توفیق در صبر (قرآن)

صبر در برابر اذیتهای مخالفان، نیازمند امداد و توفیق الهی می باشد.

معنای صبر

صبر در لغت به حبس، امساک و در محدودیت قرار دادن اطلاق میگردد؛ و در اصطلاح علم اخلاق به حفظ نفس از اضطراب، اعتراض و شکایت و همچنین به آرامش و طمأنینه گفته می‌شود. صبر موارد مختلفی دارد، از جمله: صبر در خوداری از سخن گفتن را "کتمان" و صبر در اجتناب از خوردن و آشامیدن را "صوم (روزه)" گویند.

صبر و توفیق الهی

واصبر وما صبرک الا بالله ولا تحزن علیهم ولا تک فی ضیق مما یمکرون.( صبر کن، و صبر تو فقط برای خدا و به توفیق خدا باشد! و بخاطر (کارهای) آنها، اندوهگین و دلسرد مشو! و از توطئه‌های آنها، در تنگنا قرار مگیر! ) (یعنی: صبر تو نیست مگر با امداد و کمک خدا و توفیق او. ) در این آیه رسول خدا صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلّم را امر به صبر داده، بشارتش می‌دهد که این نیرو و توانایی که بر صبر دارد و می‌تواند این همه تلخی‌ها را در راه خدا بچشد، از خدای تعالی است، آری هر امری وقتی قابل امتثال است که مامور، قدرت بر امتثال آن را داشته باشد، خدای تعالیبعد از امر به صبرش خاطر نشان می‌سازد که قدرت بر این صبر داری، چون حول و قوه تو همه از پروردگار تو است، پس در اینکه فرمود: " و ما صبرک الا بالله" اشاره بهمین است که غم مخور، خدا تو را بر چنین صبری نیرو داده است.

منبع

فرهنگ قرآن، مرکز فرهنگ و معارف قرآن، برگرفته از مقاله «توفیق در صبر».