اهل تجمل

اهل تجمّل به تهیدستان نجیب و عفیف و نیز به صاحبان تجمل وزینت اطلاق می شود.

بیان مفهوم نخست اهل تجمّل

مفهوم نخست، ریشه‌ای روایی دارد و در باب زکات، بر فقیران نجیب و عفیفی اطلاق شده که در پرتو نجابت، ناداری خود را پنهان می‌دارند؛ چندان که دیگران آنان را توانگر می‌پندارند.

دادن زکات چهارپایان به فقرای نجیب

مستحب است زکات چارپایان (گاو، گوسفند و شتر) به عنوان هدیه به فقرای نجیب و عفیف داده شود.

بیان مفهوم دوم اهل تجمّل

مفهوم دوم، ریشه لغوی دارد و در باب نکاح آمده است.

وظیفه شوهر در قبال زن اهل تجمل

اگر زن از خانواده تجمّل و زینت باشد، بر شوهر واجباست علاوه بر لباس معمولی فصل، لباس تجمّل و زینت مناسب شأن وی را نیز تهیّه نماید.

تشخیص اهل تجمل بودن زن

مرجع تشخیص در آن، عرف و عادت همسالان خانواده یاد شده است.

منبع

فرهنگ فقه مطابق مذهب اهل بیت علیهم السلام، ج۱، ص۷۶۲.