نمایش مبدأ برای اخلاص در توبه (قرآن)


[[اخلاص]] سری است الهی که تنها در [[قلب]] [[بندگان]] محبوب [[الهی ]]قرار می‌گیرد. 
<ref>
مجمع البیان، ج۱-۲، ص۴۰۹. 
</ref>

که یکی از شروط[[ توبه]] می باشد.

 
==اخلاص در توبه==

یکی از سفارش [[خداوند ]]به [[مؤمنان]] [[اخلاص]] در [[توبه]] است:
یـایها الذین ءامنوا توبوا الی الله توبة نصوحا... . 
<ref>
[http://lib.eshia.ir/17001/1/561/8           تحریم/سوره۶۶، آیه۸.]
</ref>
«ای کسانی که [[ایمان]] آورده‌اید به درگاه [[خدا]] [[توبه‌]]ای راستین کنید امید است که [[پروردگار]]تان بدیهایتان را از شما بزداید و شما را به باغهایی که از زیر (درختان) آن جویبارها روان است درآورد در آن روز [[خدا]] [[پیامبر]] (خود) و کسانی را که با او [[ایمان]] آورده بودند خوار نمی‌گرداند نورشان از پیشاپیش آنان و سمت راستشان روان است می‌گویند [[پروردگار]]ا نور ما را برای ما کامل گردان و بر ما ببخشای که تو بر هر چیز توانایی»
لازم به ذکر استکه «[[نصوح]]» از ریشه «نصح» به معنای خلوص هم آمده است. 
<ref>
[http://sh.lib.eshia.ir/41892/1/808/%D8%AA%D9%8E%D8%AD%D9%8E%D8%B1%D9%91%D9%90%D9%8A                  مفردات راغب، ج۱، ص۸۰۸.]
</ref>
==اثر اخلاص در توبه==

بخشش [[گناه]] [[مؤمنان]]، از آثار اخلاص در [[توبه]] می باشد:
یـایها الذین ءامنوا توبوا الی الله توبة نصوحا عسی ربکم ان یکفر عنکم سیـاتکم... 
<ref>
[http://lib.eshia.ir/17001/1/561/8                  تحریم/سوره۶۶، آیه۸.]
</ref>
«ای کسانی که [[ایمان]] آورده‌اید به درگاه[[ خدا]] [[توبه‌]]ای راستین کنید امید است که [[پروردگار]]تان بدیهایتان را از شما بزداید و شما را به باغهایی که از زیر (درختان) آن جویبارها روان است درآورد در آن روز [[خدا ]][[پیامبر]] (خود) و کسانی را که با او [[ایمان]] آورده بودند خوار نمی‌گرداند نورشان از پیشاپیش آنان و سمت راستشان روان است می‌گویند [[پروردگار]]ا نور ما را برای ما کامل گردان و بر ما ببخشای که تو بر هر چیز توانایی»

==پاداش اخلاص در توبه==

اخلاص [[مؤمنان]] در [[توبه]]، سبب ورود آنان به [[بهشت]] است:
یـایها الذین ءامنوا توبوا الی الله توبة نصوحا عسی ربکم ان یکفر عنکم سیـاتکم ویدخلکم جنت تجری من تحتها الانهـر... 
<ref>
[http://lib.eshia.ir/17001/1/561/8                  تحریم/سوره۶۶، آیه۸.]
</ref>
«ای کسانی که [[ایمان]] آورده‌اید به درگاه [[خدا]] [[توبه‌]]ای راستین کنید امید است که [[پروردگار]]تان بدیهایتان را از شما بزداید و شما را به باغهایی که از زیر (درختان) آن جویبارها روان است درآورد در آن روز [[خدا]] [[پیامبر]] (خود) و کسانی را که با او [[ایمان]] آورده بودند خوار نمی‌گرداند نورشان از پیشاپیش آنان و سمت راستشان روان است می‌گویند [[پروردگار]]ا نور ما را برای ما کامل گردان و بر ما ببخشای که تو بر هر چیز توانایی»

===واژه نصوح===
" [[نصوح]]" از ماده" نصح" (بر وزن صلح) در اصل به معنی خیرخواهی خالصانه است، و لذا به عسل خالص" ناصح" گفته می‌شود، و از آنجا که خیرخواهی واقعی باید توام با محکم کاری باشد واژه" نصح" گاه به این معنی نیز آمده است، به همین جهت به نمای محکم" نصاح" (بر وزن [[کتاب]]) و به خیاط" ناصح" گفته می‌شود، و این هر دو معنی یعنی" خالص بودن" و" محکم بودن" در [[توبه]]" [[نصوح]]" باید جمع باشد. 
<ref>
[http://lib.eshia.ir/50082/24/290/%D8%B5%D9%84%D8%AD                مکارم شیرازی، ناصر، تفسیر نمونه، ج۲۴، ص۲۹۰.]
</ref>
نخستین گام برای نجات، [[توبه]] از [[گناه]] است، [[توبه‌]]ای که از هر نظر خالص باشد، [[توبه‌]]ای که محرک آن فرمان [[خدا]] و ترس از [[گناه]]، نه وحشت از آثار اجتماعی و دنیوی آن، بوده باشد، [[توبه‌]]ای که برای همیشه انسان را از [[معصیت]] جدا کند و بازگشتی در آن رخ ندهد. 
می‌دانیم حقیقت" [[توبه]]" همان ندامت و پشیمانی از [[گناه]] است که لازمه آن تصمیم بر ترک در آینده است، و اگر کاری بوده که قابل جبران است در صدد جبران برآید، و گفتن [[استغفار]] نیز بیانگر همین معنی است، و به این ترتیب ارکان [[توبه]] را می‌توان در پنج چیز خلاصه کرد: " ترک [[گناه]]- ندامت- تصمیم بر ترک در آینده- جبران گذشته- [[استغفار]]). 

=== توبه نصوح===
در اینکه [[توبه نصوح]] چیست؟ تفسیرهای زیادی برای آن ذکر کرده‌اند تا آنجا که بعضی شماره [[تفسیر]]های آن را بالغ بر بیست و سه [[تفسیر]] دانسته‌اند «۲» ولی همه این تفسیرها تقریبا به یک حقیقت بازمی گردد، یا شاخ و برگها و شرائط مختلف توبه است. 
در [[حدیث]]ی از [[پیغمبر]] گرامی [[اسلام]] ص میخوانیم هنگامی که" [[معاذ بن جبل]]" از [[توبه نصوح]] سؤال کرد، در پاسخ فرمود: 
ان یتوب التائب ثم لا یرجع فی ذنب کما لا یعود اللبن الی الضرع 
: " آن است که شخص [[توبه]] کننده به هیچوجه بازگشت به [[گناه]] نکند آن چنان که شیر به پستان هرگز باز نمی‌گردد"! این تعبیر لطیف بیانگر این واقعیت است که توبه نصوح چنان انقلابی در [[انسان]] ایجاد می‌کند که راه بازگشت به گذشته را به کلی بر او می‌بندد. 
همانگونه که بازگشت شیر به پستان غیر ممکن است. 
این معنی که در [[روایات]] دیگر نیز وارد شده، در حقیقت درجه عالی [[توبه نصوح]] را بیان می‌کند، و گرنه در مراحل پائین تر ممکن است بازگشتی باشد که بعد از تکرار [[توبه]] سرانجام منتهی به ترک دائمی شود. 
<ref>
[http://lib.eshia.ir/50082/24/289/%D9%86%D8%AE%D8%B3%D8%AA%DB%8C%D9%86                  مکارم شیرازی، ناصر، تفسیر نمونه، ج۲۴، ص۲۸۹.]
</ref>
 
==منبع==

[http://www.wikifeqh.ir/%D9%81%D8%B1%D9%87%D9%86%DA%AF                  قرآن، مرکز فرهنگ و معارف قرآن، برگرفته از مقاله «اخلاص در توبه».]

==پانویس==

[[رده:مقالات ]]