رخا
گشایش و فراوانی را رخاء گویند که به مناسبت در بعض ابواب فقه به پرداخته شده است.
محتویات
معنای رخاء
رخاء فراوانى نعمت و گشايش و رفاه در زندگى، مقابل شدت و سختى و بلا است.
رخاء درابواب فقه
از آن به مناسبت در بابهاى صلات، تجارت و عتق سخن گفته اند.
احکام رخاء
دعا هنگام رخاء
دعا كردن به وقت رخا، پيش از مواجه شدن با بلا مستحب مؤكد است. [۱] [۲]
تحقق احتکار
برخى قدما، سپرى شدن سه روز در ايّام گرانى و نايابى و چهل روز در روزگار رخا و فراوانى را شرط تحقق احتكار دانسته‌اند. [۳] [۴]
آزاد کردن برده
مستحب است مولا هنگام رخا، آزاد كردن برده را بر فروختن وى و صدقه دادن بهايش ترجيح دهد. [۵]
منبع
فرهنگ فقه مطابق مذهب اهل بیت علیهم السلام، ج۴، ص۸۰.
پانویس
- ↑ وسائل الشیعة ج۷، ص۴۰.
- ↑ مهذب الأحكام ج۷، ص۱۴۶.
- ↑ النهایة،ص۳۷۵.
- ↑ الوسیلة، ص۲۶۰.
- ↑ الأنوار اللوامع ج۱۱، ص۲۳۶.
