جود
جود صفت نیکو است و در روایات به آن توصیه شده است. این عنوان به مناسبت در باب زکات و صوم به کار رفته است.
معنای جود
جود به معنای بخشش و مقابل بخل می‌باشد. از واژه جود به بخشش، بخشندگی، سخاوت، سخاء و سماحت نیز تعبیر آورده می شود.
تفاوت بین جود وسخاوت
برخى، جود را غیر از سخاوت دانسته و در تفاوت آن دو با یکدیگر گفته‌اند: جود بخشیدن قبل از سؤال است؛ لیکن سخاوت، عطا کردن بعد از سؤال مى‌باشد. برخى دیگر گفته‌اند: جود، صفتى ذاتى و سخاوت صفتى اکتسابى است. از این رو، به خداوند جواد گفته مى‌شود، لیکن سخی اطلاق نمى‌گردد؛ زیرا خداوند نعمت هایش را پیش از آنکه بندگان سؤال کنند به آنان عطا مى‌کند. [۱] صفت جود از صفات بسیار با فضیلت است؛ زیرا در پرتو آن نیاز مؤمنى رفع مى‌شود. در روایتى از رسول گرامى اسلام صلّى اللَّه علیه و آله آمده است: «خداوند جواد و بخشنده است و جود را دوست مى‌دارد». بسیار جود کردن در ماه رمضان مستحب است. [۲] در روایتى از امام کاظم علیه السّلام آمده است: «جواد کسى است که آنچه خداوند از اموال، همچون زکات وخمس بر او واجب کرده، مى‌پردازد». [۳]
مقالات مرتبط
• جود عقلی
منبع
فرهنگ فقه مطابق مذهب اهل بیت علیهم السلام، ج۳، ص۱۳۷.
پانویس
- ↑ التحفة السنیة، ص۶۴-۶۵.
- ↑ علامه حلی،منتهی المطلب، ج۹، ص۴۴۷-۴۴۸.
- ↑ حر عاملی،وسائل الشیعة، ج۹، ص۱۶.
