نمایش مبدأ برای سر مقاله (خیر ماندگار شماره1)

'''چرا خیر ماندگار؟ چرا فصلنامه خیر ماندگار؟'''

[[علی ملانوری]]

غبار غم برود حال خوش شود حافظ       /       تو آب دیده از این رهگذر دریغ مدار

بهار تازه خیز، پیش چشمان ماست. با دامنی گسترده از تازگی، زیبایی، بخشندگی و مهربانی. فراخوان همگانی برای شستن چشم ها و جور دیگر دیدن. جوری که می شود از میان دیوارهای بلند سرد و خاموش قد کشید و به بوته ها، گل ها و [[مرغ زار]]ها چشم سائید. درست مثل آن که از میان هیاهوی آدم های گرفتار در این شهر پر از دود و آشوب- تهران- و بهانه های با دلیل و بی دلیلش قد بلند کنیم و اطرافمان را قدری بهتر ببینیم. چقدر زمانه ما، زمانه ای جور کردن استدلال برای" دستی از غیب برون آید و کاری بکند" شده است. گویی وانهادن دیگران به حال خود و واگذاردن گرفتاری ها به غیب شده است رسم معتاد. 

مگر نه این است که، داد و دهش و نیکویی و نیک رفتاری، پسندیده عقل های سلیم و جان های آگاه از روز نخستین است تا هر زمان که چرخ جهان به گردش است؟

در همه ی ادیان و مذاهب و حتی در میان همه ی دسته ها و قبیله هایی که تاراج اخلاق و عقل در میان است یا شکم گرسنه ای یا دل شکسته ای آرام و قرار از اهل قبیله ربوده شود، برسد به این که در سامانی، رسم مسلمانی حاکم باشد. اسلامی که پیامبرش به پیامبر رحمت شهره است و اهل بیت او که درود خدای بزرگ بر همه ایشان باد افسانه شرق و غرب اند در [[کرامت]]، [[جود]]، [[بخشش]] و [[مهربان]]ی.
 
راستی سر این همه گرفتاری چیست؟ آدم های ترش رو و افسرده، تن های خسته و روح های خسته تر. مصداق این سخن قدیمی که :

آیین وفا و مهربانی          در شهر شما مگر نباشد؟

مهربانی یک خصلت است که وقتی همگانی شود گره گشاست. به عبارت دیگر مهربانی و نیکوکاری تا [[فرهنگ عمومی]] نشود، حتی با وجود نیکوکاران و مهربانان باز در گوشه، گوشه ی جامعه همین زخم ها، دردها و رنج ها هست و خواهد بود.

چه کسی می تواند انکار کند که جامعه ایرانی چه در گذشته تاریخی خود حتی پیش از [[اسلام]] و چه در قرون و اعصار پس از تابش نور نجات بخش [[اسلام]]، جامعه نیکوسرشت و نیکوکاری نبوده است؟

فهرست دراز دامنی که از موقوفات متنوع و کوچک و بزرگ در سرتاسر [[ایران]]، به لطف تلاش پژوهشگران و تاریخ نگاران در دست است، مهم ترین گواه بر این مقصود است. موقوفاتی که هر کدام در خور زمان خود و متناسب با نیاز جامعه آن زمان قابل [[ستایش]] هستند و حتی برخی از آن ها پیشرو و آینده نگر. 

بگذریم که با افسوس فراوان دست [[چپاول]] اعصار و قرون چشمه جاری [[وقف]] را هم بی نصیب نگذاشته است و مسطوربماند، مدیریت غلط بر منابع انبوه [[وقف]] که موجب ناکارآمدی بخش وسیعی از آن ها شده است.
جامعه ایرانی حتی در دهه های اخیر نیز در حوزه فعالیت های داوطلبانه و نیکوکارانه [[همت]] فراوانی به صحنه آورده است. حوادث ناگواری چون [[زلزله]] و [[سیل]]، اتفاقات بزرگی چون [[انقلاب اسلامی]] و [[جنگ تحمیلی]] و از همه مهم تر شور و شعور مذهبی و دینی در [[محرم]] و [[رمضان]] و بلکه همه روزها و شب ها، آوردگاه مشارکت [[ایثار]]گرانه و داوطلبانه مردم [[ایران]] با قدم و قلم و درم بوده است.

گویا چاره ناکامی ها و نابسامانی ها در کنار این همه [[عاطفه]] و مهربانی و حضور را باید در بود و نبود دانش که پایه برنا مه ریزی درست، اولویت بندی صحیح و نشاندن هر چیز به جای خودش است دانست.

نکته جالبی که همه می دانیم این است که امروزه در دنیای ما درکنار اقتصاد دولتی و خصوصی، بخش موسوم به بخش سوم Third Section  وجود دارد که عهده دار همین مشارکت های داوطلبانه و مهربانانه است و صد البته بدیهی است که برای توسعه، روزآمدی و کارآمدی این بخش، چون دو بخش دیگر، دستگاه های علمی- آموزشی و اطلاع رسانی در کارند. رشته های تخصصی تحصیلی در دانشگاه ها و مراکز علمی، نشریات تخصصی و اطلاع رسانی و... از این دسته اند.

بی تأکید واضح است که در کشور عزیز ما جای این گونه ابزار ها خالی است. با همه توسعه علمی و آموزشی که شاهدیم، فعالان و مدیران امر خیر و مشارکت های داوطلبانه در رشته تخصصی مرتبط تحصیل نمی کنند. انجمن ها و محافل تخصصی برای توسعه این گفتمان ضروری وجود ندارد و از همه مهم تر رسانه ای به شکل خاص آموزش و اطلاع رسانی این حوزه را متکفل نیست. اگر چه تعدادی از مؤسسات و بنگاه های خیریه برای اطلاع رسانی فعالیت های خود نشریاتی به شکل داخلی، کم تعداد یا پر تعداد منتشر می نمایند.

[[بنیاد خیریه راهبری آلاء]] که توسعه دانش امر خیر در [[ایران]] و تلاش در جهت تقویت این عنصر [[فرهنگ عمومی]] جامعه و ارتقاء روش های مدیریتی آن را وجهه دغدغه و همت خود قرار داده و البته نام [[خیر ماندگار]] را برای این گونه تلاش ها پیشنهاد نموده است، با استفاده از نظر و کسب مشورت عده ای از اصحاب علم و تجربه در این حوزه می کوشد تا انگیزه ی حرکت در این مسیر باشد. انتشار نشریه ای که اگر نه به عنوان یک رسانه کاملاً تخصصی و علمی، بلکه با هدف ترویج و آموزش در حوزه امر خیر در میان هزاران نشریه موجود در کشور متولد شود و رشد کند یکی از این برنامه هاست. ناگفته پیداست که انتساب این نشریه به [[بنیاد خیریه راهبری آلاء]] نه خواسته این بنیاد است و نه عاملی برای بالندگی آن. جمعی که در سرای این بنیاد آغازگر این راه پر فراز و نشیب بوده اند تنها به این خوشدل و [[امید]]وارند که در خیل مهربانان و نیکوکاران ایرانی که از تجربه و دانشی در این زمینه برخوردارند یا به سوی تجربه ای سودمند در سایر کشور های جهان راهی جسته اند؛ انگیزه تلاش و حرکت باشند. پیش شماره نخست این نشریه که [[امید]] است به نظم و به طور فصلی منتشر شود چنان که ملاحظه می فرمایید، جستارهایی عمومی در حوزه های مختلف این موضوع گسترده چون تاریخ، حقوق، مدیریت، تجربه های نو و ...  در امر خیر سفره ناقابلی گسترانده است که [[امید]] می رود با لطف حضرت حق و مدد و یاری همه علاقه مندان و فعالان امر خیر توسعه یافته و راهی به سوی روشنایی بگشاید.

چو ذکر خیر طلب می کنی سخن این است        /        که در بهای سخن، سیم و زر دریغ مدار
[[رده:فصلنامه خیر ماندگار شماره 1]]