تعاون در خلقت (قرآن)

از ویکی خیر
پرش به: ناوبری، جستجو

تعاون در لغت به معنای یکدیگر را یاری کردن و همیاری نمودن است. [۱] [۲] [۳]

خداوند و عوامل گمراهی

استفاده و کمک گرفتن از عوامل گمراهی در خلقت عالم ، دور از ساحت خداوند است. «ما اشهدتهم خلق السمـوت والارض ولا خلق انفسهم و ما کنت متخذ المضلین عضدا»؛ من هرگز آنها ( ابلیس و فرزندانش‌) را به هنگام آفرینش آسمانها و زمین ، و نه به هنگام آفرینش خودشان، حاضر نساختم! و من هیچ گاه گمراه‌کنندگان را دستیار خود قرار نمی‌دهم! [۴] [۵] [۶]

نفی تعاون معبودان خیالی

تعاون معبودان خیالی مشرکان با خداوند، در خلقت آسمان و زمین نفی می‌شود. «قل ادعوا الذین زعمتم من دون الله لا یملکون مثقال ذرة فی السمـوت ولا فی الارض و ما لهم فیهما من شرک و ما له منهم من ظهیر»؛ بگو: «کسانی را که غیر از خدا (معبود خود) می‌پندارید بخوانید! (آنها هرگز گرهی از کار شما نمی‌گشایند، چرا که) آنها به اندازه ذرّه‌ای در آسمانها و زمین مالک نیستند، و نه در ( خلقت و مالکیّت) آنها شریکند، و نه یاور او (در آفرینش) بودند. (جمله «ما له منهم من ظهیر» یعنی در آفرینش آسمانها و زمین و غیر آن معبودان باطل ، کمک کار خداوند نیستند. [۷] ( [۸] [۹] [۱۰]

منبع

فرهنگ قرآن، مرکز فرهنگ و معارف قرآن، برگرفته از مقاله «تعاون در خلقت»

پانویس