مدل خیریه کارآفرینی

مهدی مدیح المکتبی میمند؛ پروانه یزدی؛ مرتضی هادیگل

چکیده

خیریه های خودجوش و سنتی ایران که عموما توسط اعضا یک فامیل، پرسنل یک سازمان ، اهالی یک محل یا... ایجاد می شوند نقش مهمی در هدایت نقدینگی جامعه به سمت فعالیتهای بدون عام المنفعه ایفا می نمایند و همچنین بخش قابل توجهی از نیازهای مالی اقشار ضعیف و متوسط جامعه را نیز تامین می کنند. اما این نهادها هنوز نتوانسته اند از مدل های جدید کارآفرینی برای خدمت رسانی بهتر خود استفاده نمایند. از طرفی امروزه کارآفرینی سازمانی به عنوان یک رویکرد نوآورانه در مواجهه با نیازها و مشکلات هر سازمانی شناخته می شود تا راه حل هایی را برای این مشکلات پیدا کرده و ارزش جدید و پایداری را ارایه دهد. از آنجا که فعالیت موسسات خیریه در کشور با فراز و نشیب های بی شماری مواجه می باشد و توسعه این موسسات تحت تاثیر عوامل مختلف است، لذا ارائه یک مدل کارآفرینی برای این نهاد ها به عنوان یک سازمان ضروری به نظر می رسد و می تواند این موسسات را به سمت اقدامات کارآفرینانه هدایت نماید تا منافع حاصل از آن تمامی افراد اجتماع را در برگیرد. از سوی دیگر ظهور فناوری ارتباطات، مدل کسب وکار را بـه منزلـة واحـد تجزیـه وتحلیـل جـایگزین صنعت کرد تا سازمان ها بتوانند با ارزیـابی مـداوم نیازهـای بـازار و فنـاوری، مـدل کسـب وکـار مناسبتری انتخاب کنند. نتیجه به دست آمده از ایـن پـژوهش ارائه یک مدل خیریه کارآفرینی با استفاده از ظرفیت های درونی و بیرونی موسسات خیریه برای پرورش نیازمندان و محرومین کارآفرین به جای تبدیل شده این افراد به مددجویانی که به صورت حرفه ای از چندین موسسه و سازمان با روش های مختلف کسب درآمد می کنند، می باشد.

کلیدواژه ها:

خیریه ؛ کارآفرین ؛ کارآفرینی ؛ کارآفرینی سازمانی ؛ مدل خیریه کارآفرینی.