توبه و اجابت دعا (قرآن)
توبه، بستر اجابت دعا را برای بنده فراهم می کند.
استجابت دعا با توبه
وذا النون اذ ذهب مغـضبـا فظن ان لن نقدر علیه فنـادی فی الظـلمـت ان لا الـه الا انت سبحـنک انی کنت من الظــلمین.(و ذاالنون (یونس) را (به یاد آور) در آن هنگام که خشمگین (از میان قوم خود) رفت؛ و چنین میپنداشت که ما بر او تنگ نخواهیم گرفت؛ (اما موقعی که در کام نهنگ فرو رفت،) در آن ظلمتها (ی متراکم) صدا زد: «(خداوندا! ) جز تو معبودی نیست! منزهی تو! من از ستمکاران بودم! » ) [۱] فاستجبنا له ونجینـه من الغم وکذلک ننجی المؤمنین.(ما دعای او را به اجابت رساندیم؛ و از آن اندوه نجاتش بخشیدیم؛ و این گونه مؤمنان را نجات میدهیم!) [۲]
توبه حضرت یونس
در این جمله یونس علیهالسّلام از آنچه که عملش نمایش میداد بیزاری میجوید، چون عمل او که راه خود را گرفت و قومش را به عذاب خدا سپرد و رفت بدون اینکه از ناحیه خدا دستوری داشته باشد، - گر چه او چنین قصدی نداشت- این معنا را ممثل میکرد که غیر از خدا مرجع دیگری هست که بتوان به او پناه برد. و چون عملش بیانگر چنین معنایی بود از این معنا بیزاری جست و عرضه داشت" لا اله الا انت- جز تو معبودی نیست" و نیز چون این معنا را ممثل میکرد که ممکن است به کارهای او اعتراض نماید، و بر او خشم گیرد، و نیز این تصور را به وجود میآورد که ممکن است کسی از تحت قدرت خدا بیرون شود، لذا برای عذرخواهی از آن گفت: " سبحانک". " انی کنت من الظالمین"- در این جمله به ظلم خود اعتراف کرد، چون عملی آورده کهظلم را ممثل میکرد، هر چند که فی نفسه ظلم نبود، و خود او هم قصد ظلم و معصیت نداشت، چیزی که هست خدای تعالی در این پیشامد پیغمبرش را تادیب و تربیت کرد تا با گامی پاک و مبرای از تمثیل ظلم، (تا چه رسد به خود ظلم) شایسته قدم نهادن به بساط قرب گردد. [۳]
آیات دیگر
.. قال رب... واصلح لی فی ذریتی انی تبت الیک وانی من المسلمین(ما به انسان توصیه کردیم که به پدر و مادرش نیکی کند، مادرش او را با ناراحتی حمل میکند و با ناراحتی بر زمین میگذارد؛ و دوران حمل و از شیر بازگرفتنش سی ماه است؛ تا زمانی که به کمال قدرت و رشد برسد و به چهل سالگی بالغ گردد میگوید: «پروردگارا! مرا توفیق ده تا شکر نعمتی را که به من و پدر و مادرم دادی بجا آورم و کار شایستهای انجام دهم که از آن خشنود باشی، و فرزندان مرا صالح گردان؛ من به سوی تو بازمی گردم و توبه میکنم، و من از مسلمانانم! » ) [۴] این تعبیر نشان میدهد که انسان با ایمان در چنین سن و سالی هم از عمق و وسعت نعمتهای خدا بر او آگاه میگردد، و هم از خدماتی که پدر و مادر به او کرده است تا به این حد رسیده، چرا که در این سن و سال معمولا خودش پدر یامادر میشود، و زحمات طاقتفرسا و ایثارگرانه آن دو را با چشم خود میبیند، و بی اختیار به یاد آنها میافتد و بجای آنها در پیشگاه خدا شکرگزاری میکند. [۵] اولـئک الذین نتقبل عنهم احسن ما عملوا ونتجاوز عن سیـاتهم...(آنها کسانی هستند که ما بهترین اعمالشان را قبول میکنیم و از گناهانشان میگذریم و در میان بهشتیان جای دارند؛ این وعده راستی است که وعده داده میشدند.) [۶]
منبع
فرهنگ قرآن، مرکز فرهنگ و معارف قرآن، برگرفته از مقاله «توبه و اجابت دعا».