۲۰۱۵، ساعت ۱۵:۰۰
خداوند متعال در قرآن کریم، از بدرفتاری با یتیم نهی فرموده و آن را منشأ بدرفتاری با فرزندان یتیم خود انسان قلمداد کرده است.
اثر بدرفتاری با یتیم
بدرفتاری با یتیمان دیگران، منشا بدرفتاری با فرزندان یتیم خود میباشد:
... و الیتـمـی و المسـکین فارزقوهم منه و قولوا لهم قولا معروفا• و لیخش الذین لو ترکوا من خلفهم ذریة ضعـفا خافوا علیهم... [۱]
منبع
فرهنگ قرآن، مرکز فرهنگ و معارف قرآن، برگرفته از مقاله «آسیبشناسی اخلاقی».