تعاون (قرآن)
تعاون ، مصدر تفاعل از ماده «عون» به معنای یاری و پشتیبانی کردن یکدیگر آمده است. [۱] در این مدخل، تعاون در ابعاد مختلف معنوی، مادی، اجتماعی، اقتصادی بر خوبی یا بدی مورد نظر است و از واژههای «تعاون»، «ظهیر»، «انتصار» و در برخی موارد، از قراین دیگری که معنای یاد شده را میرساند، استفاده شده است.
تعاون و همدلی در آیات
تعاون یکی از اصول اخلاقی مهم است که در قرآن با صیغه امر به آن اشاره شده و همین امر نشانگر اهمیت و ارزشمندی آن است. خداوند در سوره مائده میفرماید: «و (همواره) در راه نیکی و پرهیزگاری با هم تعاون کنید. و (هرگز) در راه گناه و تعدی همکاری ننمایید.» [۲] در این آیه هم جنبه مثبت قضیه و هم جنبه منفی آن بیان شده است و این اشاره به این دارد که تعاون و همکاری باید هم در دعوت به نیکیها و هم در مبارزه با بدیها انجام گیرد.
عناوین مرتبط
تعاون اجتماعی ، تعاون بر تقوا ، تعاون بر نیکی .
منبع
فرهنگ قرآن، مرکز فرهنگ و معارف قرآن، برگرفته از مقاله «تعاون »