خوش رویی
خوش‌رویی برخورد خوب با اطرافیان است. از آن به مناسبت در بابهای حج، تجارت، نکاح و قضاء سخن گفته‌اند.
معنی خوش‌رویی
خوش‌رویی همان گشاده رویی است.
احکام خوش‌رویی
خوش‌رویی با مردم، بویژه در برخورد با برادران دینی [۱] [۲] و نیز هنگام برآوردن حاجت مؤمن؛ [۳] همچنین خوش رویی کاسب در برخورد با مشتریان، [۴] مستحب است. مستحب است شوهر در نفقه، خوش رویی و دیگر وظایف خانوادگی بین همسران خود مساوات را رعایت کند. [۵] در وجوب یا استحباب رعایت تساوی در نگاه، سلام، خوش رویی و مانند آن بین دو طرف دعوا بر قاضی، اختلاف است. قول به وجوب منسوب به مشهور است. [۶] [۷]
منبع
فرهنگ فقه مطابق مذهب اهل بیت علیهم السلام، ج۳، ص۵۲۹.
پانویس
- ↑ حرعاملی، محمد بن حسن، وسائل الشیعة، ج۱۲، ص۱۶۰.
- ↑ التحفة السنية، ص۳۲۰.
- ↑ التحفة السنية ص۳۲۷.
- ↑ نجفی جواهری، محمد حسن، جواهر الکلام، ج۲۲، ص۴۵۶.
- ↑ نجفی جواهری، محمد بن حسن، جواهر الکلام، ج۳۱، ص۱۸۲.
- ↑ نجفی جواهری، محمد بن حسن، جواهر الکلام، ج۴۰، ص۱۳۹-۱۴۰.
- ↑ اسس القضاء و الشهادة، ص۱۱۸.
