نیکوکاری در نگاه تفسیری علامه طباطبایی
چکیده
نیکوکاری از موضوعاتی است که در تمامی ادیان و فرهنگ ها مورد توجه قرار گرفته و از امور سفارش شده و فضایل انسانی محسوب می شود که هر فرد در سیر تکاملی خود بدان نیازمند است . بررسی و تحلیل عواملی که نیکوکاری را ایجاد ، تقویت یا گسترش می دهد از یک سو و موانع و چالش های آن ، از سوی دیگر از دیدگاه اندیشمندان و صاحبنظران راهی برای دستیابی به مبانی نیکوکاری و ابعاد ناشناخته آن است . منابع و متونی وجود دارد که هنوز مطالعه نشده و ما را به زوایای پنهان موضوع رهنمون می سازد . ما در مطالعات خود کمتر به ابعاد فلسفی و فقهی و ماهیت یک موضوع می پردازیم و بیشتر حیطه آثار و کارکرد و فواید یک مقوله برای ما مهم است . در حالی که خلق عمل نیکوکاری ، بیشتر نیازمند فهم مقدمات و عوامل زمینه ساز آن است و آثار در مراتب بعدی قرار می گیرد . در این مقاله نیکوکاری از نظر علامه طباطبایی در تفسیر المیزان مورد مطالعه و بررسی قرار گرفته است . روش انجام این کار تاریخی بوده و از تکنیک تحلیل محتوا برای جمع آوری مطالب استفاده شده است .
کلیدواژه ها: نیکوکاری، تفسیری
