بررسی مقایسه ای رضایت شغلی در میان کارکنان مؤسسات نیکوکاری دولتی و غیردولتی
سید ابراهیم مساوات [۱] ، اسماعیل باباامیری [۲] ، پیام فرهادی [۳]
چکیده
رضایت شغلی از عوامل مهم افزایش بهره‌وری، دلسوزی کارکنان نسبت به سازمان، تعلق و دلبستگی آنان به محیط کار و افزایش کمیت و کیفیت کار، برقراری روابط خوب و انسانی در محل کار، ایجاد ارتباطات صحیح، بالا بردن روحیه و ایجاد علاقه به کار و کاهش استرس است. کاهش رضایت شغلی، آمار زیاد غیبت‌ها ، پائین بودن بازده کار و جابه‌جایی و انتقال کارکنان و عدم اخلاق کاری را موجب می‌شود. کارکنان مؤسسات نیکوکاری به دلیل ماهیت شغل و فعالیت خود که با اقشار آسیب دیده و محروم سروکار دارند، لازم است که با سعه‌صدر و انرژی کافی با مخاطبین خود رابطه برقرار کنند که این امر به نوبه خود با رضایت شغلی کارکنان مرتبط است. از آنجاکه رضایت شغلی از عوامل مختلف فردی، گروهی، سازمانی و فراسازمانی ناشی می‌شود و همچنین بر فاکتورهای مختلفی نیز تأثیر می‌گذارد، پژوهش حاضر در پی بررسی و مقایسه رضایت شغلی در بین کارکنان مؤسسات نیکوکاری است. جامعه ی آماری پژوهش حاضر کل کارکنان مراکز نیکوکاری دولتی (کمیته امداد و بهزیستی) و غیردولتی شهر شیراز است که 134 نفر از آن‌ها به‌عنوان نمونه و به‌صورت تصادفی طبقه‌ای انتخاب شدند. همچنین برای جمع‌آوری داده‌ها از پرسشنامه رضایت شغلی مینه سوتا استفاده شد که اعتبار آن در پژوهش‌های گوناگون داخلی و خارجی به تأیید رسیده است. یافته‌های حاصل از تجزیه‌وتحلیل اطلاعات، نشان دهنده ی این است که رضایت شغلی کارکنان در بین مراکز غیردولتی بیشتر از بهزیستی و کمیته امداد است. همچنین نتایج حاکی از این است که زنان کارمند این مراکز، بیش از مردان از شغل خود راضی هستند. بعلاوه بین سطح تحصیلات متوسط یعنی فوق‌دیپلم در میان کارکنان و رضایت آن‌ها از شغلشان رابطه وجود داشت.
واژگان کلیدی
رضایت شغلی، مؤسسات نیکوکاری دولتی و غیردولتی، شیراز.
