نیاز سنجی آموزشی مراکز خیریه؛ مطالعه‌ای کیفی
چکیده
مراکز خیریه، مؤسسات غیر انتفاعی و غیرسیاسی محسوب می شوند که توسط افراد حقیقی یا حقوقی تأسیس شده و در زمینه ارائه خدمات اجتماعی و فرهنگی به افراد و خانواده های نیازمند فعالیت می‌نمایند. با توجه به اهمیت ارائه خدمات به افراد و خانواده‌های نیازمند و نقش مراکز خیریه به‌عنوان بازوهای توانمند دولت، محققان بدنبال راهکارهایی برای افزایش کارآمدی این مراکز می باشند. یکی از کارهایی که در بدو امر برای رسیدن به این مهم ضروری می باشد، طراحی برنامه نیاز سنجی از این مراکز و خصوصاً نیاز سنجی آموزشی است. اغلب صاحب نظران نیاز آموزشی کارکنان را به‌عنوان فاصله یا شکاف بین وضع مطلوب و موجود در زمینه عملکرد و سایر الزامات شغلی کارکنان تعریف کرده‌اند. پژوهش حاضر در نظر دارد در راستای کمک به ارتقای سطح کیفی و توانمندسازی مراکز خیریه، نیاز های آموزشی موجود در این مراکز را شناسایی نماید. در این پژوهش از روش نمونه گیری هدفمند و تکنیک مصاحبه (شفاهی، کتبی، تلفنی) استفاده شده است. به این ترتیب که با مراجعه حضوری و غیر حضوری به 20 مرکز خیریه در تهران، با برخی عوامل آن مراکز مصاحبه صورت گرفته است. تحلیل داده‌ها نیز به شیوه کدگذاری باز انجام شده است. نتیجه حاصل شده نشان می‌دهد نیاز‌های آموزشی در دو سطح افراد و سازمان‌ها ضروری می‌باشد. آموزش فردی شامل مددجویان، کارکنان مراکز خیریه و کارکنان برخی مراکز دولتی مرتبط با خیریه ها می باشد. آموزش در سطح سازمان‌ها نیز انواع گرایشهای مدیریتی از جمله مدیریت استراتژیک، مدیریت منابع انسانی و مالی را دربر می‌گیرد.
واژگان کلیدی
نیاز سنجی ؛ مراکز خیریه؛ نیاز سنجی آموزشی ؛ آموزش سازمانی؛ آموزش فردی
پانویس
- ↑ دانشجوی کارشناسی ارشد پژوهشکده امام خمینی و انقلاب اسلامی
