خویشاوندی

به نسبت خانواد گی پدید آمده از راه نسب، سبب یارضاع ، خویشاوندی می گویند. این عنوان در بابهایی همچوننکاح و ارث به کار رفته است.

نسب

خویشاوندان نسبی کسانی‌اند که از راه ولادت ناشی از نکاح صحیح یا ملک و یا آمیزش به شبهه با یکدیگر نسبت خانوادگی پیدا می‌کنند، مانند پدر و مادر و هرچه بالا روند؛ فرزندان دختری و پسری و هر چه پایین روند؛ برادران و خواهران و فرزندان آنان؛ عمّه ، خاله ، عمو ، دایی و فرزندان ایشان. افراد یاد شده‌ جز فرزندان عمه ، خاله ، دایی و عمو از محارم می‌باشند.

آثار مترتب بر نسب

بر نسب آثار واحکام ی مترتّب است، مانند ارث و حرمت ازدواج با محارم نسبی .

سبب

خویشاوندان سببی به کسانی می‌گویند که از راه ازدواج با یکدیگر نسبت پیدا می‌کنند، مانندزن و شوهر و مادر و پدر ، هر کدام از آن دو نسبت به دیگری.

آثار مترتب بر سبب

زوجیّت همچون نسب دارای آثار و احکام بسیاری است، نظیرارث و محرمیّت .

رضاع

به کسانی که از طریق رضاع با یکدیگر نسبت پیدا می‌کنند، خویشاوندان رضاعی گویند. بنابراین،زنی که کودکی را با شرایطی خاص شیر داده، مادرِ بچه و شوهر او پدر وی به شمار می‌روند؛ چنان کهپدر و مادر آن دو،پدربزرگ ومادربزرگ کودک ؛ فرزندان آنها، برادران و خواهران وی و برادران و خواهران آن دو، عمو ، دایی ، خاله ، و عمّۀ رضاعی بچه محسوب می‌گردند. خویشان رضاعی در حرمت ازدواج مانند خویشان نسبی‌ اند.

منبع

فرهنگ فقه مطابق مذهب اهل بیت، ج۳، ص۵۳۷-۵۳۹.