تقرب متقین (قرآن)

از ویژگی‌های متقین که در قرآن از آن اسم برده شده است تقرب در پیشگاه خداوند می‌باشد.

تقرب متقین در قرآن

تقرب در پیشگاه خداوند، از ویژگی‌های متقین می‌باشد. قل اؤنبئکم بخیر من ذلکم للذین اتقوا عند ربهم جنـت تجری من تحتها الانهـر خــلدین فیها وازوج مطهرة ورضون من الله والله بصیر بالعباد.(بگو: «آیا شما را از چیزی آگاه کنم که از این سرمایه‌های مادی، بهتر است؟» برای کسانی که پرهیزگاری پیشه کرده‌اند، و از این سرمایه‌ها، در راه مشروع و حق و عدالت، استفاده می‌کنند، در نزد پروردگارشان در جهان دیگر، باغهایی است که نهرها از پایِ درختانش می‌گذرد؛ همیشه در آن خواهند بود؛ و همسرانی پاکیزه، و خشنودی خداوند نصیب آنهاست. و خدا به امورِ بندگان، بیناست.) با توجه به آنچه در آیه قبل درباره اشیاء مورد علاقه انسان در زندگى دنیا آمده بود در این جا در یک مقایسه، اشاره به مواهب فوق العاده خداوند در جهان آخرت و بالاخره قوس ‌ صعودى تکامل انسان کرده، مى‌فرماید: بگو: آیا شما را از چیزى آگاه کنم که از این سرمایه‌هاى مادى بهتر است (قل اونبئکم بخیر من ذلکم). واتل علیهم نبا ابنی ءادم بالحق اذ قربا قربانـا فتقبل من احدهما ولم یتقبل من الاخر قال لاقتلنک قال انما یتقبل الله من المتقین.(و داستان دو فرزند آدم را بحقّ بر آنها بخوان: هنگامی که هر کدام، کاری برای تقرّب به پروردگار انجام دادند؛ امّا از یکی پذیرفته شد، و از دیگری پذیرفته نشد؛ برادری که عملش مردود شده بود، به برادر دیگر گفت: «به خدا سوگند تو را خواهم کشت!» برادر دیگر گفت: «من چه گناهی دارم؟ زیرا خدا، تنها از پرهیزگاران می‌پذیرد!)

آیات مشابه

الاخلاء یومئذ بعضهم لبعض عدو الا المتقین•(دوستان در آن روز دشمن یکدیگرند، مگر پرهیزگاران!) یـعباد لا خوف علیکم الیوم ولا انتم تحزنون.•(ای بندگان من! امروز نه ترسی بر شماست و نه اندوهگین می‌شوید!) یـایها الناس انا خلقنـکم من ذکر وانثی وجعلنـکم شعوبـا وقبائل لتعارفوا ان اکرمکم عند الله اتقـکم ان الله علیم خبیر.(ای مردم! ما شما را از یک مرد و زن آفریدیم و شما را تیره‌ها و قبیله‌ها قرار دادیم تا یکدیگر را بشناسید؛ این‌ها ملاک امتیاز نیست، گرامی‌ترین شما نزد خداوند با تقواترین شماست؛ خداوند دانا و آگاه است!) ان المتقین فی جنـت ونهر•(یقیناً پرهیزگاران در باغ‌ها و نهرهای بهشتی جای دارند) فی مقعد صدق عند ملیک مقتدر.•(در جایگاه صدق نزد خداوند مالک مقتدر!)

معنای مقعد

کلمه (مقعد) به معناى مجلس است، و (ملیک) - به طورى که گفته‌اند - صیغه مبالغه از ملک است، نه این که از ملک به کسره لام باشد، و کسره مذکور را اشباع کرده باشند از اشباع آن یایى پدید آمده باشد، و کلمه (مقتدر) به معناى قادرى عظیم القدره است، که همان خداى سبحان است.

منبع

فرهنگ قرآن،مرکز فرهنگ و معارف قرآن،برگرفته از مقاله «تقرب متقین»