تقوا در احرام (قرآن)

بر اساس آیات قرآن کریم، صید حيوانات بری يا خوردن آن در حال احرام به دور از تقوا می‌باشد.

رعایت تقوا در حال احرام

آیات

•«احل لکم صید البحر وطعامه متـعـا لکم وللسیاره وحرم علیکم صید البر مادمتم حرمـا واتقوا الله الذی الیه تحشرون:بر شما شكار كردن از دریا و خوردن از شکار آن (در حال احرام) حلال شد تا وسيله برخوردارى شما و مسافران باشد، و بر شما شكار از خشكى مادامى كه در حال احراميد حرام است، و از خدايى كه به سوى او گرد آورده خواهيد شد پروا كنيد.». •«یـایها الذین ءامنوا لاتحلوا شعـئر الله ولاالشهر الحرام ولا الهدی ولا القلـئد ولا ءامین البیت الحرام یبتغون فضلا من ربهم ورضونـا واذا حللتم فاصطادوا... واتقوا الله ان الله شدید العقاب:اى كسانى كه ایمان آورده‌ايد، حرمت نشانه‌هاى (توحید و پرستش) خدا (مانند اعمال حج و عمره و مكان‌هاى آن عبادات) و حرمت ماه‌ های حرام (كه رجب و ذی قعده و ذی حجه و محرم است) و حرمت قربانی بى‌نشان و قربانى قلاده در گردن و حرمت قاصدان بیت الحرام را كه فضل و خشنوديى از پروردگارشان را مى‌طلبند نشكنيد. و چون از احرام درآمديد مى‌توانيد شکار كنيد، و عداوت گروهى بدين جهت كه شما را از مسجد الحرام بازداشتند شما را وادار نكند كه (بر حقوق آنها) تجاوز كنيد. و در هر كار خير و تقوا يكديگر را يارى دهيد و بر گناه و تجاوز همكارى نكنيد، و از خدا پروا نماييد، كه همانا خداوند سخت‌ کیفر است.».

تفسیر

لزوم رعایت تقوا در حال احرام: كلمه" تقوا" به معناى مراقب امر و نهی خدا بودن است، در نتيجه برگشت معناى تعاون بر بر و تقوا به اين است كه جامعه مسلمين بر بر و تقوا و يا به عبارتى بر ایمان و عمل صالح ناشى از ترس خدا اجتماع كنند، و اين همان صلاح و تقواى اجتماعى است، و در مقابل آن تعاون بر گناه - يعنى عمل زشت كه موجب عقب افتادگى از زندگى سعيده است،- و بر" عدوان" كه تعدى بر حقوق حقه مردم و سلب امنیت از جان و مال و ناموس آنان است، قرار مى‌گيرد.خداى سبحان بعد از آنكه از اجتماع" بر اثم" و" عدوان" نهی فرمود نهى خود را با جمله:" وَ اتَّقُوا اللَّهَ إِنَّ اللَّهَ شَدِيدُ الْعِقابِ" تاكيد كرد و اين در حقیقت تاكيدى است روى تاكيد ديگر، (تهاكيد اول جمل:" وَ اتَّقُوا اللَّهَ" است، و تاكيد دوم تهديد" إِنَّ اللَّهَ شَدِيدُ الْعِقابِ" است).

آنچه در آيه فوق در زمينه تعاون آمده يك اصل كلى اسلامى است كه سراسر مسائل اجتماعى و حقوقى و اخلاقى و سياسى را در بر می‌گيرد، طبق اين اصل مسلمانان موظف‌اند در كارهاى نيك تعاون و همكارى كنند ولى همكارى در اهداف باطل و اعمال نادرست و ظلم و ستم، مطلقا ممنوع است، هر چند مرتكب آن دوست نزديك يا برادر انسان باشد.

منبع

فرهنگ قرآن، مرکز فرهنگ و معارف قرآن، برگرفته از مقاله «تقوا در احرام».