ساختن: تفاوت بین نسخه‌ها

از ویکی خیر
پرش به: ناوبری، جستجو
(صفحه‌ای تازه حاوی «نا کردن ساختمان را ساختن گویند. از این عنوان به مناسبت در بابهاى طهارت، صلات،...» ایجاد کرد)
 
سطر ۵۲: سطر ۵۲:
 
</ref>     
 
</ref>     
 
==منبع==
 
==منبع==
فرهنگ فقه مطابق مذهب اهل بیت، ج۴، ص۳۴۶-۳۴۸.  
+
[http://lib.eshia.ir/23017/4/346/%D9%83%D8%B1%D8%AF%D9%86      فرهنگ فقه مطابق مذهب اهل بیت، ج۴، ص۳۴۶-۳۴۸.
 
==پانویس==
 
==پانویس==
 
[[رده:مقالات]]
 
[[رده:مقالات]]

نسخهٔ ‏۱۵ آوریل ۲۰۱۵، ساعت ۱۳:۴۴

نا کردن ساختمان را ساختن گویند. از این عنوان به مناسبت در بابهاى طهارت، صلات، زکات، حج، جهاد و غصب سخن گفته‏اند.

احکام ساختن

مستحبات و مکروهات ساختن

ساخت و ساز بنا جز در صورت نیاز مکروه است؛ [۱] چنان که مستحب است در ساخت و ساز به مقدار نیاز بسنده کنند. [۲] در حدیثى از رسول خدا صلّى اللَّه علیه و آله آمده است: «کسى که افزون بر نیاز و به قصد فخر فروشی بر همسایگان و مباهات کردن بر برادران دینی بنایى بسازد، خداوند آن بنا را در روز قیامت به صورت آتشى شعله ور بر او بار مى‏کند و بر گردنش مى‏اندازد و او را به آتش مى‏افکند، مگر آنکه توبه کند». [۳] ساختن بنا بر روى قبر مکروه است، مگر قبور پیامبران، امامان و عالمان دینی که ساختن بنا روى قبر آنان مصداق تعظیم شعائر الهی است. [۴] [۵] ساختن مسجد هر چند کوچک مستحب و داراى ثواب فراوان است. به حسب آنچه در روایات آمده هرکس مسجدى- هرچند کوچک- بسازد، خداوند براى او خانه‌ای در بهشت مى‏سازد. [۶] [۷] بنابر قول مشهور، بلندتر ساختن بنابر کعبه براى اهالی مکه مکروه است. [۸] ظاهر کلام برخى قدما حرمت آن است. [۹]

از مصارف زکات، ساختن بناهای دارای مصلحت عمومی

ازجمله مصارف زکات، ساختن بناهاى داراى مصلحت عمومى همچون مسجد، مدرسه، بیمارستان و پل است. [۱۰]

ساخت و ساز ذمیان در قلمرو حکومت اسلامی

ذمّیان نمى‏توانند در قلمرو حکومت اسلامی، معبد، همچون کنیسه احداث کنند؛ چنان که حق ندارند خانه‏هاى خود را بلندتر از خانه‏هاى همسایگان مسلمان خود بسازند؛ هرچند ابقاى پرستشگاه و خانه‏هاى موجود قبل از عقد ذمه و نیز مرمت و تعمیر آنها جایز است؛ چنان که خریدن خانه بلندتر، از مسلمان براى ایشان جایز مى‏باشد. [۱۱]

ساختن بنا در زمین غصبی

چنانچه کسى در زمین غصبی بنایى احداث کند، مالکیت او بر مصالح ساختمانی ای که از خود او مى‏باشد، محفوظ است و مالک زمین تنها مى‏تواند او را ملزم به تخریب ساختمان نماید و در صورت آسیب دیدن زمین بر اثر تخریب بنا، غاصب ضامن ارش آن خواهد بود. [۱۲]

منبع

فرهنگ فقه مطابق مذهب اهل بیت، ج۴، ص۳۴۶-۳۴۸.

پانویس