گروه ها و سازمان های یاریگر در یونان و رم

در تمدن ها و دولت های سنتی دیگر جهان نیز انواع گروه ها و سازمان های یاریگر تعاونی و بیمه تعاونی دولتی و غیردولتی وجود داشته است که در مسائل و مراحل گوناگون به کمک اعضای خود و یا به کمک دیگران می شتافته اند. در این ارتباط از سازمان ها و یا انجمن های تعاونی کفن و دفن در یونان باستان و امپراتوری روم و همچنین از سازمان های تعاونی پس از ظهور مسیحیت در کشورهای اروپایی می توان یاد کرد.

در یونان باستان «تقریبا کلیه یونانیان طبقه متوسط و پایین، عضو انجمن های کفن و دفن بودند که برای اعضای خود مقبرهایی تهیه کرده و مراسم کفن و دفن آبرومندی به جای می آوردند. به علاوه برای کمک به یکدیگر به اقداماتی می پرداختند».در امپراتوری روم نیز «مخارج کفن و دفن اعضا از محل دریافتی صندوق که همگان سهمی به آن می پرداختند تأمین می شد».در یونان باستان این سازمان ها به نام های «اورگلونن»و «تیاسی»معروف بوده اند. «برخی از این سازمان های تعاونی که به فعالیت های اقتصادی می پرداختند هدفشان خریدهای دسته جمعی بوده، و گروه دیگر به کارهای خیریه مشغول بوده و منظورشان کمک به افراد فقیر بوده است.

سازمان هایی هم جهت امور مسافرت و جمع آوری اطلاعات لازم برای مسافران و ایجاد تسهیلات مربوط به امور مسافرت اعضای شرکت به وجود آمده بود. برخی از سازمان های تعاونی خدمات نیز وجود داشت، که عضویت در آنها برای عموم افراد اعم از ارباب و برده به طور مساوی آزاد بود. اداره امور شرکت به خودیاری متکی بوده و برای اخذ تصمیمات لازم، اعضا ماهی یک جلسه تشکیل می دادند. مجمع عمومی آن نیز به طور سالیانه برگزار می گردید .به طوری که اشاره شد، شاید جالب ترین بیمه تعاونی که از دوران باستان برجای مانده است «بیمه تعاونی اطلاع رسانی» یعنی وظیفه انجمن ها و اتحادیه های صنفی، در دادن مشورت و اطلاع رسانی به اعضای نیازمند بوده است؛ به طوری که در یونان باستان برخی از انجمن های کفن و دفن چند منظوره «اعضای خود را ملزم می ساختند که به اعضای مسافر خود اطلاعاتی در زمینه مسافرت داده و به آنان مساعدت هایی بنمایند».پس از ظهور مسیحیت نیز «در ایتالیا و آسیای صغیر و یونان سازمان های تعاونی کفن و دفن غالبا از طرف کلیساهای مسیحی تشکیل می گردید»، که تقلیدی از «کالجيای»عهد رومی ها به شمار می آید. اما «کالجیای صنایع دستی عهد امپراتوری اورلئاندر ۲۷۵ میلادی جزو سازمان های پیشرفته ای به حساب می آمد. تا جایی که شرکت های تعاونی مصرف عصر جدید را تقلیدی از آن سازمان ها میدانند».در یونان باستان، در اواسط قرن پنجم قبل از میلاد که خزانه اتحادیه به آتن انتقال یافت، جزو مخارجی که حکومت آتن می پرداخت، افزون بر مدد معاش خدمتگزاران و کمک هایی که به سازمان های تعاونی عمومی می شد، مستمری کسانی بود که در جنگ ها صدماتی دیده بودند، که می توان نوعی بیمه دولتی معلولیت جنگی نامگذاری کرد.