پول های رایج در عصر رسول اکرم (صل الله علیه)

از ویکی خیر
پرش به: ناوبری، جستجو

هنگامی که محمد مصطفی صل الله علیه و آله به پیامبری مبعوث گردید پول های متداول میان عرب ها دينار و درهم بود که اولی از جنس طلا و دومی از نقره ساخته می شد. البته دینار از سرزمین روم شرقی و درهم از دیار پارسیان (فارس) به بلاد عرب وارد می گردید و هم دینار و هم درهم دارای وزن های مختلفی بود و بزرگ و کوچک داشت. در عصر جاهلی مردم مکه پول ها را وزن می کردند و ملاک ارزشیابی تنها وزن کردن بود زیرا هنوز سکه های (طلا یا نقره) ضرب نشده بود. در آن زمان پول ها به شکل تکه ها و یا شمش هایی بود که با واحدهای خاصی چون رطل مورد ارزشیابی قرارمی گرفت. رطل که از جمله ی واحدهای وزنی اهل مکه بود برابر با ۱۲ اوقیه بود که البته هر أوقيه برابر با 40 درهم بود. نصف اوقیه یا ۲۰ درهم را در آن زمان «اليش يا نش» می گفتند و به ۵ درهم «نواة» إطلاق می شد.[۱] این واحدهای وزنی مورد تایید رسول اکرم صل الله علیه وآله وسلم نیز قرار گرفت [۲] و آن حضرت فرمود:

(المیزان میزان اهل مكة) [۳]

دیری نپایید که طلا و نقره به پولی شرعی تبدیل شد و حتی زکات اموال بوسیله ی آن ارزیابی و تعیین گردید و احکام بسیاری نیز بر آن مترتب شد. برخی از این احکام چون ربا مربوط به قوانین تجاری و مدنی و برخی چون مهریه مربوط به احوال شخصیه و برخی نیز چون دیات و تعیین محدوده قطع دست برای سارق مربوط به قانون مجازات می شد و برخی نیز چون زکات در زمره ی قانون مالی به حساب آمد.

پانویس

  1. نک: رسالة النقود، مقریزی ص ۲۵ به بعد، انتشارات الأب انستاس الكرملی، این کتاب پیوست كتاب «النقود العربیه» به چاپ رسیده است.
  2. همان.
  3. ابو داود، كتاب البيوع و الإجارات (۳۳۴۰) به نقل از ابن عمر و نسائی، کتاب الزكاة (۲۵۲۰). ادامه ی حدیث بدین شرح است: «و المكيال مكيال اهل مكة». حافظ در «التلخيص»، ص ۱۸۳ می گوید: بزاز این حدیث را روایت کرده و آن را غریب دانسته است اما ابو داود و نسائی نیز به نقل از طاووس همین حدیث را از ابن عمر روایت کرده اند. البته ابن حبان، دار قطنی، نووی حدیث شارمی ۱۹۴. و قشیری و به گفته ی علامه آلبانی ابن دقيق العيد و علائی نیز آن را صحیح دانسته اند. (نک: سلسلة الأحاديث الصحيحه، ج ۲،حدیث شماره 164)